Itsas gatza edo itsasoko gatza itsasoko ura lurruntzean sortzen da.
Elikagaietarako, sukalderako, kosmetikarako eta elikagaiak kontserbatzeko erabiltzen dugu.
Meatzaritzak ateratako harkaitz-gatza bezala, itsas gatzaren ekoizpena historiaurreko garaietakoa da.
Gaur egungo merkatuan komertzialki eskuragarri dauden itsas gatzak asko aldatzen dira konposizio kimikoan. Osagai nagusia sodio kloruroa bada ere, beste gatz batzuen edukiaren proportzioa guztizko pisuaren % 0,2 eta % 10 artekoa izan daiteke. Hauek batez ere kaltzio, potasio eta kloruro magnesio eta sulfatozko gatzak dira, itsas naturaleko uretan aurkitzen diren aztarna-elementu askoren kantitate askoz txikiagoez gain. Komertzialki eskuragarri dagoen gatzaren konposizioa alda daitekeen arren, ur gazi naturalaren konposizio ionikoa nahiko konstantea da.
Itsasoko uraren ioi-kontzentrazioa | Miligramo litroka |
---|---|
Kloruro | 18.980 |
Sodio | 10.556 |
Sulfato | 2.649 |
Magnesio | 1.262 |
Kaltzio | 400 |
Potasio | 380 |
Bikarbonato | 140 |
Bromuro | 65 |
Borato | 26 |
Estrontzio | 13 |
Fluoruro | 1 |
Silikato | 1 |
Ioduro | <1 |
Solidoak (guztira) | 34.483 |
Artikulu hau kimikari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |
This article uses material from the Wikipedia Euskara article Itsas gatz, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Eduki guztia CC BY-SA 4.0(r)en babespean dago, ez bada kontrakoa esaten. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Euskara (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.