Ніжні Ноўгарад

Насельніцтва 1 255,2 тыс. чалавек (2011, 5-е месца ў Расіі). Заснаваны ў 1221 годзе. Прамысловы, палітычны і адміністрацыйны цэнтр Прыволжскай федэральнай акругі. Размешчаны па берагах ракі Акі, у месцы яе ўпадзення ў Волгу, у цэнтры Рускай раўніны.

Горад Ніжні Ноўгарад руск.: Нижний Новгород Герб[d] Сцяг[d] Краіна  Расія Вобласць Ніжагародская Каардынаты HGЯO Унутранае дзяленне 8 раёнаў Кіраўнік Юрый Шалабаеў Заснаваны 1221 Першая згадка 1221 Ранейшыя назвы 1932—1990 — Горкі Плошча 410,68 — 466,5 км² Вышыня цэнтра 200 м Водныя аб’екты Волга, Ака і Пачайна[d] Насельніцтва 1 267 760 чалавек (2015) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код 831 Паштовыя індэксы 603XXX Аўтамабільны код 52, 152 Афіцыйны сайт НижнийНовгород.рф (руск.)(англ.)(ісп.)(ням.)(фр.) Ніжні Ноўгарад на карце Расіі ±

Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сядзіба князёў

Заснаваны вялікім князем Юрыем Усеваладавічам у 1221 годзе на сутоку рэк — Волгі і Акі. У 1350 годзе ў Ніжні Ноўгарад была перанесена сталіца Уладзіміра-Суздальскага княства. Вялікі князь Дзмітрый Канстанцінавіч (1323—1383) намагаўся зрабіць сваю сталіцу канкурэнтам Маскве і пабудаваў каменную крэпасць і некалькі цэркваў.

Наймацнейшая крэпасць Маскоўскага княства

Пасля далучання да Маскоўскага княства ў 1392 годзе, мясцовыя князі ўзялі прозвішча Шуйскія і перасяліліся ў Маскву, дзе занялі важныя пасады і нават на некаторы час апынуліся на чале рускай дзяржавы (Васіль Шуйскі). Ніжні Ноўгарад выкарыстоўваўся як моцны апорны пункт у вайне з Казанскім ханствам. Моцны Крэмль з чырвонай цэглы, адна з найстарэйшых крэпасцяў у Расіі, быў пабудаваны ў 1508—1511 гадах пад кіраўніцтвам італьянскага архітэктара. Крэпасць здолела адолець татарскія аблогі ў 1520 і 1536 гадах.

У 1612 годзе «народнае апалчэнне» пад кіраўніцтвам мясцовага купца Кузьмы Мініна і князя Дзмітрыя Пажарскага разбіла і выгнала з Масквы польска-літоўскія войскі. Галоўная плошча горада перад крамлём названая ў гонар Мініна, сам ён пахаваны на тэрыторыі крэпасці.

У наступным стагоддзі горад служыў важным гандлёвым цэнтрам,. У 17 і 18 стагоддзях атрымаў развіццё адмысловы стыль у іконапісе і архітэктуры — Строганаўскі стыль.

Гандлёвы цэнтр

У 1817 годзе ў Ніжні Ноўгарад быў перанесены Макар’еўскі кірмаш, які пачаў прыцягваць мільёны наведнікаў штогод. У сярэдзіне 19 стагоддзя Ніжні Ноўгарад лічыўся гандлёвай сталіцай Расійскай імперыі. Развіваліся і іншыя галіны эканомікі, і напачатку 20 стагоддзя горад быў адным з эканамічных цэнтраў краіны. У 1909-17 гадах выдавалася газета «Казьма Мінін».

Пісьменнік Максім Горкі нарадзіўся ў Ніжнім Ноўгарадзе ў 1868 годзе. Яшчэ пры яго жыцці ўлады перайменавалі горад у Горкі, пасля вяртання пісьменніка ў СССР у 1932 годзе. Гістарычная назва была вернутая ў 1991 годзе.

У часы СССР горад быў закрыты для наведвання для забеспячэння сакрэтных ваенных распрацовак, якія вяліся на ніжагародскіх прадпрыемствах. Фізік і лаўрэат Нобелеўскай прэміі Андрэй Сахараў быў сасланы ў Горкі да 1986 года.

Аўтамабілебудаванне.

• Ніжагародскі дзяржаўны ўніверсітэт імя М. І. Лабачэўскага

• Ніжагародскі метрапалітэн
• Ніжагародскі трамвай

• Мікалай Мікалаевіч Багалюбаў (1909—1992) — савецкі матэматык і фізік-тэарэтык
• Юрый Міхайлавіч Багданаў (нар. 1944) — беларускі паэт.
• Максім Адамавіч Багдановіч (1891—1917) — беларускі паэт, перакладчык
• Мілій Аляксеевіч Балакіраў (1836—1910) — рускі кампазітар, піяніст, дырыжор, кіраўнік «Магутнай купкі»
• Наталля Міхайлаўна Вадзянава (нар. 1982) — расійская супермадэль, актрыса і філантроп
• Васіль Паўлавіч Васільеў (1818—1900) — рускі вучоны-сінолаг
• Максім Горкі (1868—1936) — рускі савецкі пісьменнік
• Юрый Аляксандравіч Іваноў (нар. 1931) — беларускі інжынер-будаўнік.
• Іван Пятровіч Кулібін (1735—1818) — расійскі механік-самавучка і вынаходнік
• Канстанцін Іванавіч Лосеў (нар. 1933) — беларускі артыст оперы і аперэты (барытон).
• Мікалай Арцем’евіч Маер (1932—2012) — беларускі хімік. Доктар хімічных навук (1976), прафесар (1989).
• Ірына Алегаўна Сітнікава (нар. 1945) — беларускі архітэктар.
• Паліна Анціпаўна Стрэпетава (1850—1903) — руская актрыса.
• Калерыя Іосіфаўна Сцепанцэвіч (нар. 1926) — беларускі музыказнавец, педагог.
• Уладзімір Андрэевіч Сцяклоў (1864—1926) — рускі матэматык, арганізатар і гісторык навукі, акадэмік Пецярбургскай акадэміі навук (1912).
• Валянціна Анатольеўна Цяплова (нар. 1940) — беларускі гісторык, педагог.