Pali

Chamasi, qad. oʻrta hind laxjasi asosida paydo boʻlib, keyinchalik sharqiy laxjaning bir qator xususiyatlariga ega boʻlgan P.ning vatani — Hindiston; miloddan avvalgi davrdayoq buddaviylik bilan birga Shri Lankaga tapqalgan; milodiy 1-ming yillik oxiri va 2-ming yillik boshlarida Jan.-Sharqiy Osiyodagi bir qancha mamlakatlarga tarqaladi. P.da koʻplab diniy, falsafiy, ilmiy, badiiy asarlar (jumladan, jan. buddistlarning muqaddas kitoblari) yaratilgan. Bu til Jan.-Sharqiy Osiyodagi koʻplab tillarga sezilarli taʼsir koʻrsatgan. Bayon usuliga kura va xronologik jiqatdan P.ning 4 koʻrinishi mavjud: diniy qonunlarning sheʼriy qismlari tili (eng qad.); qonunlarning nasriy bayon tili (maʼlum darajada tartib va meʼyorga solingan); diniy kitoblarga izoh va tafsirlar tili (yanada soddalashtirilgan); Jan.Sharqiy Osiyodagi yangi adabiyotlar tili (oldingi davrlarga nisbatan koʻplab tafovutlar. va oʻzga tizimdagi tillarning taʼsiri seziladi). Boshqa oʻrta va keyingi davr hind tillaridan muayyan fonetik, leksik-fammatik jihatlari bilan farq qiladi. Ayniqsa, leksikasi oʻta murak-kabligi va, asosan, diniy taʼlimot gʻoyalarini aks ettirishga moʻljallanganligi bilan ajralib turadi. Brahmi yozuvi asosida shakllangan qad. yozuvga ega.