Mesar

Mesari usmrćuju (kolju) stoku i perad i obrađuju meso zaklanih životinja. Djelokrug njihova rada uključuje: preuzimanje životinja za omamljivanje i klanje (ili usmrćivanje električnom strujom); šurenje, skidanje čekinja i opaljivanje (kod svinja); guljenje kože (kod goveda); otvaranje trupa i vađenje crijeva; mozga i endokrinih žlijezda; obradu crijeva; buta i plećki; topljenje salo (kod svinja) i trančiranje mesa s leđa, vrata, slabina i glave svinja i goveda.

Pored pripreme svježeg mesa za direktnu prodaju, mesari se bave i konzerviranjem mesa, pa izrađuju trajne i polutrajne kobasice, salame i druge suhomesnate proizvode.

Mesari mogu raditi kao samostalne zanatlije, kao industrijski radnici ili zaposlenici u trgovini.

Na rimskom reljefu iz 2. vijeka prikazana tipična mesnica onoga vremena, mesar s nožem i stolom na kojem reže meso, i nizom kuka po zidu na kojima vise komadi mesa.

Tokom 12. vijeka rađaju se prvi mesarski cehovi po Evropi.

Ceh mesara iz češkog grada Český Krumlov je u 16. vijeku usvojio nekoliko pravila, a najvažnije je bilo da se klanje može obavljati samo u klaonici, a ne po privatnim kućama ili po tržnicama.

Istovremeno je ceh jeruzalemskih mesara osnovao ured - hisbah, koji se striktno držao Kur'ana, na čelu sa muhtasibom, službenikom koji je nadgledao rad mesara i naplaćivao porez.

Vremenom su higijenski i drugi sanitarni propisi postajali sve stroži, a kontrole puno češće, ali i pored tog još uvijek ima sporadičnih slučajeva trovanja pokvarenim mesom.