Іклы (па-лацінску: dentes canini) — пярэднія, канічныя, адносна доўгія, завостраныя зубы сысуноў.
Аднак яны могуць выглядаць больш сплясканымі, падобнымі на разцы. Іклы выкарыстоўваюцца для захопу, утрыманьня і разарваньня ежы, а часам і ў якасьці зброі. Некаторыя віды (некаторыя антылопы, вярблюд, конь, дзік, розныя малпы, морж) маюць плоцевы дымарфізм адносна формы і наяўнасьці іклоў. Усяго чалавек, як і большасьць сысуноў мае 4 ікла (два іклы ў верхняй сківіцы і два ў ніжняй); у многіх жуйных жывёлаў яны адсутнічаюць у верхняй сківіцы; у коней, як правіла, толькі жарабцы маюць іклы; ў грызуноў і зайцападобных — ніводнага ікла.
Іклы жывёлаў часам выкарыстоўваюцца людзьмі ў якасьці абярэгаў і ў магічнай практыцы.
This article uses material from the Wikipedia Беларуская (тарашкевіца) article Іклы, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Зьмест даступны на ўмовах CC BY-SA 4.0, калі не пазначанае іншае. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Беларуская (тарашкевіца) (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.