Abaja

Seže od vrata odnosno ramena do gležnjeva i navlači se preko druge odjeće. Nema kapuljaču, no često se nosi u kombinaciji s raznim vrstama pokrivala za kosu (al-amira, šajla, kimar), a ponekad i nikabom koji prekriva donji dio lica. Abaja je najčešće crne boje, iako postoje i varijante u drugim bojama. Izrađuju se od raznih materijala, tradicionalno od tkanine i svile, a u novije doba i od sintetičkih vlakana. Kod mlađih Arapkinja prevladavaju lakše i poluprozirne varijante, a abaje od debljih tkanina kod starijih konzervativnijih žena. U arapskim zemljama Perzijskog zaljeva, abaje su često dijelom javnog dres-koda i dobile su na popularnosti od 1970-ih godina. Najsličniji odjevni predmeti abaji su također arapski džilbab – najčešće otvoren sprijeda s gumbima, te feredža – turski tamni ogrtač koji je nošen i na Balkanu. U okolici Sinja abaja podrazumijeva konjski pokrivač od grubljeg i debljeg sukna, prostirku preko sedla ili podsedlicu koja seže konju do trbuha.

Abaje od lakših (lijevo) i debljih materijala (desno)

• Džilbab
• Feredža