Senke Nad Balkanom

Scenario su, pored Bjelogrlića, pisali Danica Pajović, Dejan Stojiljković i Vladimir Kecmanović, a po priči koju je napisao Stevan Koprivica. Serija je nastala u kooprodukciji Kobra filma, RTS-a, Skopje film studija, Iskre, RTRS-a, MRT-a i Agencije za film Republike Makedonije.

Senke nad Balkanom
Promotivni poster za seriju na srpskom jeziku.
Žanr	kriminalistički triler istorijska fikcija
Format	televizijska serija
Režija	Dragan Bjelogrlić Srđan Spasić Kosta Đorđević Miroslav Lekić Danilo Bećković Igor Ivanov Ivan Živković
Nastupaju	Dragan Bjelogrlić Andrija Kuzmanović Marija Bergam Aleksandar Galibin
Uvodna tema	„Divna” Izvođač Ognjen Ogi Radivojević
Završna tema	„Divna” Izvođač Ognjen Ogi Radivojević
Kompozitor(i)	Magnifiko Aleksandar Ranđelović
Jezik/ci	srpski ruski makedonski nemački
Produkcija
Izvršni producent(i)	Goran Bjelogrlić Direktor serije Miloš Avramović
Producent(i)	Dragan Bjelogrlić RTS (1. sezona) Junajted Medija (2. i 3. sezona)
Montažer(i)	Lazar Predojev Milena Predić
Postavke kamere	Ivan Kostić
Trajanje	90 min. (prva epizoda) 60 min.
Emitiranje
Originalno prikazivanje	22. oktobar 2017.
Status	Traje

Serija je smeštena između dva svetska rata u Jugoslaviji i prati priču dva inspektora beogradske policije. Prva sezona je smeštena neposredno pred atentat u Skupštini i prati pokušaj dva inspektora da reše ritualna ubistva koja potresaju javnost.

Glavne uloge igraju Dragan Bjelogrlić, Andrija Kuzmanović, Marija Bergam, Aleksandar Galabin, Nenad Jezdić, Gordan Kičić, Nebojša Dugalić, Sebastijan Kavaca i Toni Mihajlovski. Prva sezona je prikazivana od 22. oktobra 2017. do 24. decembra 2017. godine na RTS-u, ali i na brojnim televizijama bivše Jugoslavije. Snimana je od oktobra 2016. do juna 2017. godine, dok će se druga sezona snimati tokom 2018, a prikazivati 2019. godine. Prva sezona je naišla na vrlo dobar prijem kod publike i kod kritičara, ali je i izazvala i određene kontroverze. Dosta je hvaljena sama produkcija, gluma, montaža i kostimografija, kao i teme koje ona obrađuje.

Šablon:Upozorenje-serija Ceo serijal je podeljen u tri sezone i obuhvata period od 1928. do 1940. godine.

Prva sezona pokriva period neposredno pred ubistvo hrvatskog narodnog poslanika Stjepana Radića u Narodnoj Skupštini SHS i uvođenje diktature.

Kao osnovni ambijent za odigravanje okosnice radnje ovog serijala izabran je Beograd između dva svetska rata. U središtu događanja su i njeni glavni likovi — pedesetogodišnji inspektor kriminalne policije Andra Tanasijević Tane i njegov novi saradnik, mladi forenzičar Stanko Pletikosić. Beograd je predstavljen kao mesto u kome se kriminal svodi na klasične pljačke i ubistva, ali u kome najveće probleme ipak prave ratovi opijumskih kartela, kojima je on samo trasa za dalji šverc skupe i cenjene droge ka Evropi i Americi.

U prvoj sezoni zaplet započinje na jednom maskenbalu, na kome je okupljen sav „krem“ Beograda, i na kome se događa svirepo i veoma neobično ubistvo žene javnog tužioca.Ubrzo dolazi do niza ritualnih ubistava koje potresaju grad.Glavni negativci su društvo Tule koji su izvršili ubistva. Inspektor Tanasijević ubrzo postaje svestan da je uzrok učestalih jezivih događaja, koji počinju da se gomilaju po gradu, drevna relikvija – Longinovo koplje (koplje kojim je Isus proboden na krstu) – kojoj se pripisuju mistične moći. On svata da postoje ljudi koji su spremni na sve da bi ga se dokopali i upada u kovitlac zločina u koje su umešane sve opskurne interesne grupe Balkana tog vremena: vojska generala Vrangela, NKVD, Crna ruka, VMRO, jugoslovenski komunisti, masoni, bugarski i ruski opijumski karteli, beogradsko podzemlje, tajna nacistička sekta Društvo Tule. Prateći tragove počinjenih zločina, inspektor se uključuje u opštu poteru za relikvijom sa jednim jedinim ciljem – da je ukloni iz Beograda i spreči dalja stradanja nevinih ljudi.

