«Тоҷикон» (русӣ: Таджики) — асари таърихии Бобоҷон Ғафуров, ки нахуст ба русӣ (М., «Наука», 1972) ва сипас ба тоҷикӣ (Д., «Ирфон», ҷ.
1, 1983, ҷ. 2, 1985) чоп шудааст. Таърихи қадимтарин, қадим ва асримиёнагии мардуми тоҷик дар нашри русӣ то миёнаи қарни 18 (дар нашри тоҷикӣ то соли 1917)-ро дар бар мегирад.
Унвони мақола | русӣ: Таджики. Древнейшая, древняя и средневековая культура Тоҷикон. Таърихи қадимтарин, қадим, асри миёна ва давраи нав |
---|---|
Нависанда | Бобоҷон Ғафуров |
Кишвари созанда | |
Забони навиштаҷот ё осор/асар | русӣ ва тоҷикӣ |
Таърихи интишор | 1972 |
Бобоҷон Ғафуров дар заминаи таърихи миллӣ соли 1948 рисолаи мухтасаре таҳти унвони «История таджикского народа в кратком изложение» ба табъ расонд ва дар замони директори Институти шарқшиносии ИҶШС буданаш, ба таҳқиқоти тоҷикшиносӣ бештар машғул шуда натиҷаи пажӯҳиши чандинсолаашро дар китоби муфассали «Тоҷикон» ҷамъбаст кард. Бобоҷон Ғафуров дар таълифи китоби «Тоҷикон» беш аз 2000 сарчашма, монография, брошюра ва мақолаҳои илмиро ба кор бурдааст, ки 367 адади он навиштаи донишмандони хориҷӣ мебошад.
«Тоҷикон» аз муқаддима, 5 бахш ва 16 фасл (дар тоҷикӣ 6 б; 17 ф.) ва замимаҳо иборат аст. Дар нусхаи русӣ бахши якум аз ташаккул ва тараққии сохти ҷамоаи ибтидоӣ дар сарзамини ниёгони тоҷикон, дар дуюм аз ҳаёти онон дар давраи инкишофи муносибатҳои ғуломдорӣ, дар сеюм, чорум ва панҷум — аз таърихи ташаккулу тараққии сохти феодалӣ сухан меравад.
Дар нусхаи тоҷикӣ китоби якум аз чор бахш иборат аст. Фасли якум ба тавсифи сохти ҷамоати ибтидоӣ дар Осиёи Миёна бахшида шудааст. Дар фасли дувум ҳаёти қавму қабилаҳои мухталиф — аҷдоди тоҷикон дар давраи инкишофи муносибатҳои ғуломдорӣ тавзеҳ меёбад. Дар фасли севум тақдири таърихии Осиёи Миёна дар давраи зуҳури муносибатҳои феодалӣ мавриди баррасӣ қарор гирифтааст. Фасли чорум вазъияти Осиёи Миёнаро дар давраи тараққиёт ва барқарории сохти феодалӣ баён мекунад. Китоби дувум фаслҳои панҷум ва шашумро дар бар кардааст: фасли панҷ ум таърихи халқи тоҷикро аз ибтидои асри ХVI то миёнаи асри ХIХ ва фасли шашум аз ҳамроҳшавии Осиёи Миёна ба Русия ва тараққӣ ёфтани муносибатҳои капиталистиро то ғалабаи Инқилоби Кабири Сотсиалистии Октябр тавсиф менамояд.
