Gran Premio De Mónaco De 1995

Foi a quinta carreira do Campionato do Mundo de pilotos de 1995, disputada sobre 78 voltas, e gañouna Michael Schumacher co equipo Benetton logo de saír desde a segunda posición na pole. Damon Hill terminou en segundo lugar con Williams logo de comezar na pole position e liderar as primeiras 23 voltas da carreira, por diante de Gerhard Berger con Ferrari. O resto de posicións nos puntos foron ocupados por Johnny Herbert no segundo Benetton, Mark Blundell (McLaren) e Heinz-Harald Frentzen (Sauber). A vitoria de Schumacher foi a terceira da tempada, tamén foi a primeira vitoria de Renault no Gran Premio de Mónaco, como provedor de motores de Benetton. Schumacher gañou a carreira con comodidade, con máis de 30 segundos por diante de Hill. En total, dezaseis dos 26 participantes non puideron terminar, incluíndo os dous pilotos do equipo Simtek, que posteriormente quedou sen diñeiro e retirouse do campionato antes do Gran Premio do Canadá. A carreira estivo marcada por un accidente na primeira curva da primeira volta que involucrou a Coulthard, Alesi e Berger, o que provocou o bloqueo da pista e como resultado a carreira tivo que reiniciarse.

Gran Premio de Mónaco de 1995

Detalles da carreira
Carreira 5 de 17 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1995.
Trazado do circuíto de Mónaco.
Data	28 de maio de 1995
Nome oficial	LIII Gran Premio de Mónaco
Localización	Circuíto de Mónaco Monte Carlo, Principado de Mónaco
Percorrido	Circuíto urbano 3´328 km
Distancia	78 voltas, 259´584 km
Clima	Cálido e solleiro
Pole position
Piloto	Damon Hill	Williams-Renault
Tempo	1:21.952
Volta rápida
Piloto	Jean Alesi	Ferrari
Tempo	1:24.621 na volta 36
Podio
Primeiro	Michael Schumacher	Benetton-Renault
Segundo	Damon Hill	Williams-Renault
Terceiro	Gerhard Berger	Ferrari

Carreira

Na mañá do domingo, antes da carreira celebrouse unha sesión de arrequecemento as 9:30 hora local, e durou 30 minutos. Como era tradicional en Mónaco, a carreira comezou relativamente tarde, as 15:30, o que permitia ao Príncipe Rainiero e a súa familia xantar antes de ver a carreira desde o palco real no inicio recta de meta. A carreira levouse a cabo en condicións cálidas e asolladas, cunha temperatura ambiente de 23 °C, e foi vista por un total de aproximadamente 48.000 espectadores.

Cando a luz verde marcou o inicio da carreira, Hill e Schumacher, lideraban ao chegar a Santa Devota, pero detrás deles unha colisión múltiple entre Coulthard e os dous Ferrari provocou que se sacase a bandeira vermella e a carreira fose detida. Coulthard foi lixeiramente máis lento na liña de saída e foi adiantado polo exterior na primeira curva por Berger, e polo interior por Alesi. A medida que a pista estreitabase á entrada de Santa Devota, non había espazo suficiente para que os tres coches pasaran en paralelo, e Alesi contactou co lado traseiro dereito do coche de Coulthard, que á súa vez tocou a Berger. O Williams saíu polo aire e virou 180 graos antes de estrelarse de novo e quedando no vértice da curva coa suspensión rota, mentres que os dous danados Ferrari tamén chocaron entre si antes de acabar no mesmo punto. A maioría dos pilotos perseguidores, liderados por Brundle, abríronse paso a través dos vehículos danados, pero Irvine golpeou o seu alerón dianteiro, Boullion rompeu un difusor, e Katayama, Salo, Morbidelli, Inoue e Schiattarella víronse obrigados a parar, xa que non podían pasar. Coa pista completamente bloqueada, a carreira detívose e fixéronse os preparativos de inmediato para unha nova saída.

