Peter Ackroyd | |
---|---|
Tavalludi | 5-oktyabr 1949-yil Sharqiy Acton, London, Angliya, Birlashgan Qirollik |
Fuqaroligi | Britaniyalik |
Yoʻnalish | Yozuvchi, adabiy tanqidchi |
Faoliyat yillari | 1976-yildan, hozirgi kungacha |
Faoliyat turi | London va uning aholisi; Ingliz tarixi va madaniyati |
Janr |
|
Peter Ackroyd CBE, FRSL (1949-yil 5-oktyabrda tugʻilgan) — London tarixi va madaniyatiga alohida qiziqish koʻrsatadigan ingliz biografi, yozuvchi va tanqidchisi. Ingliz tarixi va madaniyati haqidagi romanlari hamda William Blake, Charles Dickens, T. S. Eliot, Charles Chaplin va ser Thomas Morening tarjimai holi uchun u Somerset Maugham mukofoti va ikkita Whitbread mukofotiga sazovor boʻlgan. U oʻzi yaratgan ishlari hajmi, undagi uslublar diapazoni, turli uslubiy qrashlarini qabul qilish mahorati va tadqiqotining chuqurligi bilan ajralib turadi.
U 1984-yilda Royal Society of Literature aʼzosi etib saylangan va 2003-yilda Commander of the Order of the British Empire etib tayinlangan.
Ackroyd Londonda tugʻilgan. Otasi oilani tashlab ketganidan keyin onasi va buvisi tomonidan „qatʼiy tartibdagi“ Roman-katolik oilasi deb taʼriflagan Sharqiy Actondagi kengash mulkiga qarashli uyda oʻsgan. U birinchi marta yetti yoshida gey ekanligini bilgan. U St. Benedict, Ealingda va Cembridgedagi Clare kollejida tahsil olgan va uni ingliz adabiyoti boʻyicha ikki marta birinchi boʻlib tugatgan. 1972-yilda u Yel universitetida Mellon stipendiyasi sohibi boʻlgan.
Ackroyd Yel stipendiyasini qoʻlga kiritishi sabab boʻlgan Notes for a New Cultureni yozgan paytida atigi 22 yoshda boʻlgan va 1976-yilda nashr etilgan. T. S. Eliotning „Madaniyat taʼrifi toʻgʻrisida eslatmalar“ (1948) asarining aks-sadosi boʻlgan sarlavha Ackroyd Londonda yashovchi boshqa yozuvchilarning asarlarini oʻrganish va qayta koʻrib chiqishga moyilligining dastlabki belgisi edi. U 1973—1977-yillarda The Spectator jurnalida adabiy muharrir boʻlib ishlagan va 1978-yilda qoʻshma boshqaruvchi muharrir boʻlgan va 1982-yilgacha bu lavozimda ishlagan U The Times gazetasida bosh kitob sharhlovchisi boʻlib ishlagan va radioda tez-tez eshittirishlar olib borgan 1984-yildan Qirollik adabiyot jamiyati aʼzosi boʻlgan.
Uning adabiy faoliyati sheʼriyatdan boshlagan. Uning ushbu sohadagi ishlariga London Lickpenny (1973) va The Diversions of Purley (1987) kabi asarlari kiradi. 1982-yilda u Charles Dickensning „Little Dorrit“ romanini qayta ishlangan birinchi qismi boʻlgan "The Great Fire of London"ni nashr etdi. Roman Ackroyd yaratgan uzoq romanlar ketma-ketligi uchun zamin yaratdi. Ularning barchasi vaqt va makonning murakkab oʻzaro taʼsiri va Ackroyd „joy ruhi“ deb ataydigan narsa bilan bogʻliq. 1989-yilda Patrick McGrathga bergan intervyusida Ackroyd shunday degan edi:
Menga bu yoqadi, shekilli, lekin men yozuvchi boʻlaman deb hech oʻylamagan edim. Men hech qachon yozuvchi boʻlishni xohlamaganman. Men fantastikaga chiday olmayman. Buni yomon koʻraman. Bu juda tartibsiz. Yoshligimda shoir boʻlishni orzu qilganman, keyin tanqidiy kitob yozganman va 26-27 yoshimgacha hatto roman oʻqimaganman deb ayta olaman.
