Monica Bellucci: Włoska modelka i aktorka

Monica Bellucci (ur.

30 września 1964 w Città di Castello) – włoska aktorka.

Monica Bellucci
Ilustracja
Monica Bellucci (2009)
Data i miejsce urodzenia

30 września 1964
Città di Castello

Zawód

aktorka, modelka

Współmałżonek

Vincent Cassel
(1999-2013)

Lata aktywności

od 1990

Początkowo pracowała jako modelka, w filmie debiutowała w 1990 roku. Grała głównie w filmach włoskich i francuskich (m.in. Apartament z 1996, nominacja do Cezara; Doberman z 1997).

Pozycję gwiazdy ugruntowała rolami w kontrowersyjnym Nieodwracalne Gaspara Noé z 2002, ekranizacji komiksu Asterix i Obelix: Misja Kleopatra z 2002, drugiej i trzeciej części trylogii Lany i Lilly Wachowskich (Matrix Reaktywacja i Matrix Rewolucje z 2003) oraz w Pasji Mela Gibsona (2004), gdzie wcieliła się w postać Marii Magdaleny.

Życiorys

Monica Bellucci urodziła się w Città di Castello jako jedyne dziecko Pasquale Bellucciego, właściciela firmy spedycyjnej i Brunelli Briganti, gospodyni domowej. Data urodzenia aktorki pozostaje sporna. Podaje się lata 1964, 1968 i 1969; najwięcej zdaje się przemawiać za pierwszą z podanych dat.

W 1984 roku ukończyła Liceum Klasyczne im. Pliniusza Młodszego (Liceo Classico „Plinio il Giovane”) w rodzinnym mieście, a następnie rozpoczęła studia prawnicze na Uniwersytecie w Perugii (Università degli Studi di Perugia).

W celu utrzymania się na studiach już na pierwszym roku rozpoczęła karierę modelki. Po 6 miesiącach, roku lub dwóch latach zrezygnowała ze studiów, nie mogąc pogodzić ich z pracą.

W roku 1988 przeniosła się do Mediolanu i podpisała kontrakt z Elite Model Management. Szybko została jedną z głównych modelek domu mody Dolce & Gabbana. Reklamowała biżuterię, perfumy i zegarki. Jej zdjęcia pojawiały się we włoskich (m.in. okładka „Blow Up” z maja 1992 roku) i zagranicznych magazynach (m.in. okładka francuskiego „Photo” z kwietnia 1990 roku; amerykański „Sports Illustrated” z 11 lutego 1991 roku). Pozowała m.in. dla takich fotografów jak Bruce Weber, Richard Avedon i Fabrizio Ferri.

Podobnie jak wiele modelek postanowiła spróbować swoich sił w filmie. W 1990 roku zagrała swoją pierwszą rolę we włoskim serialu Życie u boku dzieci w reżyserii Dina Risiego. Jej debiutem kinowym był film La Riffa z 1991 roku, gdzie wcieliła się we Francescę, wdowę zmuszoną do uprawiania prostytucji.

W jednym z magazynów zauważył ją Francis Ford Coppola i tylko na podstawie zdjęć dał jej niewielką rolę w Drakuli (1992). Bellucci, izraelska modelka Michaela Bercu oraz Rumunka Florina Kendrick zagrały trzy narzeczone transylwańskiego władcy.

Po występie u Coppoli kariera aktorska Moniki Bellucci nie nabrała szczególnego rozpędu. W Bohaterach – komedii kryminalnej Carla Vanziny z 1994 roku – zagrała piękną Deborah, jednak zwykle dostawała role trzecioplanowe lub epizodyczne jak żona faraona w uhonorowanym nagrodą Emmy filmie biblijnym Józef (1995) czy księżniczka w niemiecko-włoskiej baśni filmowej Księżniczka Alisea (1996), gdzie nie została uwzględniona nawet w napisach końcowych. W filmie Il cielo è sempre più blu (1995) Antonia Luigiego Grimaldiego zagrała w epizodzie trwającym około minuty.

W 1996 roku, gdy zdobyła rolę Lisy w Apartamencie Gilles’a Mimouniego, definitywnie zdecydowała się na aktorstwo i wyjechała do Francji. Film okazał się sporym sukcesem, zdobywając m.in. nagrodę BAFTA w kategorii najlepszego filmu nieanglojęzycznego. Z kolei sama Bellucci w 1997 roku za występ w Apartamencie otrzymała nominację do Césara w kategorii najbardziej obiecująca aktorka.

Po Apartamencie wystąpiła w kolejnych francuskich produkcjach – m.in. sensacyjnym Dobermanie Jana Kounena (1997), komediowym W krzywym zwierciadle wyobraźni Laurenta Bénéguiego (1997) oraz w czarnej komedii Hervégo Hadmara zatytułowanej Jak ryba bez wody (1999). Pojawiła się też w Atomowym amancie (1998), melodramacie hiszpańskiej reżyserki Isabel Coixet. Włoska aktorka nie rezygnowała z występów w filmach produkowanych w jej ojczyźnie – w komediodramacie zatytułowanym Noworoczny koniec świata (1998) wcieliła się w postać zdradzanej przez męża Giulii, która mści się na niewiernym małżonku. Autorem scenariusza (opartego na powieści Niccolò Ammanitiego) i reżyserem tego filmu był Marco Risi, syna Dina Risiego, u którego osiem lata wcześniej debiutowała Bellucci.

