กาแฟอาหรับ

กาแฟอาหรับ

ดะละฮ์หรือกากาแฟแบบอาหรับดั้งเดิม ถ้วยกาแฟ และเมล็ดกาแฟ
ชื่ออื่น	เกาะฮ์วะฮ์อะเราะบิยะฮ์
ประเภท	Coffea arabica
มื้อ	เครื่องดื่ม
แหล่งกำเนิด	เยเมน
ภูมิภาค	โลกอาหรับและตะวันออกกลาง
คิดค้น	คริสต์ศตวรรษที่ 15
อุณหภูมิเสิร์ฟ	ร้อน
ส่วนผสมหลัก	กาแฟและน้ำ
ส่วนผสมที่มักใช้	กระวาน
ตำราอาหาร: กาแฟอาหรับ   สื่อ: กาแฟอาหรับ

ในวัฒนธรรมของชาวอาหรับจะเสิร์ฟในงานเลี้ยงภายในครอบครัวหรือต้อนรับแขก โดยตามธรรมเนียมดั้งเดิมเมล็ดกาแฟจะคั่วสดในบ้านของเจ้าบ้านหรือเจ้าภาพ ขั้นตอนการเตรียมทั้งหมดจะทำต่อหน้าแขก อุณหภูมิที่ใช้ในการคั่วกาแฟจะแตกต่างกันตามรสชาติที่ต้องการ โดยทั่วไปจะอยู่ระหว่างระหว่าง 165 ถึง 210 องศาเซลเซียส วิธีการชงจะแตกต่างกันไปตามความชอบของผู้ดื่ม บางวิธีจะชงแบบเจือจางและใส่กระวานเพิ่ม แต่บางวิธีจะชงแบบเข้ม กาแฟอาหรับมีรสขม ไม่กรอง และโดยทั่วไปจะไม่เติมน้ำตาล กาแฟอาหรับจะเสิร์ฟในถ้วยขนาดเล็กมีลวดลายประดับหรือ ฟินญาน (อาหรับ: فنجان) และเสิร์ฟพร้อมกับของหวานเช่นอินทผลัมแห้ง ผลไม้แห้ง ผลไม้เชื่อม หรือถั่วเพื่อตัดรสขมของกาแฟ ตามธรรมเนียมเมื่อแขกดื่มหมดถ้วยแล้ว เจ้าภาพจะเติมกาแฟให้แขกอีกจนกว่าแขกจะขอให้หยุด

กาแฟอาหรับหยั่งรากลึกในวัฒนธรรมและประเพณีของชาวอาหรับ และเป็นกาแฟที่นิยมดื่มมากที่สุดในตะวันออกกลาง หลักฐานที่เก่าแก่ที่สุดที่กล่าวถึงกาแฟอาหรับพบในอารามของลัทธิศูฟีในประเทศเยเมนปัจจุบัน โดยชาวศูฟีใช้กาแฟเพื่อให้ตื่นตัวขณะบำเพ็ญเพียรในช่วงกลางคืน ก่อนจะแพร่หลายไปยังรัฐชะรีฟมักกะฮ์ (แคว้นฮิญาซในประเทศซาอุดีอาระเบียในปัจจุบัน เป็นที่ตั้งของนครมักกะฮ์) ประเทศอียิปต์ ภูมิภาคลิแวนต์ และในช่วงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 16 ได้แพร่หลายไปถึงจักรวรรดิออตโตมันและทวีปยุโรปในที่สุด องค์การการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติได้ประกาศให้กาแฟอาหรับเป็นมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมของกลุ่มชาติอาหรับ