Iga Świątek: Polska tenisistka

31 maja 2001 w Warszawie) – polska tenisistka, zwyciężczyni dziewiętnastu turniejów WTA w grze pojedynczej, w tym czterech turniejów wielkoszlemowych: French Open 2020, 2022 i 2023 oraz US Open 2022, olimpijka z Tokio 2020, od kwietnia 2022 do września 2023 i ponownie od listopada 2023 roku liderka rankingu singlowego WTA.

Iga Świątek

Iga Świątek (2023)
Pełne imię i nazwisko	Iga Natalia Świątek
Państwo	Polska
Data i miejsce urodzenia	31 maja 2001 Warszawa
Wzrost	176 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	październik 2016
Trener	Tomasz Wiktorowski
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	19 WTA, 7 ITF
Najwyżej w rankingu	1 (4 kwietnia 2022)
Australian Open	SF (2022)
Roland Garros	W (2020, 2022, 2023)
Wimbledon	QF (2023)
US Open	W (2022)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	0 WTA, 0 ITF
Najwyżej w rankingu	29 (14 lutego 2022)
Roland Garros	F (2021)
US Open	2R (2019)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Drużyna mieszana Igrzyska olimpijskie młodzieży złoto Buenos Aires 2018 gra podwójna Plebiscyt „Przeglądu Sportowego” 1. miejsce 2022 1. miejsce 2023 2. miejsce 2020
Odznaczenia
Multimedia w Wiki Commons
Strona internetowa

Triumfatorka juniorskich turniejów wielkoszlemowych: Wimbledonu 2018 w grze pojedynczej oraz French Open 2018 w grze podwójnej dziewcząt w parze z Catherine McNally. Była finalistką juniorskiego Australian Open 2017 w grze podwójnej w parze z Mają Chwalińską oraz złotą medalistką Letnich Igrzysk Olimpijskich Młodzieży 2018 w grze podwójnej dziewcząt w parze ze Słowenką Kają Juvan. Po zwycięstwie we French Open 2020, gdzie w meczu finałowym pokonała Sofię Kenin 6:4, 6:1, została pierwszym polskim zwycięzcą turnieju wielkoszlemowego w grze pojedynczej. 4 kwietnia 2022 roku jako pierwsza Polka została liderką listy WTA. Dwukrotna zwyciężczyni Plebiscytu „Przeglądu Sportowego” na 10 najlepszych sportowców Polski (2022 i 2023).

Jest córką Tomasza Świątka, byłego wioślarza, uczestnika Letnich Igrzysk Olimpijskich w Seulu oraz Doroty, ortodontki. Ma starszą o trzy lata siostrę Agatę, która jest lekarzem dentystą.

Jest absolwentką niepublicznego Autorskiego Liceum Ogólnokształcącego nr 42 w Warszawie. Mieszka w Raszynie.

 

 

Kariera juniorska

Zaczęła trenować grę w tenisa w wieku pięciu lat. Początkowo trenowała w klubie Mera Warszawa, a potem w Klubie Tenisowym Legia Warszawa.

Występowała w reprezentacji Polski w tenisie do lat 16. W 2015 roku w parze z Mają Chwalińską zdobyła tytuł mistrzyni Europy młodzików w grze podwójnej. Rok później para osiągnęła triumf w kategorii kadetów.

W 2016 roku w drużynie wygrała Junior Fed Cup – juniorską edycję ówczesnego Pucharu Federacji.

W 2017 roku razem z Mają Chwalińską awansowały do finału Australian Open w grze podwójnej dziewcząt, lecz zostały w nim pokonane przez Biancę Andreescu i Carson Branstine wynikiem 1:6, 6:7(4).

W czerwcu 2018 roku triumfowała w finale wielkoszlemowego French Open w konkurencji gry podwójnej. Razem z Catherine McNally pokonały w meczu mistrzowskim Yūki Naitō i Naho Satō 6:2, 7:5.