Dragan Bjelogrlić je u seriji igrao glavnu ulogu inspektora Taneta, a pored toga je producent i reditelj.

Gordan Kičić je dobio ulogu jednog od glavnog negativca Alimpija Mirića. Prema njegovim rečima, sa scenarijom se susreo još 2014. godine. Svoju ulogu u prvoj sezoni je snimao od oktobra 2016. godine do maja 2017, a svoje scene nije snimao u kontinuitetu već u delovima od po par dana.

Nenad Jezdić, koji u seriji igra negativca Krojača, prvobitno je želeo ulogu inspektora Taneta koju tumači Dragan Bjelogrlić. Uloga Krojača mu je bila poslednja opcija. Uloga Gabrijela Mahta je pripala slovenačkom glumcu Sebastijanu Kavaci.

Uloga generala Vrangela je pripala ruskom glumcu Aleksandru Galibinu, koji je povodom svoje uloge izjavio da mu je drago što tumači tako važnu istorijsku ličnost: „Za mene je to dragocen osećaj da glumim značajnu istorijsku ličnost kao što je bio general Vrangel. Posebno mi je drago što snimamo u Beogradu u ovoj crkvi, gde on počiva. To mi je posebno dirljivo.”

U drugoj sezoni Ministra za unutrašnje poslove Kraljevine Jugoslavije, Antona Korošeca, trebalo je da odigra slovenački glumac Jernej Šugman, koji je umro u decembru 2017.

Uloga Stanka Pletikosića je trebalo da pripadne Milošu Bikoviću, sa kim je Bjelogrlić već sarađivao na „Montevideo, Bog te video!”, ali je on odustao zbog obaveza koje je imao u Rusiji. Na kraju je ulogu dobio Andrija Kuzmanović.

Za ulogu Maje Davidović u najuži izbor ušle su glumice Brankica Sebastijanović i Marija Bergam, da bi uloga na kraju pripala Mariji Bergam.

Makednoski glumac Toni Mihajlovski tumači ulogu Damjana Hadži Arsova, fiktivnog pripadnika VMRO. Jedan od scenarista serije, Dejan Stojiljković tvrdi da njegov lik nije zasnivan prema Vanči Mihajlovu, već „ima više sličnosti sa makedonskim revolucionarem Damjanom Dametom Gruevim.” Makedonska glumica Jana Stojanovska glumi makedonsku revolucionarku Jovanu sestru Damjana Hadži Arsova, a njen lik je zasnivan prema Mariji Bunev pripadnici VMRO.

Vlasnika kafane „Savsko bure” koji je prebegao iz austrougarske vojske tako što je prešao preko Save u buretu igra Aleksandar Stojković „Piksi”. U kameo ulozi se pojavio i potpredsednik FK Partizana, Vladimir Vuletić.

Hrvatski glumci, uloga Ante Pavelića i (ne)prikazivanje u Hrvatskoj

Uloga Ante Pavelića je prvo bila namenjena Goranu Bogdanu, pošto je rodom Hercegovac (rodno selo Anteja Pavelića Bradina nalazi se takođe u Hercegovini), koju je otklonio. Prema njemu nije mogao odigrati tako negativnu ulogu. Goranu Bogdanu je onda pripala uloga Mustafe Golubića, koji je takođe rodom iz Hercegovine. Ante Pavelića u prvoj sezoni odigrao je Bojan Navojec. Nakon prve sezone upitna je uloga dali če Bojan Navojec igrati u drugoj sezoni, jer se je prema glumcu odvijao javni pritisak u Hrvatskoj, koja se za prikazivanje serije (još) nije odlučila.

Glavni članak: Spisak epizoda serije Senke nad Balkanom

Spisak epizoda serije Senke nad Balkanom Planirano je da serija ima tri sezone. Prva sezona je imala 10 epizoda i obrađuje period neposredno pred atentat u Narodnoj skupštini i uvođenja šestojanuarske diktature. Planirano je da druga sezona obrađuje period pred atentat na kralja Aleksandra Karađorđevića u Marseju, dok je treća smeštena pred sam početak Drugog svetskog rata u Kraljevini Jugoslaviji.

