Jehannes Markus

Neffens de tradysje wie Markus de persoan dy't wetter nei it hûs broch dêr't it Lêste Jûnmiel plak fûn (Markus 14:13). Fierders soe er yn de omkriten fan de tún fan Getsemane wenne hawwe. Doe't Jezus yn de nacht finzen nommen waard, sloech hy in kleed om en gong sjen wat der geande wie. Doe't hy fêstgripen waard, lei er it kleed ôf en naaide er neaken út (Markus 14:51-52).

Markus wurdt troch de Gryksk-Otterdokse Tsjerke fan Aleksandrië en de Koptysk-Otterdokse Tsjerke ek beskôge as de earste patriarch fan Aleksandrje (fan 43 oant 68). Yn Egypte soed er wûnderen ferrjochte hawwe, in tsjerke stifte hawwe en Anianus fan Aleksandrje ta biskop wije hawwe.

Neffens de oerlevering waard it lichem fan Markus yn 828 út Aleksandrje fan Fenetsjaanske seelju ûntfytmanne en nei Feneesje oerbrocht wurde. De leginde ferhellet dat syn lichem ferburgen waard ûnder in stapel bargefleis, sadat de moslims dêr net ûnder sjen soenen. Om it grêf fan Markus waard letter de Basilyk fan San Marko boud. Syn relikwyën binne dêr noch hieltyd te besjen. Lykwols giet oer dat relikwy ek it ferhaal rûn dat dit de resten fan Aleksander de Grutte binne.

De Kopten lykwols leauwe dat de holle fan Markus yn Aleksandrje efterbleau, dêr't it bewarre wurdt yn de Koptysk-ortodokse katedraal fan Sint Markus.

Yn 1968 krige in delegaasje fan de Koptyske tsjerke in bonkje fan Markus út hannen fan de doedestiids Paus Paulus VI.

It evangelysk symboal fan him is in liuw yn de woastyn.

De hjeldei fan Markus is op 25 april.