W lipcu 2018 roku zwyciężyła w juniorskim Wimbledonie w grze pojedynczej, pokonując w finale Szwajcarkę Leonie Küng 6:4, 6:2 (wcześniej, w ćwierćfinale pokonała Emmę Raducanu). W październiku tego samego roku wystąpiła na Letnich Igrzyskach Olimpijskich Młodzieży w Buenos Aires. W grze pojedynczej odpadła w ćwierćfinale z Clarą Burel 4:6, 2:6, walcząc z problemami żołądkowymi. Z tego samego powodu oddała walkowerem mecz drugiej rundy gry mieszanej. W grze podwójnej w parze z Kają Juvan, rozstawione z numerem drugim, doszły do finału bez straty seta. W meczu mistrzowskim, ze względu na problemy zdrowotne Juvan, przegrały pierwszego seta 6:7(5). W drugim, po serii przełamań, odrobiły straty 7:5 i doprowadziły do supertiebreaka. Decydująca część spotkania przebiegała pod dyktando polsko–słoweńskiej pary, która wygrała 10–4 i sięgnęła po złote medale.

Na szczeblu juniorskim osiągnęła piąte miejsce w światowym rankingu ITF World Tennis Tour Juniors.

Kariera zawodowa

W 2016 roku, w wieku 15 lat, przeszła na zawodowstwo i wygrała debiutancki turniej zawodowy ITF w Sztokholmie (10 000 $).

W 2017 roku wygrała swój drugi zawodowy turniej ITF w Bergamo (15 000 $), w finale pokonując Martinę Di Giuseppe 6:4, 3:6, 6:3. Na początku maja sięgnęła po tytuł w Győr, w meczu finałowym pokonawszy Gabrielę Horáčkovą 6:2, 6:2.

Po wygraniu juniorskiego Wimbledonu w lipcu 2018 roku postanowiła zakończyć juniorską karierę i zacząć budować swój ranking WTA. Pod koniec miesiąca doszła do półfinału turnieju ITF z pulą nagród 80 000 $ w Pradze. W ćwierćfinale odprawiła Monę Barthel 6:2, 6:3, lecz w meczu o finał przegrała z Martiną Di Giuseppe 6:1, 0:6, 6:7(3). Na przełomie sierpnia i września (zrezygnowała z występu na juniorskim US Open na rzecz startów w rozgrywkach seniorskich) wystąpiła w dwóch turniejach ITF z pulą nagród 60 000 $. W Budapeszcie straciła tylko jednego seta, w pokonanym polu zostawiając takie zawodniczki jak Jana Čepelová (6:1, 6:0), czy Sílvia Soler Espinosa (6:0, 6:4). W meczu mistrzowskim ograła wynikiem 6:2, 6:2 Katarinę Zawacką.

2019

Sezon 2019 rozpoczęła od kwalifikacji do zawodów w Auckland – jej pierwszego w karierze turnieju WTA. Premierowy pojedynek wygrała 6:2, 6:2 z Elys Venturą. W rundzie drugiej pokonała Claire Liu, jednak w decydującej fazie uległa w trzech setach Janie Čepelovej 2:6, 6:4, 4:6. Dzięki zajmowanej pozycji w rankingu WTA Tour wystartowała w kwalifikacjach do Australian Open. Po wygraniu trzech spotkań 15 stycznia 2019 rozegrała pierwszy mecz w głównej drabince turnieju wielkoszlemowego. W debiucie odniosła zwycięstwo, pokonując Anę Bogdan 6:3, 3:6, 6:4. Dzień później otrzymała, w parze z Łukaszem Kubotem, dziką kartę do turnieju gry mieszanej. 17 stycznia rozegrała kolejny mecz w głównej drabince w ramach drugiej rundy, przegrywając z Camilą Giorgi 2:6, 0:6 i tym samym odpadając z turnieju głównego. W grze mieszanej u boku Kubota pokonała w pierwszej rundzie parę Alicja Rosolska–Nikola Mektić 6:1, 2:6, 10–5. W drugiej rundzie polska para musiała jednak uznać wyższość późniejszych triumfatorów imprezy Barbory Krejčíkovej i Rajeeva Rama 3:6, 6:4, 5–10.

