Marco Odermatt: Szwajcarski narciarz alpejski

8 października 1997 w Stans) – szwajcarski narciarz alpejski, mistrz olimpijski i dwukrotny mistrz świata, trzykrotny zdobywca Pucharu Świata oraz wielokrotny medalista mistrzostw świata juniorów.

Marco Odermatt

Data i miejsce urodzenia	8 października 1997 Stans
Klub	Hergiswil SC
Debiut w PŚ	19.03.2016, Sankt Moritz (22. miejsce – gigant)
Pierwsze punkty w PŚ	19.03.2016, Sankt Moritz (22. miejsce – gigant)
Pierwsze podium w PŚ	9.03.2019, Kranjska Gora (3. miejsce – gigant)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwajcaria Igrzyska olimpijskie złoto Pekin 2022 Gigant Mistrzostwa świata złoto Courchevel/Méribel 2023 Zjazd złoto Courchevel/Méribel 2023 Gigant Mistrzostwa świata juniorów złoto Soczi 2016 Gigant złoto Davos 2018 Gigant złoto Davos 2018 Supergigant złoto Davos 2018 Zjazd złoto Davos 2018 Superkombinacja złoto Davos 2018 Drużynowo brąz Soczi 2016 Supergigant Puchar Świata Kryształowa Kula 2021/2022 Kryształowa Kula 2022/2023 Kryształowa Kula 2023/2024 2. miejsce 2020/2021 Puchar Świata (Supergigant) Mała Kryształowa Kula 2022/2023 Mała Kryształowa Kula 2023/2024 2. miejsce 2020/2021 2. miejsce 2021/2022 Puchar Świata (Gigant) Mała Kryształowa Kula 2022/2023 Mała Kryształowa Kula 2021/2022 Mała Kryształowa Kula 2023/2024 2. miejsce 2020/2021 Puchar Świata (Zjazd) Mała Kryształowa Kula 2023/2024 3. miejsce 2022/2023
Strona internetowa

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Odermatt pojawił się 14 listopada 2013 roku w Zinal, gdzie w zawodach juniorskich nie ukończył pierwszego przejazdu w slalomie. W 2016 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Soczi, gdzie wywalczył dwa medale. Najpierw zdobył brązowy medal w supergigancie, ulegając tylko Francuzowi Matthieu Bailetowi i Jamesowi Crawfordowi z Kanady. Trzy dni później Szwajcar zwyciężył w gigancie. W 2018 roku wystąpił na mistrzostwach świata juniorów w Davos, gdzie zwyciężył we wszystkich konkurencjach, w których wystartował. Indywidualnie był najlepszy w zjeździe, supergigancie, gigancie i superkombinacji, a wspólnie z kolegami i koleżankami z reprezentacji zdobył też złoty medal w zawodach drużynowych.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 19 marca 2016 roku w Sankt Moritz, zajmując 22. miejsce w tej samej konkurencji. Tym samym już w swoim debiucie wywalczył pierwsze pucharowe punkty. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 9 marca 2019 roku w Kranjskiej Gorze, kończąc rywalizację w gigancie na trzeciej pozycji. Wyprzedzili go jedynie dwaj Norwegowie: Henrik Kristoffersen i Rasmus Windingstad. Swoje pierwsze zwycięstwo odniósł 6 grudnia 2019 roku w Beaver Creek, gdzie był najlepszy w supergigancie. W sezonie 2020/2021 zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej, plasując się za Francuzem Alexisem Pinturault. Był też drugi w klasyfikacjach giganta i supergiganta. W kolejnym sezonie zdobył Kryształową Kulę za zwycięstwo w klasyfikacji generalnej, zajmując także pierwsze miejsce w klasyfikacji giganta i drugie w klasyfikacji supergiganta. Był to pierwszy od 12 lat triumf szwajcarskiego alpejczyka w tych rozgrywkach (w sezonie 2009/2010 najlepszy był Carlo Janka). Zwycięstwo w klasyfikacji generalnej odniósł także w sezonie 2022/2023, wygrywając także klasyfikacje giganta i supergiganta. Sezon 2023/2024 zakończył trzecim z rzędu zwycięstwem w klasyfikacji generalnej, wygrywając równocześnie giganta, supergiganta i zjazdu.