Srpska pretpremijera je bila 17. oktobra 2017. godine u Jugoslovenskoj kinoteci. Serija je u Srbiji imala premijeru na RTS-u 22. oktobra 2017. i prikazivala se u nedelju od osam časova uveče, što je dugi niz godina termin rezervisan za sve srpske i jugoslovenske serije. Prvu epizodu u Srbiji je gledalo više od 2.123.000 gledalaca i bila je najgledaniji program na tom kanalu.

 

Premijeru u Bosni i Hercegovini serija je imala na 23. Sarajevskom filmskom festivalu, gde su prikazane dve epizode koje su primljene sa ovacijama, dok se prva sezona prikazivala na kanalu RTRS.

U Crnoj Gori serija se prikazuje na RTCG 1, dok u Makedoniji na MRT 1. U Makedoniji je serija predstavljena na 38. Festivalu „Braća Manaki” u Bitolju 25. septembra 2017. godine, a okupljenima su se obratili Dragan Bjelogrlić, Tomi Salkovski (koproducent serije), Igor Ivanov Izi (reditelj jedne od epizoda), kao i glumci Marija Bergam, Jana Stojanovska, Pero Arsovski i Petar Atanasovski. Naziv serije je preveden kao „Senki nad Balkanot”.

U Hrvatskoj je nedavno prava za emitiranje serije otkupila RTL Televizija te će serija uskoro početi s emitiranjem.

U Rusiji je trebalo da krene emitovanje serije tokom decembra 2017. godine. U Sloveniji se prikazuje od 7. januara 2018. na kanalu Planet TV.

Generalni direktor RTS Dragan Bujošević u intervjuu za Večernje novosti od 14. januara 2018. godine potvrdio je da RTS neće emitovati drugu sezonu serije zbog visoke cene koju je tražila Kobra film i uslova ugovora koji nije htela da produži producentska kuća Bjelogrlić. Za novu sezonu, Dragan Bjelogrlić u intervjuu za N1 televiziju 3. januara 2018. godine naveo je mrežu HBO i Top kanal u vlasništvu SBB koji su dostavili najvišu novčanu ponudu, za razliku od RTS koji je dao najslabiju ponudu.

Kao vreme prikazivanja druge sezone Bjelogrlić je naveo 2019. godinu. Serija je na engleskom jeziku prevedena kao Black Sun (Crno sunce) što se odnosi na simbol koji je često prisutan u samoj seriji. Dana 1. aprila 2018. potvrđeno je da će se druga sezona serija emitovati na Top kanalu.

 

 

Neke od lokacija gde se snimala serija je i selo Bukovo (gore) u blizini Bitolja, kao i Slivnički manastir u blizini sela Slivnice (dole).

Dragan Bjelogrlić se prvi put zainteresovao za epohu u kojoj je smeštena serija tokom snimanja serije i filma Montevideo, Bog te video. Ovaj period ga je zainteresovao zbog toga što mu je bio malo poznat i što je smatrao da je srpska javnost generalno slabo informisana o njemu: „Mi smo imali tu sudbinu da nismo mnogo učili o tom vremenu, ono je gotovo prećutano. A to je bilo bitno i nekako intenzivno vreme, posebno na ovom prostoru”. Kao inspiracija mu je i poslužio podatak do kog je došao — da je Jugoslavija u međuratnom periodu bila nazivana „Kolumbijom Evrope”.

 

U svom autorskom tekstu za Blic je napisao da nije želeo da pravi kompromise ni u jednoj fazi izrade serije: „...Senke nad Balkanom [je] delo u kojem sam se trudio da ne napravim ni jedan jedini kompromis. Nije bilo kompromisa ni na jednom nivou i ni u jednoj fazi nastanka serije. Od scenarija, priče, tema, podele, estetike, režije i na kraju samog budžeta i troškova serije. Nisam želeo da se opterećujem formiranim ukusom publike RTS-a, gledanošću, političkom korektnošću, puritanskim moralnim načelima, konzervativnim istoričarima, prvom i drugom Srbijom, i sličnim...” Ozbiljno je sumnjao u uspeh serije, jer je „estetski, dramaturški, narativno u drugačije u odnosnu na sve ostalo što je radio.” Bio je dosta inspirsan brojnim američkim, nemačkim, italijanskim, skandinavskim i istočnoevropskim serijama, a kao direktan uzor je naveo seriju „Carstvo poroka.” Takođe, bio je inspirisan povezanošću sprege kriminala i korupcije navodeći da „kada je te neke stvari poređao, prosto je došao do toga da postoji jedna istorijska konstanta koja važi za ove prostore, jer je jako bitno da kada radite neko umetničko delo koje se vraća u prošlost, bitan je momenat iz koga vi to radite.”