Kolejnym startem były zawody w Budapeszcie, do których dostała się przez kwalifikacje. W pierwszej rundzie pokonała 6:3, 6:0 Olgę Danilović, aby w drugiej rundzie ulec najwyżej rozstawionej obrończyni tytułu Alison Van Uytvanck 4:6, 5:7. W Indian Wells w pierwszej rundzie kwalifikacji pokonała rozstawioną z numerem 7. Larę Arruabarrenę 6:1, 6:7(6), 6:2, jednak w kolejnej uległa Ysaline Bonaventure 6:1, 2:6, 4:6. Podobnie zaprezentowała się w turnieju w Miami: w pierwszym meczu kwalifikacji pokonała Zarinę Dijas 6:2, 7:5, lecz w kolejnym spotkaniu lepsza okazała się Sachia Vickery, z którą Polka przegrała 6:7(2), 4:6.

 

W kwietniu po raz pierwszy w karierze Świątek dostała się do turnieju głównego cyklu WTA dzięki pozycji zajmowanej w rankingu, a miało to miejsce na zawodach w Lugano. W pierwszej rundzie pokonała Katarinę Zawacką 6:0, 6:3, w drugiej wyeliminowała rozstawioną z numerem trzecim Viktórię Kužmovą 6:3, 3:6, 6:2. W ćwierćfinale pokonała rozstawioną z numerem ósmym Wierę Łapko 4:6, 6:4, 6:1, a w półfinale pokonała Kristýnę Plíškovą 6:0, 6:1. O tytuł zmierzyła się z Poloną Hercog, z którą przegrała 3:6, 6:3, 3:6. 15 kwietnia 2019 po raz pierwszy awansowała do pierwszej setki rankingu, zajmując 88. pozycję i zostając jednocześnie najwyżej sklasyfikowaną polską tenisistką.

W wielkoszlemowym French Open pokonała w pierwszej rundzie 6:3, 6:0 Sélénę Janicijevic. W kolejnych meczach pokonała kolejno Wang Qiang 6:3, 6:0 i Mónikę Puig, dochodząc tym samym do czwartej rundy, w której uległa Simonie Halep 1:6, 0:6.

Podczas kwalifikacji do zawodów w Birmingham pokonała kolejno Martinę Trevisan, Destanee Aiavę i Bernardę Perę. W turnieju głównym uległa w pierwszej rundzie Jeļenie Ostapenko 0:6, 2:6. W pierwszej rundzie kwalifikacji turnieju w Eastbourne przegrała z Samanthą Stosur 0:6, 3:6. Udział w wielkoszlemowym Wimbledonie zakończyła na pierwszej rundzie, przegrywając 2:6, 6:7(3) z Viktoriją Golubic.

Kolejnym startem były zawody w Waszyngtonie, podczas których pokonała Uns Dżabir 4:6, 6:4, 6:4. W kolejnej rundzie uległa jednak Jessice Peguli 7:5, 4:6, 1:6. W turnieju w Toronto przeszła eliminacje, wygrywając kolejno z Shelby Rogers 6:4, 7:5 oraz Heather Watson 6:4, 6:2. W głównej drabince turnieju wygrała z Ajlą Tomljanović po kreczu przy stanie 4:1. Następnie pokonała Caroline Wozniacki 1:6, 6:3, 6:4, w trzeciej rundzie zaś przegrała z Naomi Ōsaką 6:7(4), 4:6. Po tym sukcesie po raz pierwszy znalazła się w pierwszej 50. rankingu, zajmując 49. miejsce.

