Uniwersytet Padewski: Włoski uniwersytet w Padwie

Założony w 1222 przez uczonych i profesorów, którzy opuścili Uniwersytet Boloński w poszukiwaniu wolności akademickiej (łac. Libertas scholastica). Motto uniwersytetu „Universa Universis Patavina Libertas" (Wolność Padwy jest absolutnie dla każdego) podkreśla wolność myśli i opinii, które ma charakteryzować uniwersytet od jego powstania. Uniwersytet w Padwie jest drugim najstarszym uniwersytetem we Włoszech, a także piątym (zachowującym ciągłość instytucjonalną) na świecie.

Uniwersytet Padewski

Università degli Studi di Padova

Universitas Studii Paduani
University of Padua

Dewiza	Universa Universis Patavina Libertas
Data założenia	1222
Typ	Publiczna
Państwo	Włochy
Adres	Padwa
Liczba studentów	65 tysięcy
Rektor	Rosario Rizzuto
Członkostwo	Grupa Coimbra, Socrates-Erasmus, T.I.M.E, CINECA, UNIMED
Drużyna sportowa	CUS Padova
Położenie na mapie Padwy Uniwersytet Padewski
Położenie na mapie Włoch Uniwersytet Padewski
Położenie na mapie Wenecji Euganejskiej Uniwersytet Padewski
45°25′N 11°52′E/45,416667 11,866667
Multimedia w Wiki Commons
Strona internetowa

Uniwersytet został założony w 1222 roku przez grupę studentów i profesorów, którzy opuścili Uniwersytet Boloński, poszukując większych swobód. Pierwszymi przedmiotami, które wykładano na tej uczelni, były nauki prawne i teologia.

W 1399 uczelnia została podzielona na dwie instytucje:

• Universitas Iuristarum zajmujący się prawem cywilnym, kanonicznym i teologią
• Universitas Artistarum, gdzie nauczano astronomii, dialektyki, filozofii, gramatyki, medycyny i retoryki.

Ponowne połączenie w jedną uczelnię nastąpiło w 1813.

Studenci byli zrzeszeni w tak zwanych nacjach, które związane były z pochodzeniem studentów. Były dwie grupy nacji: cismontańskie, dla studentów włoskich, oraz ultramontańskie, dla studentów pozaalpejskich.

Od XV do XVIII wieku uniwersytet przeszedł odrodzenie, szczególnie w dziedzinach medycyny, astronomii, filozofii i prawa. Stało się tak głównie za sprawą protekcji ze strony Republiki Weneckiej, która dała uczelni swobodę i niezależność od wpływów Kościoła rzymskokatolickiego. W tym okresie uniwersytet przyjął motto: Universa universis patavina libertas (Wolność Padwy jest absolutnie dla każdego). 25 czerwca 1678 Elena Lucrezia Cornaro Piscopia została pierwszą kobietą w historii, która otrzymała stopień naukowy w dziedzinie filozofii.

Właściwą pozycję intelektualną uczelnia zyskała dopiero w 1873, zostając jednym z uniwersytetów zjednoczonego Królestwa Włoch, i od tej chwili stał się jednym z bardziej prestiżowych w kraju ze względu na zasługi naukowe i edukacyjne.

Przez ostatnie lata XIX i pierwszą połowę XX wieku miał miejsce proces decentralizacji: wykształciły się instytuty naukowe i przez to prawdziwe kampusy.

W innej części miasta wybudowano nowy budynek dla Wydziału Sztuki i Filozofii (Palazzo del Liviano, zaprojektowany przez Gio Ponti); Obserwatorium Astrofizyczne położone na wyżynach Asiago; a stary Palazzo del Bo został całkowicie przebudowany (1938-45).

Znaczący wpływ na rozwój uczelni miały jej zmienne losy w okresie faszyzmu (wpływy polityczne, prawa rasy), zniszczenia podczas II wojny światowej, jak również późniejsze protesty studentów w latach 1968 i 1969 (gdy uczelnia pozostała bez odpowiedniej pomocy ze strony rządu). Gymnasium Omnium Disciplinarum kontynuowało jednak nieprzerwanie prace i rozwijało się przez całą drugą połowę XX wieku.

W 1990 powstał Instytut Inżynierii Zarządzania w Vicenzy i wtedy powtórnie zaczęły działać letnie studia w Bressanone. W 1995 otwarto centrum Agripolis w Legnaro – dla Wydziałów Nauk Rolniczych i Medycyny Weterynaryjnej. Rozwijają się również inne oddziały: w Rovigo, Treviso, Feltre, Castelfranco Veneto, Conegliano, Chioggia i Asiago.

Na uniwersytecie działają następujące wydziały:

 

Założony przez Uniwersytet w 1545 roku ogród botaniczny w Padwie był drugim takim obiektem na świecie i obecnie jest najstarszym, który pozostał w nienaruszonym stanie. Uniwersytet kieruje także 9 muzeami, w tym Muzeum Historii Fizyki.

Z tym tematem związana jest kategoria: Absolwenci i studenci Uniwersytetu w Padwie.

Na Uniwersytecie Padewskich studiowało wielu Polaków związanych z naukami medycznymi. Wśród nich można wymienić: Macieja z Miechowa (1457–1523), Walentego Sierpińskiego (XVI w.), Józefa Strusia (1510–1568), Stanisława Chrościejewskiego (1515–1583), Wojciecha Oczko (1537–1599), Stanisława Kołakowskiego (1565–1622), Joachima Oelhafa (1570–1610) i Hieronima Kołakowskiego (1600–1655).

• Muzeum Uniwersyteckie