Նացիստական Գերմանիայում գործում էին համակենտրոնացման ճամբարներ (գերմ.՝ Konzentrationslager, KL կամ KZ) Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ընթացքում վերահսկվող գրեթե ամբողջ տարածքում։ Առաջին նացիստական ճամբարները ձևավորվել են Գերմանիայում 1933 թվականի մատին Ադոլֆ Հիտլերի կանցլեր դառնալուց անմիջապես հետո և նրա Նացիստական կուսակցությանը տրվեց վերահսկողություն ոստիկանության նկատմամբ Ռայխի ներքին գործերի նախարար Վիլհելմ Ֆրիկի և Պրուսիայի գործող ներքին գործերի նախարար Հերման Գյորինգի կողմից։ Ճամբարներն օգտագործվեցին ահաբեկելու քաղաքական հակառակորդներին, որտեղ սկբնական շրջանում պահվում էին մոտ 45,000 բանտարկյալներ։ 1933-1939 թվականներին մինչև պատերազմի սկիզբը բանտարկյալների թվին էին պատկանում կոմունիստները և սոցիալիստները, սոցիալ դեմոկրատները, գնչուները, Եհովայի վկաները, հոմոսեքսուալիստները և այլն։
Հայնրիխ Հիմլերի ՍՍ կազմակերպությունը բացարձակ վերահսկողություն ձեռք բերեց ոստիկանության և համակենտրոնացման ճամբարների վրա Գերմանիայում 1934-1935 թվականներին։ Համակենտրոնացման ճամբարների դերը ընդլայնվեց, այսպես կոչված «անցանկալիներ»-ին պահելու համար, ինչպիսիք էին հրեաները, գնչուներ/սինտիները, սերբերը, Խորհրդային ռազմագերիները, լեհերը, հաշմանդամները և հոգևորականները։ Ճամբարներում պահվողների թիվը 7․500-ից դարձավ 21,000 պատերազմի սկզբին և առավելագույնին հասավ 1945 թվականի հունվարին մոտ 715,000։
This article uses material from the Wikipedia Հայերեն article Նացիստական համակենտրոնացման ճամբարներ, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Բովանդակությունը թողարկված է CC BY-SA 4.0 թույլատրագրով, եթե այլ բան նշված չէ։ Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Հայերեն (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.