Os coches de Coulthard, Berger e Alesi resultaron danados sen posibilidade de reparación inmediata, os tres veronse obrigados a competir cos coches de reposto, reivindicando a práctica habitual de Ferrari en Mónaco de ter un vehículo adicional para cada piloto. O coche de reposto de Berger, fora equipado cun motor que non tiña tanta potencia como o seu coche de carreiras ou o coche de reposto Alesi, mentres que o acelerador do coche de Coulthard non quedou totalmente calibrado, no afán de preparalo para o reinicio da carreira. O Jordan de Irvine e o Sauber de Boullion foron reparados, e os demais pilotos atascados na primeira curva foron capaces de reiniciar a carreira cos seus coches, agás Salo e Schiattarella: Salo co seu motor Yamaha recalentado no atasco, tivo que saír na continuación desde a rúa de boxes no Tyrrell de reposto e o Simtek de Schiattarella foi danado polos comisarios ao intentar movelo da escena do accidente. O equipo carecía dun coche de reserva, polo que Schiattarella non puido tomar parte na carreira, e a participación de Simtek na carreira terminou, sen que ningún dos coches de carreiras completara unha volta, xa que o coche de Verstappen, sufriu de novo un problema co cambio e foi empuxado ao pit-lane, cando o resto estaban a facer a segunda volta de formación.

Na continuación, Hill e Schumacher mantiveron as súas posicións, mentres que Coulthard adiantaba aos Ferraris en Santa Devota, con Alesi diante de Berger. A medida que os pilotos completaron a primeira volta, Hill adiantaba por 0´5 segundos a Schumacher, que era seguido á súa vez por Coulthard, Alesi, Berger, Herbert, Häkkinen, Irvine, Brundle, Barrichello, Blundell, Panis, Frentzen, Badoer, Morbidelli, Katayama, Martini, Boullion, Gachot, Moreno, Montermini, Salo, Diniz e Inoue. Nas primeiras voltas, Hill logrou aos poucos unha vantaxe de case dous segundos de vantaxe sobre Schumacher na volta 10, cos dous afastandose a par de Coulthard, que nese momento marchaba oito segundos por detrás do Benetton Nesta etapa xa se produciran dous abandonos: o motor Mercedes de Hakkinen fallou debido a un problema coa bomba de combustible na novena volta da carreira, e Moreno, trompeou en Santa Devota, cando unha fuga de líquido de freos fíxolle perder o control do seu Forti unha volta máis tarde. Morbidelli tivo que facer unha parada non programada para reparar unha grave vibración do pneumático causada por unha sección de corda de amarre dunha manta de arrequecemento das lamias que se atascou nunha das súas rodas traseiras, quedando relegado á última posición.

Esta foi a terceira carreira en que se usaron sensores electrónicos para o seguimento de que ningún coche anticiparase na saída, e nesta carreira, seis pilotos (Barrichello, Brundle, Montermini, Frentzen, Morbidelli e Panis), foron penalizados cun Stop and go de dez segundos, por esta falta. Todos, agás Montermini entraron con prontitude para cumprir a penalización, algúns ata formaron unha cola na zona de penaización, pero o piloto de Pacífic non puido entrar dentro do prazo estipulado de tres voltas desde o aviso, polo que foi descualificado da carreira, logo de subir ao 17º lugar antes de cumprir a súa pena de forma tardía. Os pilotos sancionados caeron na clasificación como resultado do tempo perdido, polo que logo de 16 voltas completadas, a orde de carreira era: Hill, Schumacher, Coulthard, Alesi, Berger, Herbert, Irvine, Blundell, Badoer, Katayama, Brundle, Martini, Barrichello, Panis, Frentzen, Boullion, Salo, Montermini (aínda, sen cumprir a súa pena), Gachot, Inoue, Diniz e Morbidelli.

Cualificación

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Tempo Q1	Tempo Q2	Diferenza
1	5	Damon Hill	Williams-Renault	1:24.659	1:21.952
2	1	Michael Schumacher	Benetton-Renault	1:24.146	1:22.742	+0.790
3	6	David Coulthard	Williams-Renault	1:26.556	1:23.109	+1.157
4	28	Gerhard Berger	Ferrari	1:24.509	1:23.220	+1.268
5	27	Jean Alesi	Ferrari	1:23.754	1:24.023	+1.802
6	8	Mika Häkkinen	McLaren-Mercedes	1:24.831	1:23.857	+1.905
7	2	Johnny Herbert	Benetton-Renault	1:25.623	1:23.885	+1.933
8	25	Martin Brundle	Ligier-Mugen-Honda	1:26.457	1:24.447	+2.495
9	15	Eddie Irvine	Jordan-Peugeot	1:26.447	1:24.857	+2.905
10	7	Mark Blundell	McLaren-Mercedes	1:26.017	1:24.933	+2.981
11	14	Rubens Barrichello	Jordan-Peugeot	1:26.787	1:25.081	+3.129
12	26	Olivier Panis	Ligier-Mugen-Honda	1:26.579	1:25.125	+3.173
13	9	Gianni Morbidelli	Footwork-Hart	1:26.828	1:25.447	+3.495
14	30	Heinz-Harald Frentzen	Sauber-Ford	1:25.661	sen tempo	+3.709
15	3	Ukyo Katayama	Tyrrell-Yamaha	1:28.439	1:25.808	+3.856
16	24	Luca Badoer	Minardi-Ford	1:27.615	1:25.969	+4.017
17	4	Mika Salo	Tyrrell-Yamaha	1:28.123	1:26.473	+4.521
18	23	Pierluigi Martini	Minardi-Ford	1:27.714	1:26.913	+4.961
19	29	Jean-Christophe Boullion	Sauber-Ford	1:30.014	1:27.145	+5.193
20	11	Domenico Schiattarella	Simtek-Ford	1:29.439	1:28.337	+6.385
21	16	Bertrand Gachot	Pacific-Ford	13:33.570	1:29.039	+7.087
22	21	Pedro Diniz	Forti-Ford	1:34.963	1:29.244	+7.292
23	12	Jos Verstappen	Simtek-Ford	1:29.391	1:30.015	+7.439
24	22	Roberto Moreno	Forti-Ford	1:30.461	1:29.608	+7.656
25	17	Andrea Montermini	Pacific-Ford	1:30.149	sen tempo	+8.197
26	10	Taki Inoue	Footwork-Hart	1:31.542	sen tempo	+9.590
Fonte: O tempo en negra indica o máis rápido dos dous que determinaron a orde da grella.

