Hodža

Koriste ga i kašmirski muslimani i Mizrahi Jevreji — posebno perzijski Jevreji i Jevreji iz Bagdada. Riječ dolazi od iranske riječi khwāja (klasični perzijski : خواجه khwāja ; Dari khājah; tadžički khoja). U perzijskom, ova titula ima značenje 'gospodin' ili 'učitelj'.

Osmanski turski izgovor perzijskog خواجه doveo je do hodža i njenih ekvivalenata kao što su hoca na modernom turskom, hoxha na albanskom, xoca (khoja) na azerbejdžanskom, hodža (ćirilica: xоџа) na bosanskom, crnogorskom, hrvatskom i srpskom, ходжа (khodzha) na bugarskom, χότζας ( chótzas ) na grčkom, hogea na rumunskom.

Drugi načini pisanja uključuju khaaja (bengalski) i koja (javanski).

Ova titula se također koristi u Egiptu i Sudani za označavanje osobe stranog državljanstva ili stranog naslijeđa, „evropljanina koji nosi odelo i šešir“. Ima slično značenje u zemljama Zaljeva. U savremenom egipatskom žargonu to znači stranac, posebno onaj evropskog porijekla.

U bosanskom i drugim južnoslavenskim jezicima često se koristi kao sinonim za imama, pogotovo u kolokvijalnom govoru.

U konačnici izvedeno iz srednjeindoarijevskog refleksa sanskrita उपाध्याय (upādhyāya, “učitelj; odgajatelj; duhovni savjetnik”), preko srednjoazijskih posrednika. Različiti srednjoindoarijevski refleksi su potvrđeni u svim fazama, uključujući Maharashtri Prakrit 𑀉𑀯𑀚𑁆𑀛𑀸𑀅 (uvajjhāa), ali izvor pozajmljivanja iz Centralne Azije najviše liči na nepotvrđeni *𑀯𑀸 hāa) — odgovara sindhi واجهو‎ (vājho, „hinduistički učitelj“) . Inicijalna težnja u klasičnom perzijskom خواجه (xwāja) nalazi se i u harezmijskom خواجیک‎ (xwʾjyk /xwājīk/, „poštovani čovjek“) i kineskom 和尚 (héshàng, „budistički monah“).

•  
  Hodža iz Skadra, iz Les costumes populaires de la Turquie en 1873, objavljeno pod pokroviteljstvom Osmanske carske komisije za Svjetsku izložbu u Beču 1873.
•  
  Hodža iz Soluna (prvi desno, sa Solunskim Haham Bašom (Glavni Rabin) na lijevoj i mještanin Monastira u sredini), iz Les costumes populaires de la Turquie en 1873, objavljeno pod pokroviteljstvom Osmanske carske komisije za Svjetsku izložbu u Beču 1873

• Grobnica Khwaja Khizr u Sonipatu
• Mauzolej Afaq Khoja u Kašgaru
• Khwajagan, mreža sufija u centralnoj Aziji od 10. do 16. stoljeća koji su često uključeni u kasnije nakšbandijske hijerarhije.
• Khajeh Nouri (ili Khajenouri), perzijska porodica koja je pripadala predrevolucionarnom plemstvu, njihovo porodično stablo se može pratiti unazad 45 generacija.
• Hodžali, grad u Azerbejdžanu .
• Khoja (Turkestan), titula potomaka srednjoazijskog Naqshbandi sufijskog učitelja Ahmada Kasanija
• Hoca, turski oblik od Khawaja
• Enver Hoxha, albansko prezime
• Hodžić, prezime
• Koya, srednjovjekovni indijski administrativni položaj