Oʻz romanlarida u koʻpincha tarixiy vaziyatlarni hozirgi segmentlarga qarama-qarshi qoʻyadi (masalan, The Great Fire of London, Hawksmoor, The House of Doctor Dee).Ackroydning koʻplab romanlari Londonda boʻlib oʻtadi va shaharning doimiy oʻzgarib turadigan, lekin ayni paytda oʻjarlik bilan izchil tabiati bilan bogʻliq. Koʻpincha bu mavzu shahar rassomlari, ayniqsa uning yozuvchilari orqali oʻrganiladi: Oscar Wilde "The Last Testament of Oscar Wilde" (1983), Oscar Wildening soxta avtobiografiyasi; Nicholas Hawksmoor, ser Christopher Wren va ser John Vanbrugh Hawksmoor (1985); Thomas Chatterton va George Meredith Chatterton (1987); John Dee The House of Dr Dee (1993); Dan Leno, Karl Marx, George Gissing va Thomas De Quincey „Dan Leno and the Limehouse Golem“ (1994); John Milton Milton in America (1996); Charles Lamb The Lambs of London.Whitbread Novel Award va Guardian Fiction Prize Hawksmoor asari Iain Sinclairning „Lud Heat“ (1975) sheʼridan ilhomlangan boʻlib, unda Nicholas Hawksmoor qurgan oltita cherkovning joylashuvidagi sirli kuch haqida taxmin qilingan. Roman Hawksmmor oʻz binolarini joylashtirish uchun shaytoniy motivni beradi va bir qator qotilliklarni tergov qilayotgan politsiyachini zamonaviy nomini yaratadi. Chatterton (1987), xuddi shunday yoʻnalishli roman plagiat va qalbakilikni oʻrganadi va Booker Prize nomzodlar roʻyxatiga kiritilgan. London: Biography — bu Londonning asrlar davomida keng qamrovli va toʻliq muhokamasidir. 1994-yilda u The Observer jurnalida chop etilgan maqolada London Psychogeographical Association haqida intervyu berdi:
Men haqiqatan ham shunday odamlar borligiga ishonamanki, ular kimga yoki ular orqali hudud, joy, oʻtmish haqida gapiradi. . . . Menimcha, koʻcha yoki turar joy ularda yashovchi odamlarning feʼl-atvori va xulq-atvoriga jiddiy taʼsir koʻrsatishi mumkin boʻlganidek, bu shaharda (London) va uning madaniyatida sezuvchanlik namunalari yoki odatlari boʻlishi ham mumkin emasmi? XIII-XIV-asrlarda va ehtimol undan keyin ham davom etgan dagan savolga javob topish mumkinmi?
London: Biography (2000), Albion: The Origins of the English Imagination (2002) va Thames: Sacred River (2007) ketma-ketlikda Ackroyd tarixiy sotsiologiya deb hisoblagan asarlar yaratgan. Ushbu kitoblar qadimgi oʻtmishdan hozirgi kungacha boʻlgan London va ingliz madaniyatidagi mavzularni koʻrib chiqadi va u yana bir bor oʻrnashgan va vaqt boʻylab choʻzilgan aloqaning deyarli ruhiy chiziqlari haqidagi maʼqul tushunchalarga asoslanadi.
Uning London adabiyoti va sanʼat namoyandalariga boʻlgan qiziqishi Ezra Pound (1980), T. S. Eliot (1984), Charles Dickens (1990), William Blake (1995), Thomas More (1998) tarjimai hollarida ham namoyon boʻladi. Geoffrey Chaucer (2004), William Shakespeare (2005) va J. M. W Turner. Shaharning oʻzi badiiy adabiyotda boʻlgani kabi bu barcha asarlarning orqasida turibdi. Ackroyd T. S. Eliotda tarjimai holni yozishning yangi usullari haqida oʻylashga majbur boʻldi, unga Eliotning sheʼrlaridan va nashr etilmagan xatlaridan keng iqtibos keltira olmasligini aytishdi.
2003-yildan 2005-yilgacha Ackroyd sakkiz yoshga toʻlgan oʻquvchilar uchun moʻljallangan olti kitobdan iborat badiiy boʻlmagan turkumni (Voyages Through Time) yozgan, bu bolalar uchun moʻljallangan birinchi asari edi. The Sunday Times gazetasi tomonidan „Qisqa vaqtda diqqatni jalb qilish uchun shunchaki ajoyib taomlar emas, balki sizni hayratda qoldiradigan ziyofatlar“ deb taʼriflangan, tanqidiy eʼtirofga sazovor boʻlgan turkum, jahon tarixidagi muhim davrlarning keng qamrovli hikoyasidir.
2012-yilda BBC muxbiri Metyu Stadlenga bergan intervyusida, „Sizningcha, bu mamlakat hayotiga eng katta taʼsir koʻrsatgan shaxs kim?“ , Akkroyd shunday dedi: „Menimcha, Uilyam Bleyk ingliz tarixidagi eng kuchli va eng muhim faylasuf yoki mutafakkirdir.“ Oʻsha intervyuda Londonda uni nima maftun etishi haqida soʻralganda, u „uning qudrati, ulugʻvorligi, zulmati, soyasi“ga qoyil qolishini aytdi. Yozishdan tashqari nima bilan shugʻullanganini soʻrashganida, „Men ichaman, gap shu“, dedi.
Ackroyd Yelda uchrashgan amerikalik raqqosa Brian Kuhn bilan uzoq muddatli munosabatlarda boʻlgan. 1980-yillarning oxirida asabiy inqirozdan soʻng, Ackroyd Kuhn bilan Devonga koʻchib oʻtdi. Biroq, Kuhga OITS tashxisi qoʻyiladi va 1994-yilda vafot etadi. Shundan soʻng Ackroyd Londonga qaytib keladi. 1999-yilda u yurak xurujiga uchraydi va bir hafta davomida tibbiy komaga yotqizildi.
2004-yilda bergan intervyusida Ackroyd Kuhning oʻlimidan beri hech qanday munosabatda boʻlmaganini va „qayta oila qurmaganidan juda xursand ekanligini“ aytadi.
This article uses material from the Wikipedia O‘zbek article Peter Ackroyd, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Matndan CC BY-SA 4.0 litsenziyasi boʻyicha foydalanish mumkin (agar aksi koʻrsatilmagan boʻlsa). Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki O‘zbek (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.