Holosen: Son 11.700 yılı kapsayan güncel jeolojik devre

Dönem Genç Buzul çağının (Genç Dryas) bitmesiyle başlayan buzul durgun (interstadial) dönemine karşılık gelir. Adını Yunanca kelimeler olan ὅλος (Holos, "tamamen") ve καινός (kainos, "yeni") sözcüklerinden alır ve "tamamen yeni" anlamına gelir.

Holosen, insan türünün mevcut yerleşik hayata ve yazılı tarihe doğru önemli bir geçiş yaptığı ve dünya çapında kültürel gelişimlerin görüldüğü bir çağ olduğu ve yaşadığımız zamanı tanımladığı için jeolojik devirler arasında önemli bir yer kapsar.

Holosen ve önceki Pleistosen birlikte Kuvaterner periyodunu oluşturur. Holosen, MIS 1 olarak bilinen mevcut sıcak dönem ile tanımlanmıştır. Bazıları tarafından Pleistosen Dönemi içinde "Flandrian interglacial" adı verilen bir buzullar arası dönem olarak kabul edilir.

Holosen, tüm yazılı tarihi, teknolojik devrimleri, büyük medeniyetlerin gelişimi ve günümüzde kentsel yaşama genel olarak önemli geçiş de dahil olmak üzere dünya çapında insan türlerinin hızlı çoğalması, büyümesi ve etkilerine karşılık gelmektedir. Modern çağ dünya ve ekosistemleri üzerindeki insan etkisi, yaklaşık senkron litosferik kanıtlar veya daha yakın zamanda insan etkisinin hidrosferik ve atmosferik kanıtları da dahil olmak üzere, canlı türlerinin gelecekteki evrimi için küresel öneme sahip olabilir.

Temmuz 2018'de, Uluslararası Jeolojik Bilimler Birliği, Holosen dönemini Grönlandiyen (11,700 yıl önce 8,200 yıl önce), Nortgripiyen (8,200 yıl önce 4,200 yıl önce) ve Meghaliyen (4,200 yıl önce) olmak üzere Uluslararası Stratigrafi Komisyonu tarafından önerildiği gibi üç ayrı alt bölüme ayırdı.

Meghalayan'ın sınır stratotipi, Hindistan'daki Mawmluh Mağarası'nda bir speleothemdir ve küresel yardımcı stratotip, Kanada'daki Logan Dağı'ndan bir buz çekirdeğidir.

Sözcük iki Eski Yunanca sözcükten oluşur. Holos (ὅλος) Yunanca "bütün" kelimesidir. "Sen", Yunanca "yeni" anlamına gelen kainos (καιν wordς) kelimesinden gelir. Adın nedeni, bu dönemin "tamamen yeni" olduğudur. "Sen" soneki, Senozoik Çağın yedi çağının (Paleosen, Eosen...) tümü için kullanılmıştır.

Uluslararası Stratigrafi Komisyonu tarafından Holosenin yaklaşık 11.650 cal yıl BP başlattığı kabul edilmektedir. Kuvaterner Stratigrafisi Alt Komisyonu, Gradstein Ogg ve Smith'teki Gibbard ve van Kolfschoten'den Holosene alternatif olarak 'Son' terimini geçersiz kıldığından söz etmiyor ve aynı zamanda Flandre'nin deniz felaketleri üzerindeki deniz dönüşüm sedimanlarından türetildiğini gözlemlemiştir. Belçika kıyıları, son 10.000 yıl önceki topluluklararası olaylarla aynı sahne statüsüne sahip olması ve bu nedenle Pleistosen'e dahil edilmesi gerektiğini düşünen yazarlar tarafından Holosenin eş anlamlısı olarak kullanılmıştır. Bununla birlikte, Uluslararası Stratigrafi Komisyonu, Holosen'i Pleistosen'i ve özellikle son buzul dönemini izleyen bir dönem olarak görmektedir. Son buzul dönemi için yerel isimler Kuzey Amerika'daki Wisconsinli, Avrupa'daki Weichselian, İngiltere'deki Devensian, Şili'deki Llanquihue ve Yeni Zelanda'daki Otiran'dır.

 

Holosen, iklim dalgalanmalarına bağlı olarak beş zaman aralığına veya kronozona bölünebilir:

• Preboreal (10,3-9 binyıl önce),
• Boreal (9-7,5 binyıl önce),
• Atlantik (7,5-5 binyıl önce),
• Subboreal (5-2,5 binyıl önce) ve
• Subatlantik (2,5 binyıl önce-günümüz).