W 2000 roku po raz pierwszy zagrała dużą rolę w hollywoodzkiej produkcji – w Podejrzanym wystąpiła obok Gene’a Hackmana i Morgana Freemana. Film był remakem francuskiego kryminału zatytułowanego Przesłuchanie w noc sylwestrową z 1981 roku. Bellucci zagrała Chantal, piękną i wyrachowaną żonę adwokata Henry’ego Hearsta, oskarżonego o zabójstwo dwóch nastoletnich dziewczynek.

Po występie w Podejrzanym otrzymała wiele propozycji zagrania w amerykańskich filmach, które odrzuciła, decydując się przyjąć tytułową rolę w Malenie Giuseppe Tornatore.

W 2002 roku wystąpiła w filmie Nieodwracalne. Dzieło Gaspara Noé było przeznaczone dla widzów, którzy skończyli 21 lat m.in. ze względu na kilkunastominutową scenę gwałtu; Bellucci grała ją 6 razy bez przerw. „Nie sądzę, by amerykańska aktorka jej klasy odważyła się na coś takiego. Monica ma jaja” – komentował Noé. Krytyka doceniła jednak występ włoskiej aktorki. „Dotąd bywała ozdóbką ekranów – teraz zabłysła w dojrzałej, dramatycznej roli” – pisał Wiesław Kot.

W 2004 roku, z powodu ciąży, zrezygnowała z roli w filmie Zimne dranie (zastąpiła ją Connie Nielsen). Zasiadała w jury konkursu głównego na 59. MFF w Cannes (2006).

W 2015 roku w filmie Spectre w wieku 51 lat wcieliła się w postać Lucii Sciarry, stając się jednocześnie najstarszą „dziewczyną Bonda”.

Życie prywatne

3 stycznia 1990 roku poślubiła fotografa Claudio Bassę; ich małżeństwo zakończyło się rozwodem. Później była związana z włoskim aktorem Nicolą Farronem. W 1996 roku związała się z francuskim aktorem Vincentem Casselem, którego poznała na planie filmu Apartament. Bellucci i Cassel pobrali się w 1999 roku. Para zamieszkała w Paryżu. 12 września 2004 roku w Rzymie urodziła się ich córka – Deva. 21 maja 2010 roku w Rzymie urodziła się ich druga córka – Léonie. Pod koniec sierpnia 2013 doszło do rozwodu. W lutym 2023 ogłosiła, że jest w związku z amerykańskim reżyserem Timem Burtonem.

Bellucci w wywiadzie przyznała, że pochodzi z katolickiego regionu Włoch, ale nie czuje się katoliczką, lecz agnostyczką.

Filmografia

Nagrody

Przypisy

Bibliografia

  • Piotrowska Anita: Monica Bellucci, [w:] Słownik filmu pod red. Rafała Syski. Kraków: Zielona Sowa, 2005, s. 213. ISBN 83-7389-981-2.
  • Tarasiuk Ewa: Bella Bellucci, [w:] „Życie jest piękne”, dodatek do Dziennika. Polska-Europa-Świat nr z dn. 13.05.2006 (4/2006), s. 26–27.
  • Thomas Dana: Bella Bellucci, [w:] „Newsweek Polska” nr z dn. 18.05.2003 (20/2003), s. 100–101.

Linki zewnętrzne

Tags:

Monica Bellucci ŻyciorysMonica Bellucci Życie prywatneMonica Bellucci FilmografiaMonica Bellucci NagrodyMonica Bellucci PrzypisyMonica Bellucci BibliografiaMonica Bellucci Linki zewnętrzneMonica Bellucci196430 wrześniaAktorCittà di CastelloWłosi

🔥 Trending searches on Wiki Polski:

Krzysztof Kamil BaczyńskiFernando SantosWolnomularstwoWolny ZwiązkowiecJan Filip LibickiPrima aprilisSchizofreniaMistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2012Ben LedermanPodział administracyjny WarszawySagrada FamíliaKamil JóźwiakII RzeczpospolitaJacek BorcuchRomantyzmFriedrich NietzscheKoalicja ObywatelskaKirblaAnders BreivikMikołaj TrąbaBiskupin (stanowisko archeologiczne)Honda CivicXXxKatolicyzmJan Bednarek (piłkarz)II wojna w Zatoce PerskiejCesarstwo RzymskieJan MatejkoTłumacz GoogleKamil StochJan KochanowskiBolesław BierutDamian SzymańskiSłońceInwazja Rosji na UkrainęZmarli w roku 2023Joe BidenMarynarka WojennaFundusz Obsługi Zadłużenia ZagranicznegoZagłada ŻydówJan RodowiczStanisław Ignacy WitkiewiczKazimierz III WielkiGrenlandiaBelgiaPolska Partia SocjalistycznaPerepiczka kijowskaMistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2024 (eliminacje)FC BarcelonaJacek KaczmarskiMonika OlejnikStefan BatoryWrocławCzęstochowaLuis de la FuenteTom CruiseZaginięcie Madeleine McCannAdam MałyszWilk szaryAtmosfera technicznaPablo EscobarUciekaj!Wielki CzwartekSzare SzeregiDaniaDunajKrzesisławWilhelm II HohenzollernAgnieszka KrukównaKatastrofa polskiego Tu-154 w SmoleńskuStanisław BroniewskiGlejak wielopostaciowyPrawo i SprawiedliwośćArnold SchwarzeneggerRzeczpospolita Obojga NarodówArmeniaWiedeńEtanol🡆 More