W turnieju w Cincinnati również przeszła przez kwalifikacje, zwyciężając w nich Katerynę Kozłową i Wang Yafan. W turnieju głównym wygrała w pierwszej rundzie z Caroline Garcią 7:6(1), 6:1, ulegając jednak w drugiej Anett Kontaveit 4:6, 6:7(2). Podczas wielkoszlemowego US Open w grze pojedynczej wygrała w pierwszej rundzie z Ivaną Jorović 6:0, 6:1, w drugiej rundzie uległa jednak Anastasii Sevastovej 6:1, 1:6, 3:6. Wzięła także udział w zawodach gry podwójnej wraz z Magdą Linette, pokonując w pierwszej rundzie Coco Vandeweghe i Bethanie Mattek-Sands 3:6, 6:3, 7:5, a następnie przegrywając z Hsieh Su-wei i Barborą Strýcovą 4:6, 6:7(4).

21 września ogłosiła, że nie wystąpi w żadnych kolejnych zawodach w 2019 z powodu kontuzji stopy, a do gry w turniejach zamierza powrócić podczas rozgrywek w Australii w styczniu 2020, zaczynając sezon od wielkoszlemowego Australian Open. Sezon zakończyła na 61. miejscu w rankingu WTA.

2020

Sezon rozpoczęła od udziału w wielkoszlemowym Australian Open. W pierwszej rundzie gry pojedynczej pokonała Tímeę Babos 6:3, 6:2, natomiast w drugiej wygrała z Carlą Suárez Navarro 6:3, 7:5. W trzeciej rundzie stoczyła pojedynek z Donną Vekić, wygrywając 7:5, 6:3. W czwartej rundzie przegrała z Anett Kontaveit 7:6(4), 5:7, 5:7.

W ramach Australian Open wzięła udział także w zawodach gry mieszanej wraz z Łukaszem Kubotem, pokonując w pierwszej rundzie parę Ellen Perez–Luke Saville 6:4, 7:5, a w drugiej duet Chan Hao-ching–Michael Venus 6:2, 6:3. Polski duet odpadł w ćwierćfinale po przegranym pojedynku z parą Astra Sharma–John-Patrick Smith 6:3, 6:7(4), 3–10.

Na początku lutego wraz z prowadzoną przez Dawida Celta reprezentacją Polski, będącą w grupie ze Słowenią, Turcją i Szwecją, rozpoczęła rozgrywki kwalifikacyjne w Pucharze Federacji w Luksemburgu, wygrywając wszystkie trzy mecze kolejno ze Słowenką Niką Radišić 6:2, 6:1, Turczynką Berfu Cengiz 6:3, 6:0 i Szwedką Mirjam Björklund 7:5, 4:6, 6:3. Tym samym reprezentacja Polski zapewniła sobie awans do fazy play-offów. Pod koniec miesiąca rozpoczęła zawody w grze pojedynczej w turnieju w Dosze, pokonując w pierwszej rundzie Donnę Vekić 6:4, 7:5. W drugiej rundzie uległa jednak Swietłanie Kuzniecowej 2:6, 2:6 i odpadła z turnieju.

W wielkoszlemowym US Open w pierwszej rundzie pokonała rozstawioną z numerem 29. Wieronikę Kudiermietową 6:3, 6:3, następnie Sachię Vickery 6:7(5), 6:3, 6:4, a w trzeciej rundzie przegrała z Wiktoryją Azaranką 4:6, 2:6.

We French Open wyeliminowała w pierwszej rundzie rozstawioną z numerem 15. Markétę Vondroušovą 6:1, 6:2. W kolejnych meczach pokonała Hsieh Su-wei 6:1, 6:4 i Eugenie Bouchard 6:3, 6:2, dochodząc tym samym do czwartej rundy, w której ponownie spotkała się z najwyżej rozstawioną Simoną Halep. Wygrywając 6:1, 6:2, zrewanżowała się za porażkę 1:6, 0:6 sprzed roku. W ćwierćfinale zwyciężyła Martinę Trevisan 6:3, 6:1, a w półfinale Nadię Podoroską 6:2, 6:1. W meczu finałowym pokonała rozstawioną z numerem 4. Sofię Kenin 6:4, 6:1, zostając pierwszym polskim zwycięzcą turnieju wielkoszlemowego w grze pojedynczej. Wystartowała również na kortach Rolanda Garrosa w grze podwójnej z Nicole Melichar, pokonując w pierwszej rundzie parę Xenia Knoll–Danka Kovinić 6:1, 6:3, w następnej Laurę Siegemund i Wierę Zwonariową (skreczowały przy stanie 6:3). W trzeciej rundzie pokonały rozstawione z numerem 6. Květę Peschke i Demi Schuurs 6:3, 6:4, a w ćwierćfinale Asię Muhammad i Jessicę Pegulę 6:3, 6:4. Debel odpadł w półfinale po przegranym pojedynku z parą Alexa Guarachi–Desirae Krawczyk 6:7(5), 6:1, 4:6.