Turba yosunlarında başlangıçta bitki kalıntıları tarafından tanımlanan iklim dönemlerinin Blytt-Sernander sınıflandırması halen araştırılmaktadır. Farklı bölgelerde çalışan jeologlar, deniz seviyelerini, turba bataklıklarını ve buz çekirdeği örneklerini, Blytt-Sernander dizisini daha da doğrulamak ve iyileştirmek amacıyla çeşitli yöntemlerle inceliyorlar. Avrasya ve Kuzey Amerika'da genel bir yazışma buluyorlar, ancak yöntemin bir zamanlar ilgisiz olduğu düşünülüyordu. Program Kuzey Avrupa için tanımlandı, ancak iklim değişikliklerinin daha yaygın olduğu iddia edildi. Planın periyotları, son buzul döneminin son Holosen öncesi salınımlarından birkaçını içerir ve daha sonra, daha yeni tarih öncesi iklimleri sınıflandırır.

Paleontologlar Holosen için herhangi bir faunal aşama tanımlamamıştır. Alt bölüm gerekliyse, Mezolitik, Neolitik ve Tunç Çağı gibi insan teknolojik gelişme dönemleri genellikle kullanılır. Bununla birlikte, bu terimler tarafından atıfta bulunulan zaman dilimleri, bu teknolojilerin dünyanın farklı bölgelerinde ortaya çıkmasına bağlı olarak değişir.

İklimsel olarak, Holosen, Hipermetermal ve Neoglasiyal dönemlere eşit olarak bölünebilir; sınır, Avrupa'da Tunç Çağı'nın başlangıcı ile örtüşmektedir. Bazı akademisyenlere göre, üçüncü bir bölüm olan Antroposen şimdi başladı. Uluslararası Kuaterner Stratigrafisi 'Antroposen' (2000 yılında Paul Crutzen ve Eugene Stoermer tarafından icra edilen bir terim) çalışma grubunun Stratigrafi Alt Komisyonu Alt Komisyonu, bu terimin jeolojik açıdan önemli birçok koşul ve sürecin mevcut olduğu zaman aralığını için kullanıldığını belirtmektedir.

 

Levha tektoniğine bağlı kıta hareketleri sadece 10.000 yıllık bir sürede bir kilometreden daha azdır. Bununla birlikte, buz erimesi, Holosenin ilk kısmında dünya deniz seviyelerinin yaklaşık 35 metre (115 ft) yükselmesine neden oldu. Buna ek olarak, yaklaşık 40 derecelik kuzey enleminin üzerindeki birçok alan, Pleistosen buzullarının ağırlığına göre bastırılmış ve geç Pleistosen ve Holosen üzerinde buzul sonrası toparlanma nedeniyle 180 metre'ye (590 ft) kadar yükselmiştir ve bugün hala yükselmektedir.

 

İskandinavya bölgesindeki buzul sonrası toparlanma Baltık Denizi'nin oluşumuyla sonuçlandı. Depremler, tortu deformasyonunun önde gelen bir nedenidir ve su kütlelerinin yaratılmasına ve tahrip olmasına yol açar. Bölge yükselmeye devam ediyor ve hala Kuzey Avrupa'da zayıf depremlere neden oluyor.

Holosen döneminin başlangıcı günümüzden 11.000 bin yıl önce geç buzul çağının bitmesi olarak kabul edilir. İklim Holosen dönemi boyunca oldukça durağan oldu. Buz çekirdeği kayıtları, Holosenden önce orada son buzul çağının olduğunu ve soğutma dönemlerinin sonunda küresel ısınmanın olduğunu göstermektedir fakat iklim değişiklikleri Genç Dryas'ın başlangıcında daha fazla bölgesel oldu. Son buzuldan holosene geçiş boyunca Güney Yarım Küredeki Huelmo - Mascardi soğuk ters çevrimi Genç Dryas'tan önce başladı ve maksimum sıcaklık 11.000 'den 7000 yıl önceye kadar güneyden kuzeye aktı. Bu durum, bunun daha sonraki tarihe kadar Kuzey Yarım Kürede kalan buzul buzulu tarafından etkilendiğini göstermektedir.

 

Holosen İklimsel Optimum (HCO), küresel iklimin daha çok ısındığı bir ısınma dönemiydi ancak bununla birlikte, ısınma muhtemelen tüm Dünyada aynı değildi. Bu ısınma dönemi yaklaşık 5500 yıl önce Neoglacial ve eşlik eden Neopluvial inişi ile sona erdi. O zamanlarda, iklim günümüzdekinden farklı değildi, fakat görünüşe göre 10 - 14. yıllardan kalma Orta Çağ Sıcak Dönemi olarak bilinen daha sıcak bir dönem vardı. Bu, 13. ve 14. yüzyıldan 19. Yüzyılın ortalarına kadar Küçük buz devri yaşanmıştır. Buzul koşullarıyla karşılaştırıldığında, HCO boyunca en kuzey noktalarına ulaşarak yaşanabilir bölgeler kuzeye doğru genişledi. Kutup bölgelerindeki daha fazla nem, bozkır tundranın kaybolmasına neden oldu. Güney ve kuzey yarıkürede 11-7 bin yıl öncesinde buzullar kutuplara doğru çekilmeye başlamıştır.

