Судзівой Валімонтавіч

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Судзівой.

Намесьнік смаленскі (у невядомы дакладна час паміж 1441 і 1448), намесьнік ковенскі (1450—1451), канцлер вялікі літоўскі (1441), кашталян віленскі (1451 — не пазьней за 1458)

Судзівой Валімонтавіч
лац. Sudzivoj Valimontavič

Герб «Задора»
Асабістыя зьвесткі
Памёр	каля 1460
Род	Кезгайлы
Бацькі	Валімонт Бушкавіч
Дзеці	Станіслаў (Станька)
Дзейнасьць	дзяржаўны дзяяч

Асноўныя артыкулы: Імёны ліцьвінаў і Валімонт

Гісторык Павал Урбан зьвяртае ўвагу на тое, што Судзівой — стараславянскае імя яшчэ паганскіх часоў. Мовазнаўца Паўла Чучка(uk) ставіць імя Судзівой побач з імём Будзівой.

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Sudiwogii Wolymunthowycz (1 верасьня 1431 году); Sudzywoy Wolnuntowicz (15 траўня 1432 году); Sandiwogii Wolymunthowicz [sigilla] (Sandiwogius Wolymunthowicz; 20 студзеня 1433 году); Sudziwoy Wolimuntowicz (27 лютага 1434 году); Sandzilbogio Wolimuntowicz (1441 год); панъ Судывой (1441—1443 гады); pan Sudzywoy namyesnyk Kowyensky (1451 год); панъ виленский панъ Судивой (8 студзеня 1452 году), Sudywogius castellanus Vilnensis (1452 год); Dominos Sandiwogius castellanus Vilnensis (1459 год); Sudywoy, Sudiway, Sudway, Sudewoye, Судивои.

Зь літоўскага баярскага роду, сын Валімонта Бушкавіча. Меў братоў Яўнута, Кезгайлу, Румбольда, Шадзібора і Гудзігерда.

Пісаўся, як і іншыя Валімонтавічы, «зь Дзевялтова».

Меў сына Станіслава (Станьку).

Асноўныя артыкулы: Ліцьвіны і Русіны

Да акту Чартарыйскага замірэньня (1431 год) прывесіў пячаць з лацінамоўным надпісам:

+ sigi… sudivolonis …montow

Да акту Гарадзенскай умовы (1434 год) прывесіў пячаць з гербам «Задора» і лацінамоўным гатычным надпісам:

+ s sudivoionis : de daviltov

• Дабрагост Нарбутавіч
• Дабяслаў Кезгайла
• Завіша Гудзігердавіч

• Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 788 с. — ISBN 985-11-0378-0
• Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. Аўтарскае выданне. — Менск, 2019. — 459 с. — (сьціслая вэрсія кнігі: Вытокі Вялікае Літвы. — Менск, 2021. — 89 с.)
• Урбан П. Старажытныя ліцьвіны: мова, паходжаньне, этнічная прыналежнасьць. — Менск: Тэхналогія, 2001. — 216 с. — 500 ас. — ISBN 978-985-458-050-4
• Semkowicz W. O litewskich rodach bojarskich zbratanych ze szlachtą polską w Horodle r. 1413 // Miesięcznik Heraldyczny. Organ Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. R. 6. Nr 11—12. 1913.