10 października poinformowała o zakończeniu gry w sezonie 2020 i planowanym powrocie w sezonie 2021.

W dniach 7–8 grudnia WTA powiadomiła o przyznaniu jej dwóch spośród kilku najważniejszych dorocznych nagród przydzielanych przez tę organizację: WTA Fan Favorite (dla ulubionej zawodniczki z punktu widzenia kibiców) oraz WTA Most Improved Player of the Year (dla zawodniczki, która w ciągu minionego sezonu uczyniła największy postęp w swoim poziomie gry). Nadto jej główny trener Piotr Sierzputowski otrzymał nagrodę WTA Coach of the Year (dla najlepszego trenera tenisowego na przestrzeni ocenianego roku). Sezon zakończyła na 17. miejscu w rankingu WTA.

2021

 

9 stycznia w ramach organizowanego przez „Przegląd Sportowy” Plebiscytu na 10 Najlepszych Sportowców Polski 2020 roku zajęła 2. miejsce (za Robertem Lewandowskim).

Sezon rozpoczęła od gry w turnieju w Melbourne. Dzięki tzw. wolnemu losowi zmagania zaczęła od drugiej rundy, w której pokonała Kaję Juvan 2:6, 6:2, 6:1, jednak w trzeciej uległa Jekatierinie Aleksandrowej 4:6, 2:6. Kolejnym turniejem był Australian Open, w którym w pierwszej rundzie pokonała Arantxę Rus 6:1, 6:3. W drugiej rundzie wygrała z Camilą Giorgi 6:2, 6:4, a w trzeciej rundzie pokonała Fionę Ferro 6:4, 6:3. W meczu o ćwierćfinał uległa Simonie Halep 6:3, 1:6, 4:6. W zawodach gry mieszanej razem z Łukaszem Kubotem pokonali w pierwszym meczu parę Astra Sharma–John-Patrick Smith 5:7, 7:6(6), 10–6, natomiast w kolejnym spotkaniu ulegli mikstowi Hayley Carter–Sander Gillé 4:6, 1:6.

Kolejnym startem Świątek były zawody w Adelaide, w których została rozstawiona z numerem 5. W pierwszej rundzie pokonała Madison Brengle 6:3, 6:4, w drugiej natomiast wygrała z Maddison Inglis 6:1, 6:3. W ćwierćfinale pokonała Danielle Collins po kreczu przy stanie 6:2, 3:0, a w półfinale zwyciężyła z Jil Teichmann 6:3, 6:2. W meczu mistrzowskim triumfowała 6:2, 6:2 nad Belindą Bencic, tym samym sięgając po drugi w karierze tytuł zawodów cyklu WTA Tour.

Następnie wzięła udział w turnieju w Dubaju jako rozstawiona z numerem 8. Zawody rozpoczęła od drugiej rundy, w której wygrała z Misaki Doi 6:2, 6:4. W trzeciej rundzie uległa Garbiñe Muguruzie 0:6, 4:6. Udział w singlowej rywalizacji podczas turnieju rangi WTA 1000 w Miami polska tenisistka, rozstawiona z numerem 15., zakończyła na trzeciej rundzie, po zwycięstwie 6:4, 6:2 z Barborą Krejčíkovą i porażce 4:6, 6:2, 2:6 z Aną Konjuh.

