Рыгор Антоні Агінскі

Чашнік (1684—1687) і харунжы вялікі літоўскі (1687—1698), староста жамойцкі (з 1698), гетман польны літоўскі (з 1703).

Рыгор Антоні Агінскі

Р. А. Агінскі. Мастак F. de la Croix, 1702
Герб «Агінскі»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	23 чэрвеня 1654
Памёр	17 кастрычніка 1709 (55 гадоў) Люблін, Малапольская правінцыя[d], Карона Каралеўства Польскага, Рэч Паспалітая
Род	Агінскія
Бацькі	Ян Агінскі Ганна зь Сямашкаў
Жонка	Тэафілія з Чартарыйскіх
Дзеці	Казімер Марцыян, Альжбета Магдалена
Дзейнасьць	дыплямат, палітык

Прадстаўнік старэйшай княскай лініі роду Агінскіх, сын Яна і Ганны зь Сямашкаў.

Займаў шэраг дзяржаўных пасадаў, у тым ліку ад 23 траўня 1698 — старосты жамойцкага.

 

Абіраўся паслом ад Ваўкавыскага павету на соймы 1690, 1695 і 1696. Узначаліў канфэдэрацыю шляхты супраць панаваньня Сапегаў у Вялікім Княстве Літоўскім. Разьбіў іхныя атрады пад Алькенікамі (1700).

Падтрымліваў караля і вялікага князя Аўгуста Моцнага. У Паўночную вайну ваяваў супраць швэдаў і Станіслава Ляшчынскага, прыхільнік хаўрусу з Расеяй. Быў адным з арганізатараў генэральнай канфэдэрацыі Вялікага Княства Літоўскага (1703), якая ваявала са швэдамі нават па капітуляцыі Аўгуста Моцнага і магнатаў. Атрымаў некалькі перамогаў над швэдзкімі войскамі, у тым ліку ўзяў штурмам фартэцыю Біржы (1703).

Быў аматарам музычнай культуры, трымаў уласны аркестар. Па ім усе наступныя прадстаўнікі роду апекваліся музыкай.

У шлюбе з Тэафіліяй Чартарыйскай (1686) меў сына Казімера Марцыяна і трох дачок, у тым ліку вядомую мэцэнатку Альжбету Магдалену.

• Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — 684 с. — ISBN 985-11-0314-4
• Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: М. В. Біч і інш.; Прадм. М. Ткачова; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1993. — Т. 1: А — Беліца. — 494 с. — ISBN 5-85700-074-2

  Рыгор Антоні Агінскі — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў