Мэша Сэлімавіч: югаслаўскі пісьменьнік

Пісаў на сэрбскахарвацкай мове, і ягоны дыялект тагачаснай сэрбска-харвацкай значна паўплываў на норму сучаснай басьнійскай літаратурнай мовы.

Мэша Сэлімавіч
па-басьнійску: Mehmed Meša Selimović па-сэрбску: Мехмед "Меша" Селимовић
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	26 красавіка 1910 Тузла
Памёр	11 ліпеня 1982 Бялград
Пахаваны	Новыя могілкі Бялграду[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	пісьменьнік
Мова	сэрбскахарвацкая
Узнагароды	Прэмія часопісу NIN[d] (1966) Ivan Goran Kovačić Award[d] AVNOJ award[d] прэмія імя Нэгаша[d] (1969)
Мэша Сэлімавіч у Вікісховішчы

• «Uvrijeđeni čovjek» («Абражаны чалавек») (1947)
• «Prva četa» («Першы атрад») (1950)
• «Tuđa zemlja» («Чужая зямля») (1957)
• «Noć i jutra» («Ноч і раніцы») (сцэнар) (1958)
• «Tišine» («Цішыні») (1961)
• «Magla i mjesečina» («Туман і месячнае сьвятло») (1965)
• «Eseji i ogledi» («Эсэ і нарысы») (1966)
• «Derviš i smrt» («Дэрвіш і сьмерць») (1966)
• «Za i protiv Vuka» («За і супраць Вука») (1967)
• «Tvrđava» («Крэпасьць») (1970)
• «Ostrvo» («Востраў») (1974)
• «Krug» («Кола») (1983)

  Мэша Сэлімавіч — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

• Тэксты online (сэрб.) (анг.)
• Мэша Сэлімавіч у Facebook

Гэта — накід артыкула пра пісьменьніка альбо пісьменьніцу. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго.