Ҷамшед Исмоилов

Ҷамшед Исмоилов фориғуттаҳсили мактаби ҳамагонии шаҳри Кӯлоб (1973), факултаи маданию равшаннамоии Донишкадаи давлатии санъати Тоҷикистон ба номи М. Турсунзода (бахши дирижёрӣ, 1977), факултаи филологияи Донишгоҳи миллии Тоҷикистон (1995) буда, фаъолияти корияшро ибтидо дар Кумитаи ҷавонони ш. Душанбе ба ҳайси коргузор (1978—1982) оғоз намудааст. Сипас сарояндаи яккахони ансамбли мақомхонони Комитети давлатии радиошунавонӣ ва телевизиони ҶШС Тоҷикистон (1982—1992), директори гурӯҳҳои ҳунарии кумитаи мазкур (1992-95), муовини вазири фарҳанги ҶТ (1995—2001), директори генералии Иттиҳодияи эҷодию консертии Вазорати фарҳанги ҶТ (аз соли 2003 то 2020) хидмат намудааст.

Ҷамшед Исмоилов баробари сарояндаи соҳибсабк будан инчунин муаллифи зиёда аз 60 суруд буда ва таснифоташ «Хез модар», «Гуфтамат имшаб биёям», «Бародарон», «Биё бародар шавем», «Хоки ватан», «Эй сорбон», «Омадӣ ҷонам ба қурбонат» ва ғ. назди дӯстдорони созу овоз маъруфияти хоса касб кардаанд. Ҷамшед Исмоилов иштирокдори симпозиуму фестивалҳои байналмилали мусиқии мардумони Шарқ (Самарқанд 1983, 1987, 1997) буда, дар ҳайатҳои ҳунарии тоҷик бо барномаҳои консертӣ ба ҷумҳуриҳои собиқ шӯравӣ (1982—1991, Белорусия, Озарбойҷон, Русия, Туркманистон, Қазоқистон, Қирғизистон, Ӯзбекистон), мамолики хориҷӣ (Кипр-1984, Афғонистон-1985, Олмон-1989, Белгия-1993,Туркия-1990, Эрон-1996-98, 2006 ва ғайра) сафарҳои ҳунарӣ намудааст. Ҷамшед Исмоилов аз аввалин ташаббускори гузаронидани ҷашнвораҳои мусиқии «Дурдонаҳои Шашмақом» (Душанбе-1996), «Ахтарон» (Душанбе-1997) ва «Суруди сол» (Душанбе-1995) аст. Барои маҳорати баланди иҷроӣ ва тарғиби дастоварҳои фарҳангу ҳунари тоҷик сазовори ифтихорномаҳо гардидаст.

Ҷамшед Исмоилов 16 августи соли 2020 дар шаҳри Душанбе дар синни 64-солагӣ аз олам даргузашт. Ӯ рӯзҳои охир бо бемории қанд дар беморхонаи «Истиқлол» табобат мегирифт. Маросими дафн худи ҳамон рӯз гузаронида шуд, ки ҷасади ӯро дар оромгоҳи Лучоби шаҳри Душанбе ба хок супурданд.