Punto De Inflamabilidade

Unha vez retirada a fonte de calor externa poden ocorrer dúas cousas: que se manteña a combustión iniciada, ou que se apague o lume por si só.

A diferenza entre punto de inflamabilidade e punto de ignición, é que no primeiro, o combustible está en condicións de inflamarse, pero fáltalle a calor de ignición; o punto de ignición é no caso que se producise xa a inflamación, é dicir, aplicouse a calor de ignición.

Se se consideran unhas condicións normais de presión (presión atmosférica normal de 101,3 kPa), esas condicións redúcense a unha temperatura mínima e unha proporción determinada de vapor de combustible no aire ambiente, que pode darse nunha pequena parte do mesmo. Son importantes tanto a temperatura como a proporción da mestura. De feito a temperatura pode ser relativamente baixa, a maioría das veces inferior ás normais no ambiente, pero a esa temperatura os combustibles líquidos empezan a desprender vapores que, ó mesturarse co osíxeno do aire ou outro comburente, poden dar as condicións, para que calquera faísca que alcance a temperatura de ignición necesaria, inicie o lume. Entre estas condicións é fundamental a proporción dos gases co aire e, tanto se a proporción de gases é escasa, coma se é excesiva, non se producirá a ignición.

Para medir o punto de inflamabilidade úsase o aparello de Pensky-Martens.

Outros artigos

• Punto de ignición