Бе́дная ры́фма — тэрмін, якім абазначаюць шэраг бедных на сугуччы рыфмаў.
Да беднай рыфмы перш за ўсё адносіцца мужчынская адкрытая рыфма, у якой супадаюць толькі галосныя гукі: люблю́ — маю́, край — быва́й, пайшо́ў — зноў і г. д. Не вызначаецца багацьцем сугуччаў і мужчынская закрытая рыфма, у якой не супадаюць пераднаціскныя зычныя: ног — даро́г, дым — ім, сьцяг — вяка́х і г. д.
Як бедная рыфма ўспрымаюцца таксама аднародныя граматычныя рыфмы, асабліва пры злоўжываньні імі. У першую чаргу гэта адносіцца да т. зв. флексійных рыфмаў — дзеяслоўных (хо́дзіць — паво́дзіць, пыта́е — сяда́е) і назоўнікавых (нага́мі — сцяга́мі, васілё́чак — звано́чак).
У паэтычным творы бедныя рыфмы звычайна выступаюць побач зь іншымі сугуччамі, гукавымі паўторамі, з багатымі і глыбокімі рыфмамі, што ў значнай ступені кампэнсуе іх гукавую малапрыкметнасьць.
Гэта — накід артыкула па літаратуры. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |
This article uses material from the Wikipedia Беларуская (тарашкевіца) article Бедная рыфма, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Зьмест даступны на ўмовах CC BY-SA 4.0, калі не пазначанае іншае. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Беларуская (тарашкевіца) (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.