Obwód Biełgorodzki: Jednostka administracyjna w Rosji

Obwód biełgorodzki

Белгородская область

obwód
Wyżyna Środkoworosyjska na terenie obwodu
Herb Flaga
Państwo	Rosja
Siedziba	Biełgorod
Kod ISO 3166-2	RU-BEL
Gubernator	Wiaczesław Gładkow
Powierzchnia	27 134 km²
Populacja (2021) • liczba ludności	1 541 259
Tablice rejestracyjne	31
Strefa czasowa	czas moskiewski, UTC+4:00
Położenie na mapie Rosji
Multimedia w Wiki Commons
Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa

Obwód położony jest w zachodniej części Federacji Rosyjskiej, od 500 do 700 km na południe od Moskwy, przy granicy z Ukrainą. Stolicą obwodu jest miasto Biełgorod, nad rzeką Doniec. Obwód powstał 6 stycznia 1954 roku, od tamtej pory jego granice nie uległy zmianie. Zajmuje 67 miejsce wśród obwodów Federacji Rosyjskiej pod względem wielkości terytorium i 30 po względem liczby mieszkańców. Na czele obwodu biełgorodzkiego od 1993 do 2020 roku stał Jiewgienij Stiepanowicz Sawczenko (ros. Евгений Степанович Савченко).

Powierzchnia obwodu wynosi 27,1 tys. km², długość na linii północ-południe około 190 km, długość na linii wschód-zachód około 270 km. Łączna długość granic wynosi 1150 km, z czego 540 km stanowi granica z Ukrainą.

Obwód jest podzielony na 19 rejonów administracyjnych. Znajduje się w nim 11 miast, 18 większych miejscowości o charakterze miejskim i 1574 miejscowości o charakterze wiejskim.

Największe miasta:

• Biełgorod (liczący 391 tys. mieszkańców);
• Aleksiejewka;
• Grajworon;
• Gubkin;
• Iwnia;
• Korocza;
• Krasnaja Jaruga;
• Prochorowka;
• Rakitnoje;
• Stary Oskoł;
• Szebiekino;
• Wałujki;
• Wołokonowka.

Obwód biełgorodzki to teren równinny, bez pasma górskiego. Najwyższy punkt znajduje się w rejonie prochorowskim i mierzy 277 m n.p.m..

Największe rzeki przepływające przez teren obwodu to Don i Dniepr.

W obwodzie występuje klimat umiarkowany, kontynentalny, z ciepłym latem i chłodną zimą. W zachodniej części zimy są łagodniejsze. Najzimniejszym miesiącem jest styczeń. Najniższa zanotowana temperatura wynosiła -37°С (w 1987 roku), najwyższa 39°С (w 2010 roku).

Przez około 160 dni w roku temperatura jest dodatnia. Średnia obfitość opadów wynosi od 420 mm do 590 mm rocznie, z czego od 80% do 85% stanowią opady deszczu, a pozostałe śniegu.

W obwodzie biełgorodzkim mieszka 1 541 259 ludzi, co stanowi 1,1% obywateli Federacji Rosyjskiej.

1 041 310 żyje w miastach, 499 949 na terenach wiejskich.

Średnia gęstość zaludnienia wynosi 56,6 osób na km².

Średni wiek mieszkańca to 40 lat.

94,37% mieszkańców stanowią Rosjanie, 2,82% Ukraińcy, 2,81% przedstawiciele innych narodowości.

Z uwagi na sprzyjające warunki klimatyczne i urodzajną ziemię w obwodzie rozwija się rolnictwo. Grunty orne zajmują 2713,4 tys. hektarów, z czego 70% to czarnoziemy. Obwód biełgorodzki zajmuje pierwsze miejsce wśród obwodów Federacji Rosyjskiej pod względem produkcji rolnej na jednego mieszkańca. W 2016 roku gospodarstwa rolne wyprodukowały 1634 tys. ton mięsa i 542,4 tys. ton produktów mlecznych, co stanowiło 4% całkowitej produkcji w kraju.

Obwód należy do moskiewskiej strefy czasowej (MSK). UTC +4:00 przez cały rok. Wcześniej, przed 27 marca 2011 roku, obowiązywał czas standardowy (zimowy) strefy UTC+3:00, a czas letni – UTC+4:00.

 

Pierwsze ślady osadnictwa pochodzą z paleolitu. Około VIII wieku naszej ery ludność zaczęła zakładać większe osady. Od 965 roku teren należał do Rusi Kijowskiej, rządzonej przez dynastię Rurykowiczów.

Obszaru dzisiejszego obwodu biełgorodzkiego sięgały w późnym średniowieczu wpływy Litwy. Istniała tu Jahołdajewszczyzna, będąca lennem litewskim. Na początku XVI w. obszar włączony został do Moskwy, a od 1547 znajdował się pod panowaniem Rosji.

Pierwotnie znalazł się w obrębie Wielkiego Księstwa Moskiewskiego. W średniowieczu powstały kluczowe dla regionu miasta Biełgorod i Stary Oskoł.

W XVII wieku w obwodzie wybudowano linię biełgorodzką. Miała na celu uchronić Cesarstwo Rosyjskie przed najazdami Tatarów. Kluczowe znaczenie obronne miała twierdza biełgoradzka.

W 1727 roku, za panowania carycy Katarzyny I, utworzono gubernię biełgorodzką, która obejmowała ponad 35 miast. Na jej terenie żyło 717 tys. ludzi. Gubernia istniała przez 52 lata.

W XVII-XVIII w. południowe ziemie obwodu współtworzyły Ukrainę Słobodzką.

W XIX wieku w obwodzie zbudowano linię kolejową łączącą Kursk i Charków. Przebiegała przez Stary Oskoł, co przyczyniło się do rozwoju regionu.

Po traktacie brzeskim część ziem obwodu znalazło się w obrębie Państwa Ukraińskiego.

Podczas II wojny światowej, 12 lipca 1943 roku, na terenie dzisiejszego obwodu biełgorodzkiego miała miejsce bitwa pancerna pod Prochorowką.

6 stycznia 1954 roku utworzono obwód biełgorodzki. 26 stycznia 1954 roku zatwierdzono jego utworzenie dekretem Prezydium Rady Najwyższej ZSRR.

W maju i czerwcu 2023 roku podczas inwazji Rosji na Ukrainę walczące po stronie Ukrainy ochotniczy Legion Wolność Rosji oraz Rosyjski Korpus Ochotniczy dokonały rajdów na terytorium obwodu^{[potrzebny przypis]}.

Tablice pojazdów zarejestrowanych w obwodzie biełgorodzkim mają oznaczenie 31 w prawym górnym rogu nad flagą Rosji i literami RUS.

Lokalne święta w obwodzie biełgorodzkim:

• 6 stycznia – dzień powstania obwodu.
• 12 lipca – rocznica bitwy pod Prochorowką.
• 17 lipca – dzień pamięci budowniczych kolei.
• 5 sierpnia – dzień wyzwolenia Biełgorodu (podczas II wojny światowej, od żołnierzy niemieckich wypartych z miasta przez Armię Czerwoną).
• 23 sierpnia – dzień zwycięstwa w bitwie na łuku kurskim.
• 14 października – dzień flagi.

• portal władz obwodu