Podczas mistrzostw świata w Åre w 2019 roku zajął 12. miejsce w supergigancie, natomiast w gigancie uplasował się dwie pozycje wyżej. Na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Cortinie d’Ampezzo najbliżej podium był w zjeździe, który ukończył na czwartej pozycji. Walkę o medal przegrał ze swym rodakiem Beatem Feuzem o 0,47 sekundy. Był tam także jedenasty w gigancie równoległym i supergigancie. W 2022 roku wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Pekinie, gdzie wywalczył złoty medal w gigancie. Wyprzedził tam Žana Kranjca ze Słowenii i Francuza Mathieu Faivre'a. W pozostałych startach był siódmy w zjeździe, a rywalizacji w supergigancie nie ukończył. Na mistrzostwach świata w Courchevel/Méribel w 2023 roku zwyciężył w gigancie i zjeździe, a w supergigancie był czwarty, przegrywając walkę o podium z Pinturault o 0,11 sekundy.

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
7.	7 lutego	2022	Pekin	Zjazd	1:42,69	+0,71	Beat Feuz
DNF	8 lutego	2022	Pekin	Supergigant	1:19,94	-	Matthias Mayer
1.	13 lutego	2022	Pekin	Gigant	2:09,35	-	-

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas zawodów	Strata	Zwycięzca
12.	6 lutego	2019	Åre	Supergigant	1:24,20	+0,58	Dominik Paris
10.	15 lutego	2019	Åre	Gigant	2:20,24	+1,39	Henrik Kristoffersen
11.	11 lutego	2021	Cortina d’Ampezzo	Supergigant	1:19,41	+0,96	Vincent Kriechmayr
4.	14 lutego	2021	Cortina d’Ampezzo	Zjazd	1:37,79	+0,65	Vincent Kriechmayr
11.	16 lutego	2021	Cortina d’Ampezzo	Gigant równoległy	-	-	Mathieu Faivre
DNF1	19 lutego	2021	Cortina d’Ampezzo	Gigant	2:05,86	-	Mathieu Faivre
DSQ1	7 lutego	2023	Courchevel/Méribel	Kombinacja	1:53,31	-	Alexis Pinturault
4.	9 lutego	2023	Courchevel/Méribel	Supergigant	1:07,22	+0,37	James Crawford
1.	12 lutego	2023	Courchevel/Méribel	Zjazd	1:47,05	-	-
1.	17 lutego	2023	Courchevel/Méribel	Gigant	2:34,08	-	-

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
11.	27 lutego	2016	Soczi	Zjazd	1:11,66	+0,89	Erik Arvidsson
3.	29 lutego	2016	Soczi	Supergigant	1:09,95	+0,53	Matthieu Bailet
DNF2	1 marca	2016	Soczi	Superkombinacja	1:56,16	-	Štefan Hadalin
1.	3 marca	2016	Soczi	Gigant	2:14,32	-	-
DNF1	5 marca	2016	Soczi	Slalom	1:36,84	-	Istok Rodeš
1.	31 stycznia	2018	Davos	Zjazd	2:20,18	-	-
1.	2 lutego	2018	Davos	Supergigant	1:07,59	-	-
1.	3 lutego	2018	Davos	Drużynowo	-	-	-
1.	4 lutego	2018	Davos	Superkombinacja	2:01,77	-	-
1.	6 lutego	2018	Davos	Gigant	1:39,47	-	-

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 2015/2016: 163.
• sezon 2016/2017: 114.
• sezon 2017/2018: 76.
• sezon 2018/2019: 24.
• sezon 2019/2020: 17.
• sezon 2020/2021: 2.
• sezon 2021/2022: 1.
• sezon 2022/2023: 1.
• sezon 2023/2024: 1.