Snimanje prve sezone je trajalo od 1. oktobra 2016. godine do kraja jula 2017. godine. Serija je snimana na raznim lokacijama u Beogradu, Rusiji, Makedoniji i BiH, a za potrebe serije je u Barandi izgrađen novi filmski studio. U Barandi je izgrađen sirotinjski deo tadašnjeg Beograda (Jatagan mala sa fiktivnom kafanom „Kod Nišliju” i „Savsko bure”, Pištolj mala i Sava mala), kao i bogatiji deo sa pijacom, bonbodžijskom radnjom i jorgandžijskom radnjom, kao i Berbenicom. Prema rečima Bjelogrlića, tu je snimano oko 30% serije. Određene scene su snimane i na zrenjaninskim ulicama, kao i u Gradskoj kući. Snimanje je trebalo biti i u Sloveniji, RTV Slovenija je podržavala snimanje, ali su kasnije odustali zbog finansijskih razloga.

 

Zajedno sa Bjelogrlićem su na scenariju radili pisci Danica Pajović, Dejan Stojiljković i Vladimir Kecmanović prema filmskoj priči Stevana Koprivice. Koprivica je napisao nekoliko ranih epizoda, a kako navodi jedna od scenaristkinja Danica Pajović, „u pitanju je bila konandojlovska mistična drama o dva inspektora koji istražuju niz ritualnih ubistava u Beogradu između dva rata. Bjelogrlić je onda proširio temu na beogradsko podzemlje i puteve opijuma u Kraljevini SHS i toliko zakomplikovao priču (čitaj: promenio narudžbinu) da smo se scenarističkom timu priključili Dejan Stojiljković i ja, a potom i Vladimir Kecmanović.” Prema sopstvenim rečima, Dejanu Stojiljkoviću je ova serija prvi angažman za pisanje scenarija filma ili serije.

Muziku za potrebe serije radio Robert Pešut Manjifiko, sa kojim je Bjelogrlić već sarađivao na Montevideu. Uvodnu špicu je otpevao Ognjen Radivojević, a njega su Manjifiko i Bjelogrlić izabrali „zbog specifične boje glasa i emocija koje izviru iz njegovog vokala.”

Žanrovski posmatrano, serija je postmodernistička mešavina trilera, fikcije, mistike i istorije. Bjelogrlić je izjavio da je za njega Balkan neiscrpna tema zbog turbulentnih istorijskih vremena. Serija je postala poznata po tome što obrađuje brojne teme i koristi simboliku.

Kraljevina SHS i Beograd su prikazani kao glavno čvorište trgovine opijuma u međuratnom periodu. Jedni od glavnih protagonista su beli Rusi u Srbiji i general Petar Vrangel. Oni su, između ostalog, i prikazani kao jedni od glavnih trgovaca opijuma u kraljevini SHS, što je, prema rečima producenata, bilo zaista zasnovano na istorijskim činjenicima, a što je deo srpske javnosti negodovao. Na početku prve epizode, u uvodu je napisano: „Posle Oktobarske revolucije i građanskog rata u Rusiji, poražena carska vojska sa generalom Vrangelom na čelu i sa preko 100.000 izbeglica našla je novu domovinu u Kraljevini SHS. 15.000 kozaka je nastavilo da na teritoriji Kraljevine SHS funkcioniše kao nezavisna vojna sila.” U Kraljevinu SHS nije stiglo 100.000 ruskih izbeglica već oko 44.000, a od tog broja, kozaka je bilo oko 5.000. Takođe, General Vrangel je umro 25. aprila 1928. godine, dok u seriji Vrangel je živ 30—31. avgusta 1928. (kada su smeštena ubistva Violete Đukić i fotografa Nevena — datovano prema novinama u seriji).