 

Holosen iklim değişikliğinin zamansal ve mekânsal boyutu, son zamanlarda ışınımsal zorlamanın Kuzey Atlantik bölgesinde tanımlanan döngülerin kaynağı olduğu ileri sürülen önemli bir belirsizlik alanıdır. Holosen aracılığıyla iklim döngüsü (Bond olayları) deniz ortamlarında veya yakınında gözlemlenmiştir ve Kuzey Atlantik'e buzul girdisi ile güçlü bir şekilde kontrol edilmektedir. 2500 - 1500 ve 1000 dönemleri genellikle Kuzey Atlantik'de gözlemlendi. Aynı zamanda, okyanus etkisinden uzak olan kıta kaydının spektral analizleri, Holosen dönemi sırasında güneş aktivitesi varyasyonlarına karşılık gelebilecek 1000 ve 500 yıllık kalıcı periyodikleri ortaya çıkarır.

İklim değişikliğine göre pek çok seriye ayrılmaktadır. Genel itibarıyla sıcak olan bu dönem içerisinde atmosferik soğuk salınım dönemleri meydana gelmiştir. Kuzey Atlantik okyanus dolaşımına karşılık gelen 1.500 yıllık bir döngü, Geç Holosen'de yaygın küresel dağılıma sahip olmuş olabilir.

Geç Buzul Çağının bitmesi ile Holosen iklim optimumu (HİO, Holocene Climate Optimum günümüzden 9500-5000 yıl önce) yaşanmıştır.

Hayvan ve bitki yaşamı holosen boyunca pek gelişmedi, fakat bitki ve hayvanların dağılımında büyük değişimler oldu. Pleistosten sonlarında ve Holosen başlarında mamutlar, mastodonlar, smilodonlar ve homotherium gibi kılıç dişli kediler dahil olmak üzere bazı büyük memelilerin soyları, özellikle Kuzey Amerika'da ve başka yerlerde yok oldu.

Amerikan megafauna neslinin tükenmesinin Amerindians'ın atalarının gelmesinden kaynaklandığı açıklandı; çoğu bilim insanı ayrıca iklim değişikliklerinin de katkıda bulunduğunu ileri sürmektedir. Bunlara ek olarak, Kuzey Amerika üzerindeki tartışmalı bir bolid etkisinin Genç Dryas'ı tetiklediği varsayılmaktadır.

Tüm Dünyada, önceden bölgesel olan daha soğuk iklimlerdeki ekosistemler daha yüksek irtifada ekolojik "adalarda" izole edilmiştir.

400 yıl süren δ18O kaydında negatif bir gezi olarak kaydedilen ani bir soğuk büyü olan 8.2 ka olayı, Holosen çağında meydana gelen en önemli iklim olayıdır ve buz örtüsünün yeniden canlanmasına işaret etmiş olabilir. Bu olaya, buzullar tarafından sınırlanan ve Atlantik'in termohalin dolaşımını bozan Agassiz Gölü'nün son drenajından kaynaklandığı öne sürüldü. Ancak bununla birlikte, daha sonra yapılan araştırmalar deşarjın muhtemelen 600 yıla kadar daha uzun bir iklim iklimi üzerine sürüldüğünü ve etkilenen alanın boyutunun belirsiz olduğunu gözlemledi.

Holosen buzullaşmaları

 

Buzul arası (interstadial veya interglacial) bir dönem olan Holosen, aslında küresel anlamda ciddi bir buzullaşmanın meydana gelmediği bir dönemdir. Grönland Buzulu’ndan elde edilen GRIP ve GISP2 sondajlarından elde edilen denizel izotop verileri neticesinde 8 defa soğuk (Bond Dönemi) dönem yaşandığı belirlenmiştir. Özellikle yüksek dağ kütlelerinde buzulların alanların bazı dönemler genişlemeler olmuştur.

Geç Holosen içerisinde Küçük Buz Çağı (Little Ice Age: LIA) olarak adlandırılan kısa dönemli bir ara soğuk dönem meydana gelmiştir. 1550- 1850 yılları arasında 300 yıl kadar devam eden bu soğuk dönem içerisinde, kutup bölgelerinde örtü buzulları ilerlemiş, dağlık bölgelerdeki vadi buzulları daha alçak bölgelere kadar ilerlemiştir.