Муаллиф истинодан ба маводди муътамади илмӣ тоҷикшиносиро ҳамчун як ҷузъи ҷудонашавандаи таърихи ҷаҳонӣ таҳқиқ кардааст. Аз ин ҷост, ки ӯ дар мавқеи интернатсионалистӣ устувор истода, ба худситоии миллӣ ва идеализатсия роҳ надодааст. Дар китоб масоилии муҳимми таърихи Шарқ, аз ҷумла баъзе масъалаҳои методологияи таҳқиқи илмии он: проблемаи ориёнҳо ва бунёди нажодию забонии қавмҳои бостонии Осиёи Миёна, Эрон, Афғонистон, Ҳиндустони Шимолӣ ва даштҳои Авруосиё; ташаккул ва таҳаввули зардуштия; таркиби суннатҳои фарҳангии эронию ҳиндию юнонӣ; пайдоиши кушониён, хронологияи давлатдори ва тамаддуни онҳо; сохти иҷтимоию иқтисодӣ; ташаккули таърихии мардуми тоҷик; фарҳанги асримиёнагии эронӣ-тоҷикӣ ва аҳамияти ҷаҳонии он ва ғайра акс ёфтаанд.
Ҳадафи Бобоҷон Ғафуров аз нашри ин китоб ва асарҳои минбаъда ба ҷаҳониён собит намудани ин ҳақиқати илмӣ буд, ки тоҷикон яке аз қадимтарин миллатҳои дунё буда, дар раванди рушди тамаддуни башарӣ нақши басо арзишманди таърихӣ бозидаанд.
Дар китоби «Тоҷикон» ба масоили этногенез диққати махсус дода шудааст. Муаллиф ташаккули мардуми тоҷикро дар ҷараёни алоқамандии қавмию фарҳангии он бо халқиятҳои ҳамсоя (хосса узбекон) тадқиқ кардааст. Дар худи қарнҳои 7— 6 то мелод дар Осиёи Миёна қавмҳои эронинажод — суғдиён, бохтариҳо, марғиёниҳо, хоразмиён, фарғониён, портиҳо ва тоифаҳои сакоиҳо мезистанд, ки аз ҷиҳати фарҳанг, урфу одат ва забон ба ҳам хеле наздик буданд (махсусан суғдиён ва бохтариҳо). Маҳз дар заминаи қавмҳои мазкур, махсусан суғдиён, хоразмиён ва бохтариҳо мардуми тоҷик ташаккул ёфтааст. Ин ҷараёни этногенетикӣ аз охири қарни 5 сар шуда, дар қарнҳои 9—10, дар замони ташаккул ва тараққиёти нахустин давлати тоҷикон анҷом пазируфтааст.
Дар ин марҳилаи муҳими таърихи адабиёти классикии форс-тоҷик ба расмият даромада, рушд кард. Забони ин адабиёт забони порсии дарӣ буд, ки бо он мардум маҳаллӣ — тоҷикони Самарқанду Бухоро, Балху Хуҷанд, Марву Нишопур, Тӯсу Ҳирот ҳарф мезад.
Бобоҷон Ғафуров дар китоби «Тоҷикон» силсилаи масъалаҳои муҳим ва актуалии таърихи тоҷикон ва халқҳои ҳамсояро ба доираи таҳқиқу тадқиқ кашида, онҳоро мавриди муҳокима ва мулоҳизаҳои доманадоре қарор додааст. Хулоса ва андешаҳое, ки дар китоб зимни таҳлилу таркиби бисёрҷиҳатаи сарчашмаҳои таърихӣ ва навиштаҳои муаррихони шӯравию хориҷй баён намудааст, ба вусъати минбаъдаи афкори шарқшиносӣ ва махсусан эроншиносӣ такон дод.
Ҳоло китоби «Тоҷикон» ба забонҳои инглисӣ, ҷопонӣ, лаҳистонӣ, чинӣ, арабӣ ва фаронсавӣ тарҷума шуда ва барои ҳавзаи фарҳангии забони форсӣ, Афғонистон ва Эрон низ бо хатти форсӣ ба табъ расидааст.
This article uses material from the Wikipedia Тоҷикӣ article Тоҷикон (китоб), which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Муҳтаво таҳти иҷозатномаи CC BY-SA 4.0 ва ё дигар дастрас аст. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Тоҷикӣ (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.