 

Serija se osvrće i na terorističku organizaciju VMRO-a i njihovu borbu protiv jugoslovesnkih vlasti. Prikazani su, poput Rusa, kao jedni od glavnih trgovaca opijuma u Jugoslaviji sa sedištem u Bukovu, kojima finansiraju svoje operativne aktivnosti radi dobijanja nezavisnosti Makedonije. U seriji Hadži Damjan Arsov, vođa VMRO-a, traži da mu advokat bude Ante Pavelić. U stvarnosti, Pavelić je bio od 1927. u dobrim odnosima sa VMRO-om i iste godine je branio više njihovih članova pred sudom. Takođe je bio u prijateljskim odnosima sa vođom pokreta, Vančom Mihajlovim.

Kroz prvu sezonu pojavljuje se stalno okultni simbol crnog sunca koji je simbol društva Tula za koji neki autori smatraju da, uzimajući u obzir kontekst istorijskih događaja i događaja u seriji, predstavljaju predskazanje uspona nacizma u Evropi. Gabriel Maht nosi prsten sa simbolom društva Tule koje je osnovano u Minhenu 1918, ali gotovo sigurno 1928. godine nije imalo aktivne članove u Beogradu. Društvo se delimično rasformiralo već 1919, kada su članovi uhapšeni i streljani tokom revolucije u Bavarskoj, a ostatak je pristupio Nemačkoj radničkoj partiji.

U sceni kada Alimpije Mirić sreće Gabriela Mahta, Mirić, jedući jabuku, priča o Herkulu da je, prema grčkoj legendi, posetio germanske zemlje kada je išao po hesperidske jabuke, a da su zbog toga Germani o njemu pevali pesme. Na ovo, Maht odgovara: „Čitali ste Tacita”, a Mirić odgovara „Tako je”. U originalnom rukopisu Tacitovog dela „Germanija” ne pominje se da je Herkul išao po hesperidske jabuke i da je tom prilikom svratio kod Germana. Ovo što je Mirić izgovorio u pitanju je komentar priređivača koji je štampao Tacitovu „Germaniju” 1927. godine na srpskom jeziku. U devetoj epizodi prve sezone, princ Đorđe Karađorđević u razgovoru sa inspektorom Pletikosićem koristi epitet „nacistički”, opisujući bliskost Hitlerove partije sa Tulama u Nemačkoj. Mada je NSDAP uveliko predstavljao izvestan faktor na nemačkoj političkoj sceni, njihova politička platforma nije bilo naročito poznata široj javnosti u tadašnjoj Kraljevini SHS sve do početka 1930-ih, pa čak se ni tada nije primarno koristio ovaj naziv, već nacional-socijalisti, ultra-desničari i „halcenkrajceri”.

General Petar Živković je u seriji predstavljen kao armijski general (tri zvezdice), međutim u stvarnosti on je 1928. godine bio divizijski general (dve zvezdice). U čin armijskog generala je unapređen dve godine kasnije 1930. godine.U trećoj epizodi, u sceni kada Alimpije Mirić dolazi kod generala Petra Živkovića u pozadini se čuje kompozicija Gardijski marš, Stanislava Biničkog.

Nakon emitovanja prve sezone, serija je pokupila pozitivne kritike i stručne javnosti i publike.

Svetislav Basara je u kolumni za list Danas imao pozitivno mišljenje o seriji: „Filmovi i TV serije nipošto ne smeju biti istorijske video-čitanke, a još manje ono što se u JNA zvalo DPO (društveno-političko obrazovanje), a pogotovo to ne smeju kad se bave takozvanim “istorijskim” temama. Bjela je taj nauk dobro utuvio još u “Rodama” i “Montevideu”, u “Senkama” ga je izbrusio do prilično visokog sjaja, tako da se može reći da “Senke” - iako ni izbliza nisu raspolagale BBC-ijevom tehnikom i budžetom - ne zaostaju mnogo, ako uopšte, za “Birmingemskom, recimo, bandom”.” On hvali i to što je serija uspela da ne bude „sluškinja ideologija” kao što je po njegovom mišljenju do tada bio slučaj u kinematografiji Srbije.