 

Deniz seviyesi değişmeleri

Kuvaternerin soğuk buzul dönemlerinde küresel çapta deniz seviyesi alçalmış, nispeten sıcak dönemlerde ise deniz seviyesinde yükselmeler meydana gelmiştir. Son 20 bin yıl içerisinde deniz seviyesindeki değişim sabit hıza sahip değildir. Buzulların erime dönemlerinde meydana gelen erime suyu baskınları deniz seviyesinin yükselmesine neden olmuştur. Erken Holosen döneminde deniz seviyesi bugüne kıyasla 55 metre alçakta iken 6500 yıl önce bugünkü düzeyine yükselmiştir. Son 300 yılda ise küresel ölçekte deniz seviyesinde 28 metre yükselme meydana gelmiştir.

Erken Holosen döneminde döneminde levhalar, günümüzdeki hızlarında hareket ettiklerinden ötürü yerküre gerek levha tektoniği gerekse de paleocografik anlamda kıyı bölgeleri hariç genel görünüm günümüzdeki gibidir. Buzulların erimesi sonucunda östatik hareketler hız kazanmış olup eski buzul sahalarında yükselmeler meydana gelmektedir. Buzul sonrası esneme hareketleri litosferde yükselme meydana getirmektedir. Günümüzde en belirgin yükselme örnekleri Kuzey Kanada ve İskandinavya kütlelerindeki yükselmelerdir. Son buzul sonrası esneme sürecinin, "küresel ölçekte" levhaların yatay hızlarında 1mm/y'lık bir etkiye sahip olduğunu ve tektonik levha mevcudiyetleri ile litosferik kalınlığın yatay yöndeki çeşitliliğine bağlı olduğunu göstermektedir.

 

Holosenin başlangıcı Avrupa'nın çoğunda Mezolitik çağın başlangıcına karşılık gelir, fakat Orta Doğu ve Anadolu gibi çok erken Neolitikleşmeye sahip bölgelerde, Mezolitik yerine epipaleolitik tercih edilmektedir. Bu dönemlerdeki kültürlerde Orta Doğu'da Tell es- Sultan (Jericho) gibi Dünya'da hala var olan en eski yerleşim yerlerinin yerleştiği Hamburg, Federmesser ve Natufian kültürü yer alıyor. Ayrıca MÖ 9. bin yıl kadar önce Göbekli tepe gibi yerlerde proto- dinin gelişmekte olan arkeolojik kanıtları da vardır.

Her ikisi de aseramik Neolitik (Çömlek öncesi Neolitik A ve Çömlek öncesi Neolitik B) ve çanak çömlek Neolitik tarafından takip edildi.

Geç Holosen, ok ve yay gibi ilerlemeler getirdi ve Kuzey Amerika'da yeni savaş yöntemleri gördü. Mızrak atıcıları ve büyük noktaları, Oregon ve Washington'da başlayan küçük dar noktaları ile yay ve ok ile değiştirildi. Savunma blöfleri üzerine inşa edilen köyler, savaşın arttığını ve bireysel avlanmadan ziyade toplumsal gruplarda korunma için yiyecek toplanmasına yol açtığını gösterdi. Mesoamerica'da, doğal ortamlardaki dönüşümler, en azından Holosenin ortasından beri, çoğunlukla yabani bitkilerin sömürülmesi ve mahsullerin kurulması yoluyla ortak bir özellik olmuştur.

Holosen döneminde bitki ve hayvan türlerinde birtakım değişmeler meydana gelmiştir. Hayvanların sayı ve çeşitliliklerinde azalma olmuş; bunlardan Mamut, Mastodon ve Kılıç Dişli Kaplan gibi pek çok tür varlığını sürdürememiştir. Bu dönem içerisinde insanoğlu yeryüzünde en etkin varlık olmuştur.

Mezolitik: Kuzey Avrupa'da buzul dönemi sonrasında ortaya çıkan kültürleri ifade etmek için kullanılan bir deyimdir. M.Ö. 10.000-5.000) Bu dönemde iklim koşullarında meydana gelen değişmeler bağlı olarak flora ve fauna dünyasında değişmeler meydana geldiği bu dönemde insanoğlu avcı toplayıcı türü özelliğe bağlı kalmıştır. Köpek ilk kez bu dönemde evcilleştirilmiştir.

Neolitik: Yeni ya da Cilalı Taş Devri olarak bilinir. Bu dönemde insanlar yerleşik hayata geçmiştir. İlk kez mimari ortaya çıkmış ve taş temeller üzerinde kerpiç evler yapılmaya başlamıştır. Ayrıca sanat ve zanaat faaliyetlerine bağlı ürünler ortaya konulmuş ve ilk ticari faaliyetler bu dönemde yapılmıştır.

• Holosen devri genel özellikleri 2013
• HistoricalClimatology.com18 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., further links and resources, updated 2013
• Climate History Network23 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., network of historical climatologists, updated 2013
• The 8.2 ka event
• Detecting Holocene changes in thermohaline circulation7 Mart 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.