Культура Сэрбіі

Разьвіцьцё пісьменнасьці ў Сэрбіі зьвязанае з асьветніцкай дзейнасьцю вучняў Кірылы і Мэтодыя, якія прапаведвалі і адпраўлялі богаслужэньне на славянскай мове. Неабходна адзначыць, што сэрбы даволі доўга ўжывалі глаголіцу нароўні з кірыліцай. Глагалічная традыцыя падсілкоўвалася на сэрбскіх землях дзякуючы паступленьню глагалічнай пісьменнасьці з Харватыі, дзе аселі некаторыя пасьлядоўнікі Кірылы і Мэтодыя. Распаўсюджваньне атрымала і лацінская пісьменнасьць. Адмысловы моцны ўплыў зыходзіў з такіх буйных раманскіх гарадоў на Адрыятыцы, як Дуброўнік і Бар. Характэрнай асаблівасьцю функцыянаваньня пісьменнасьці на сэрбскіх землях у IX—XII стагодзьдзях было тое, што славянскія глаголіца, кірыліца і помнікі на лацінскай мове ўжываліся ня ў нейкіх кампактных зонах з выразна акрэсьленымі межамі, а ўперамешку ў адных і тых жа абласьцях. Ад таго пэрыяду пісьмовых помнікаў не засталося.

У 20 стагодзьдзі самым вядомым пісьменьнікам Сэрбіі быў Іва Андрыч.

  Культура Сэрбіі — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

• Сэрбская культура