Sara Radojković u tekstu za Vajs Srbija smatra da je serija „podigla lestvicu” kada se radi o produkciji srpskog televizijskog programa i „ona se ravnopravno bori sa ponudom koju donose strane produkcije, od Netfliksa, HBO-a, AMC-a i drugih, ali imaju kec u rukavu. Priču koja nas se tiče i koju jedino autori sa ovih prostora mogu da ispričaju.” Ona smatra da su glumci sjajno izabrani i pohvaljuje ulogu Gordana Kičića koji igra Olimpija Marića: „Kičićev Alimpije Mirić, sa svojim savršenim brkovima koji se čas šire u osmeh veseljaka, a čas skupljaju u brkove psihopate, nešto su najlepše što sam skoro gledala.” Radkojkovićeva hvali i dinamičnost scena, čime se odudara od dotadašnjih serija u produkciji RTS-a, kao i u montažu, koja svaku scenu stavlja u određenu funkciju priče. Seks je realističan i daje posebnu težinu likovima, premda nije sigurna da li je neophodna obnaženost u svakoj epizodi, ali je ona u funkciji priče.

Ivan Karl, u recenziji za Blic, mišljenja je da je „galerija likova” raznovrsna „i nema samo crnih niti belih, što je sa glumačke strane izazovno za igru i razvijanje likova.” Posebno ističe ulogu Marije Bergam i Goranu Bogdanu. I on takođe hvali produkciju i montažu: „Montaža u finišu je dinamična, sa kadrovima koji se smenjuju kao u bioskopskom trejleru. Sve je zapakovano na visokom umetničkom i produkcionom nivou koji diktira moderan TV izraz prisutan kroz igrane sadržaje HBO-a i Netfliksa.” Milojko Božović, takođe za Blic, generalno pozitivno ocenjuje seriju. U svojoj kritici piše: „[Dragan Bjelogrlić] zajedno sa bratom uporni i uspešni producent, dokazuje da i u našoj Jatagan-mali može da se napravi nešto veliko, da može da se uz minimum kompromisa sprovede ideja do kraja.” On hvali što serija okuplja glumce iz regiona i iz Rusije. Smatra da serija ipak „ipak ima bar tri-četiri epizode viška,” a jedan od glavnih likova inspektor Tanasković (koga Bjelogrlić tumači) u drugoj polovini prve sezone „biva sveden skoro na naratora koji ide od situacije do situacije i upoznaje nas sa radnjom.” S druge strane vrlo pozitivno ocenjuje uloge Nenada Jezdića (tumači Krojača) i Miše Samolova (tumači Niškija). Za Jezdićevu glumu u seriji kaže da ga neobično podseća na Zorana Radmilovića u filmu Maratonci trče počasni krug, dok je „Samolov toliko dobar na niškom dijalektu da je prava šteta da ga nije bilo više.”

Jurica Pavičić iz Jutarnjeg lista u svojoj kritici takođe pozitivno ocenjuje seriju, ocenivši da je to najveći profesionalni uspeh Dragana Bjelogrlića i da je „Beograd je dobio reprezentativni serijski proizvod upravo u trenutku kad HTV terminalno tone u idiotizam.” On je takođe mišljenja da je serija TV zabava koja bi mogla naći gledaoce i kod hrvatske publike. Pavičić ističe i da serija stvara „kulturno-povijesnu fantaziju” od Beograda, kao što je to bio slučaj sa „Montevideom”, stvarajući od njega „grad vojne i finansijske moći, banaka, ministara i generala, kocke, opijuma i alkohola, ali i grad terorista i političkih urotnika.” Pišući o načinu prikazivanja Ante Pavelića, smatra da ga serija prikazuje „prije kao smiješnog napuhanka nego kao stvarno dijaboličnu figuru.”

Mirza Skenderagić je u recenziji za Al Džazira Balkans takođe pozitivno ocenio seriju: „Koristeći, dakle, opšteprihvaćen kreativni obrazac forme svojstvene savremenom TV sadržaju i pokušavajući dosegnuti iznimno visok umjetnički i produkcijski nivo postavljen od strane HBO-a i Netfliksa, uz nepojmljivo manji budžet, autori serijala Senke nad Balkanom su, za uslove prostora zemalja bivše Jugoslavije, kreirali originalno, vjerodostojno, osvježavajuće i svakako zabavno ostvarenje koje će poslužiti kao ogledalo stvarnosti (balkanske) 21. stoljeća, u kojem bez posrednika (televizije) više niko ne smije prepoznati vlastiti odraz.” U svojoj recenziji on vrši pararelu između ove serije i serije Igre prestola, smatrajući da ih povezuje „isti pristup u obradi sadržaja, historijskog ili izmišljenog historijskog, te jedna zajednička riječ eksplicitno.” Takođe, on pozitivno ocenjuje kostimografiju, scenografiju i dinamičnu pararelnu montažu.