W turnieju w Madrycie Świątek dotarła do trzeciej rundy, wcześniej wygrywając z Alison Riske i Laurą Siegemund. W meczu o ćwierćfinał przegrała z liderką rankingu Ashleigh Barty 5:7, 4:6. Kolejnym startem były rozgrywki w Rzymie, w których została rozstawiona z numerem 15. W pierwszej rundzie pokonała Alison Riske po kreczu rywalki przy stanie 5:4, w drugiej pokonała Madison Keys 7:5, 6:1, a w trzeciej rundzie wygrała z Barborą Krejčíkovą 3:6, 7:6(5), 7:5. W ćwierćfinale zwyciężyła z rozstawioną z numerem szóstym Eliną Switoliną 6:2, 7:5, a w półfinale pokonała Coco Gauff 7:6(3), 6:3. W meczu mistrzowskim triumfowała 6:0, 6:0 nad byłą liderką rankingu Karolíną Plíškovą, tym samym sięgając po trzeci w karierze tytuł zawodów cyklu WTA Tour i pierwszy tytuł rangi WTA 1000.

Po turnieju w Rzymie przystąpiła do udziału we French Open w grze pojedynczej oraz podwójnej. W singlu rozstawiona z numerem 8. bez straty seta przeszła przez pierwsze rundy turnieju, po drodze pokonując Kaję Juvan 6:0, 7:5, Rebeccę Peterson 6:1, 6:1, Anett Kontaveit 7:6(4), 6:0 oraz Martę Kostiuk 6:3, 6:4. W ćwierćfinale uległa rozstawionej z numerem 17. Marii Sakari 4:6, 4:6. W grze podwójnej w parze z Bethanie Mattek-Sands została rozstawiona z numerem 14. i dotarła do finału imprezy. Polka i Amerykanka pokonały Aubane Droguet i Sélénę Janicijevic 6:0, 6:1, następnie Annę-Lenę Friedsam i Wang Yafan 7:5, 6:3, w trzeciej rundzie najwyżej rozstawione Hsieh Su-wei i Elise Mertens 5:7, 6:4, 7:5, w ćwierćfinale parę rozstawioną z numerem 11. – Dariję Jurak i Andreję Klepač 6:3, 6:2 oraz w półfinale Irinę-Camelię Begu i Nadię Podoroską 6:3, 6:4. W finale uległy parze oznaczonej numerem drugim, Barborze Krejčíkovej i Kateřinie Siniakovej 4:6, 2:6.

Okres gry na kortach trawiastych zainaugurowała udziałem w turnieju w Eastbourne. W pierwszej rundzie pokonała Heather Watson 6:3, 6:7(4), 7:5, w drugim meczu zaś uległa Darji Kasatkinie 6:4, 0:6, 1:6. Podczas Wimbledonu pokonała bez straty seta Hsieh Su-wei, Wierę Zwonariową i Irinę-Camelię Begu, a w czwartej rundzie przegrała z Uns Dżabir 7:5, 1:6, 1:6. Osiągnięty rezultat pozwolił Polce awansować w rankingu WTA na ósmą pozycję, najwyższą w dotychczasowej karierze.

Po Wimbledonie zagrała na igrzyskach olimpijskich. W pierwszej rundzie singla pokonała Monę Barthel 6:2, 6:2. W kolejnej rundzie Polka uległa Pauli Badosie 3:6, 6:7(4). W duecie z Łukaszem Kubotem wystąpiła też w turnieju miksta. Ich przeciwnikami byli Francuzi Fiona Ferro i Pierre-Hugues Herbert. Polska para wygrała mecz 6:3, 7:6(3). W pojedynku ćwierćfinałowym Kubot i Świątek przegrali z reprezentantami Rosyjskiego Komitetu Olimpijskiego – Jeleną Wiesniną i Asłanem Karacewem 4:6, 4:6.