Carreira

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Voltas	Tempo/Retirada	Grella	Puntos
1	1	Michael Schumacher	Benetton-Renault	78	1:53:11.258	2	10
2	5	Damon Hill	Williams-Renault	78	+34.817	1	6
3	28	Gerhard Berger	Ferrari	78	+1:11.447	4	4
4	2	Johnny Herbert	Benetton-Renault	77	+1 volta	7	3
5	7	Mark Blundell	McLaren-Mercedes	77	+1 volta	10	2
6	30	Heinz-Harald Frentzen	Sauber-Ford	76	+2 voltas	14	1
7	23	Pierluigi Martini	Minardi-Ford	76	+2 voltas	18
8	29	Jean-Christophe Boullion	Sauber-Ford	74	Trompo	19
9	9	Gianni Morbidelli	Footwork-Hart	74	+4 voltas	13
10	21	Pedro Diniz	Forti-Ford	72	+6 voltas	22
Ret	24	Luca Badoer	Minardi-Ford	68	Suspensión	16
Ret	26	Olivier Panis	Ligier-Mugen-Honda	65	Trompo	12
Ret	4	Mika Salo	Tyrrell-Yamaha	63	Caixa de cambios	17
Ret	14	Rubens Barrichello	Jordan-Peugeot	60	Acelerador	11
Ret	16	Bertrand Gachot	Pacific-Ford	42	Caixa de cambios	21
Ret	27	Jean Alesi	Ferrari	41	Trompo	5
Ret	25	Martin Brundle	Ligier-Mugen-Honda	40	Trompo	8
Ret	10	Taki Inoue	Footwork-Hart	27	Caixa de cambios	26
Ret	3	Ukyo Katayama	Tyrrell-Yamaha	26	Trompo	15
DSC	17	Andrea Montermini	Pacific-Ford	23	Descualificado	25
Ret	15	Eddie Irvine	Jordan-Peugeot	22	Trompo	9
Ret	6	David Coulthard	Williams-Renault	16	Caixa de cambios	3
Ret	22	Roberto Moreno	Forti-Ford	9	Freos	24
Ret	8	Mika Häkkinen	McLaren-Mercedes	8	Motor	6
NTS	12	Jos Verstappen	Simtek-Ford	0	Caixa dee cambios	23
NTS	11	Domenico Schiattarella	Simtek-Ford	0	Danos	20
Fonte:

Clasificación no campionato de pilotos Pos Piloto Puntos 1   Michael Schumacher 34 2   Damon Hill 29 3   Gerhard Berger 17 4   Jean Alesi 14 5   Johnny Herbert 12

Clasificación do campionato de construtores Pos Construtor Puntos 1   Benetton-Renault 36 2   Williams-Renault 32 3   Ferrari 31 4   McLaren-Mercedes 8 5   Sauber-Ford 4

• Notas: Só están incluídos os cinco primeiros postos da clasificación.

7°25′14″L / 43.73472, -7.42056

Wiki Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Gran Premio de Mónaco de 1995

Ligazóns externas

• Official result of the 1995 Monaco Grand Prix at formula1.com
• 1995 Monaco Grand Prix statistics at forix.com
• 1995 Monaco Grand Prix report at grandprix.com