Альфрэд Дыкін

Альфрэд Дыкін
англ.: Alfred Deakin
2-і прэм’ер-міністр Аўстраліі 24 верасня 1903 — 27 красавіка 1904
Папярэднік	Эдмунд Бартан
Пераемнік	Крыс Уотсан
Attorney-General for Australia[d] 1 студзеня 1901 — 24 верасня 1903
Пераемнік	James Drake[d]
член Палаты прадстаўнікоў Аўстраліі[d] 30 сакавіка 1901 — 23 красавіка 1913
Пераемнік	Charles McGrath[d]
міністр замежных спраў Аўстраліі[d] 5 ліпеня 1905 — 13 лістапада 1908
Папярэднік	Джордж Рэйд
Пераемнік	Lee Batchelor[d]
прэм’ер-міністр Аўстраліі 5 ліпеня 1905 — 13 лістапада 1908
Папярэднік	Джордж Рэйд
Пераемнік	Эндру Фішэр
прэм’ер-міністр Аўстраліі 2 чэрвеня 1909 — 29 красавіка 1910
Папярэднік	Эндру Фішэр
Пераемнік	Эндру Фішэр
Member of the Victorian Legislative Assembly[d] 18 лютага 1879 — 8 ліпеня 1879
Папярэднік	John Smith[d]
Пераемнік	Robert Harper[d]
Member of the Victorian Legislative Assembly[d] ліпень 1880 — сакавік 1889
Папярэднік	Robert Harper[d]
Member of the Victorian Legislative Assembly[d] красавік 1889 — кастрычнік 1900
Нараджэнне	3 жніўня 1856(1856-08-03)[…] Мельбурн, штат Вікторыя, Аўстралія
Смерць	7 кастрычніка 1919(1919-10-07)[…] (63 гады) Мельбурн, штат Вікторыя, Аўстралія
Месца пахавання	St Kilda Cemetery[d]
Бацька	William Deakin[d]
Жонка	Pattie Deakin[d]
Дзеці	Vera Deakin White[d], Ivy Brookes[d] і Stella Deakin[d]
Партыя	Protectionist Party[d]
Адукацыя	Melbourne Law School[d]
Дзейнасць	палітык, дыпламат, журналіст, паэт
Аўтограф
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У 1901 годзе быў утвораны Аўстралійскі саюз, першым прэм'ер-міністрам якога стаў Эдмунд Бартан. У гэты час Дыкін атрымаў пасаду генеральнага пракурора Саюза. Акрамя таго, ён прымаў удзел у стварэнні ценявога кабінета і размеркаванні партфеляў. Калі ў 1903 годзе Бартан перайшоў у Вярхоўны суд, Дыкін стаў яго пераемнікам. У 1903-1904, 1905-1908 і 1909-1910 гадах ён займаў пасаду прэм'ер-міністра, пры гэтым першыя два тэрміны ён быў таксама міністрам замежных спраў. На пасадзе лідара ліберальнай партыі, ён фармаваў кааліцыйны ўрад з лейбарыстамі ў 1903 і 1905 гадах. Кааліцыя з кансерватарамі ў 1909 годзе апынулася вельмі непапулярнай і прывяла да адстаўкі.

Яшчэ два гады Дыкін заставаўся лідарам лібералаў, аднак у 1912 годзе яго стала падводзіць памяць і 8 студзеня 1913 года ён сышоў з палітыкі.