Miejsca na podium

Zwycięstwa w zawodach

1.   Beaver Creek – 6 grudnia 2019 (supergigant)
2.   Santa Caterina – 7 grudnia 2020 (gigant)
3.   Saalbach-Hinterglemm – 7 marca 2021 (supergigant)
4.   Kranjska Gora – 13 marca 2021 (gigant)
5.   Sölden – 24 października 2021 (gigant)
6.   Beaver Creek – 2 grudnia 2021 (supergigant)
7.   Val d’Isère – 11 grudnia 2021 (gigant)
8.   Alta Badia – 20 grudnia 2021 (gigant)
9.   Adelboden – 8 stycznia 2022 (gigant)
10.   Wengen – 13 stycznia 2022 (supergigant)
11.   Courchevel – 19 marca 2022 (gigant)
12.   Sölden – 23 października 2022 (gigant)
13.   Lake Louise – 27 listopada 2022 (supergigant)
14.   Val d’Isère – 10 grudnia 2022 (gigant)
15.   Alta Badia – 19 grudnia 2022 (gigant)
16.   Bormio – 29 grudnia 2022 (supergigant)
17.   Adelboden – 7 stycznia 2023 (gigant)
18.   Cortina d’Ampezzo – 28 stycznia 2023 (supergigant)
19.   Cortina d’Ampezzo – 29 stycznia 2023 (supergigant)
20.   Aspen – 5 marca 2023 (supergigant)
21.   Kranjska Gora – 11 marca 2023 (gigant)
22.   Kranjska Gora – 12 marca 2023 (gigant)
23.   Soldeu – 16 marca 2023 (supergigant)
24.   Soldeu – 18 marca 2023 (gigant)
25.   Val d’Isère – 9 grudnia 2023 (gigant)
26.   Alta Badia – 17 grudnia 2023 (gigant)
27.   Alta Badia – 18 grudnia 2023 (gigant)
28.   Bormio – 29 grudnia 2023 (supergigant)
29.   Adelboden – 6 stycznia 2024 (gigant)
30.   Wengen – 11 stycznia 2024 (zjazd)
31.   Wengen – 13 stycznia 2024 (zjazd)
32.   Schladming – 23 stycznia 2024 (gigant)
33.   Garmisch-Partenkirchen – 28 stycznia 2024 (supergigant)
34.   Bansko – 10 lutego 2024 (gigant)
35.   Palisades Tahoe – 24 lutego 2024 (gigant)
36.   Aspen – 1 marca 2024 (gigant)
37.   Aspen – 2 marca 2024 (gigant)

Pozostałe miejsca na podium

1.   Kranjska Gora – 9 marca 2019 (gigant) – 3. miejsce
2.   Soldeu – 16 marca 2019 (gigant) – 2. miejsce
3.   Naeba – 22 lutego 2020 (gigant) – 2. miejsce
4.   Sölden – 18 października 2020 (gigant) – 2. miejsce
5.   Santa Caterina – 5 grudnia 2020 (gigant) – 3. miejsce
6.   Adelboden – 8 stycznia 2021 (gigant) – 3. miejsce
7.   Kitzbühel – 25 stycznia 2021 (supergigant) – 2. miejsce
8.   Garmisch-Partenkirchen – 6 lutego 2021 (supergigant) – 3. miejsce
9.   Bansko – 28 lutego 2021 (gigant) – 2. miejsce
10.   Beaver Creek – 3 grudnia 2021 (supergigant) – 2. miejsce
11.   Alta Badia – 19 grudnia 2021 (gigant) – 2. miejsce
12.   Bormio – 28 grudnia 2021 (zjazd) – 2. miejsce
13.   Wengen – 14 stycznia 2022 (zjazd) – 2. miejsce
14.   Kitzbühel – 23 stycznia 2022 (zjazd) – 2. miejsce
15.   Kranjska Gora – 12 marca 2022 (gigant) – 2. miejsce
16.   Kranjska Gora – 13 marca 2022 (gigant) – 3. miejsce
17.   Courchevel – 16 marca 2022 (zjazd) – 2. miejsce
18.   Courchevel – 17 marca 2022 (supergigant) – 2. miejsce
19.   Lake Louise – 26 listopada 2022 (zjazd) – 3. miejsce
20.   Beaver Creek – 3 grudnia 2022 (zjazd) – 2. miejsce
21.   Beaver Creek – 4 grudnia 2022 (supergigant) – 2. miejsce
22.   Val Gardena – 15 grudnia 2022 (zjazd) – 2. miejsce
23.   Alta Badia – 18 grudnia 2022 (gigant) – 3. miejsce
24.   Wengen – 13 stycznia 2023 (supergigant) – 3. miejsce
25.   Wengen – 14 stycznia 2023 (zjazd) – 2. miejsce
26.   Palisades Tahoe – 25 lutego 2023 (gigant) – 2. miejsce
27.   Aspen – 4 marca 2023 (zjazd) – 3. miejsce
28.   Val Gardena – 14 grudnia 2023 (zjazd) – 3. miejsce
29.   Val Gardena – 15 grudnia 2023 (supergigant) – 3. miejsce
30.   Bormio – 28 grudnia 2023 (zjazd) – 2. miejsce
31.   Wengen – 12 stycznia 2024 (supergigant) – 2. miejsce
32.   Kitzbühel – 19 stycznia 2024 (zjazd) – 3. miejsce
33.   Kitzbühel – 20 stycznia 2024 (zjazd) – 2. miejsce
34.   Kvitfjell – 18 lutego 2024 (supergigant) – 3. miejsce

• ODERMATT Marco - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-26]. (ang.).
• Olympedia – Marco Odermatt. olympedia.org. [dostęp 2024-03-26]. (ang.).