W kolejnym turnieju na twardej nawierzchni, w Cincinnati, była rozstawiona z numerem 6., co dało jej wolny los w pierwszej rundzie. W drugiej uległa jednak Uns Dżabir 3:6, 3:6. Następnie przystąpiła jako rozstawiona z numerem 7. do US Open. Doszła do czwartej rundy, w której 7:6(12), 6:3 pokonała ją Belinda Bencic. Po drodze pokonała Jamie Loeb 6:3, 6:4, Fionę Ferro 3:6, 7:6(3), 6:0 oraz Anett Kontaveit 6:3, 4:6, 6:3.

Następnie w Ostrawie po raz pierwszy wystartowała jako najwyżej rozstawiona w turnieju rangi WTA 500. W pierwszej rundzie skorzystała z wolnego losu, a w kolejnych dwóch pokonała tenisistki z Kazachstanu: Juliję Putincewę 6:4, 6:4 oraz Jelenę Rybakinę 7:6(5), 6:2. W półfinale uległa jednak rozstawionej z czwórką Marii Sakari 4:6, 5:7. Zdobyte punkty pozwoliły jej awansować na najwyższe w karierze, czwarte miejsce w rankingu WTA.

Tak wysokie miejsce w rankingu pozwoliło jej na rozstawienie z nr 2. i wolny los w pierwszej rundzie turnieju w Indian Wells. W rudzie drugiej pokonała Petrę Martić 6:1, 6:2, a w trzeciej Wieronikę Kudiermietową 6:1, 6:0, jednak w czwartej rundzie uległa zwyciężczyni French Open 2017 – Jeļenie Ostapenko – 4:6, 3:6.

Zdobyte w 2021 punkty rankingowe pozwoliły jej, jako drugiej Polce w historii, wystąpić w WTA Finals, które odbyły się w meksykańskiej Guadalajarze. W czteroosobowej grupie poniosła dwie porażki – z Marią Sakari 2:6, 4:6 i Aryną Sabalenką 6:2, 2:6, 5:7 – oraz odniosła jedno zwycięstwo – z Paulą Badosą 7:5, 6:4. Rok 2021 zakończyła na 9. miejscu w rankingu.

4 grudnia 2021 Iga Świątek zakończyła współpracę z trenerem Piotrem Sierzputowskim, który trenował tenisistkę przez okres ponad pięciu lat. Nowym trenerem został Tomasz Wiktorowski, który wcześniej pełnił funkcję trenera m.in. Agnieszki Radwańskiej.

2022

Sezon rozpoczęła od startu w turnieju w Adelaide, gdzie broniła tytułu. Po zwycięstwach w trzech pierwszych rundach nad Darią Saville 6:3, 6:3, Leylah Fernandez 6:1, 6:2 i Wiktoryją Azaranką 6:3, 2:6, 6:1, w półfinale musiała uznać wyższość liderki rankingu Ashleigh Barty 2:6, 4:6.

Do pierwszego wielkoszlemowego turnieju sezonu, Australian Open, przystąpiła jako rozstawiona z numerem 7. W pierwszej rundzie pokonała kwalifikantkę Harriet Dart 6:3, 6:0, w drugiej Rebeccę Peterson 6:2, 6:2, a w trzeciej Darję Kasatkinę 6:2, 6:3. Dzięki tym wynikom awansowała po raz szósty z rzędu do drugiego tygodnia turnieju wielkoszlemowego. W czwartej rundzie jej rywalką była Sorana Cîrstea, z którą pojedynek wygrała 5:7, 6:3, 6:3. Turniej zakończyła półfinałową porażką z Danielle Collins 4:6, 1:6, po drodze pokonując w ćwierćfinale Kaię Kanepi 4:6, 7:6(2), 6:3. Dzięki punktom zdobytym na australijskich kortach ponownie osiągnęła 4. miejsce w rankingu WTA.

W pierwszym meczu turnieju WTA 500 w Dubaju pokonała Darję Kasatkinę 6:1, 6:2, ale w następnej rundzie przegrała z Jeleną Ostapenko 6:4, 1:6, 6:7(4).

W pierwszym w ciągu roku turnieju WTA 1000, w Dosze, w pierwszej rundzie miała wolny los. W meczu II rundy z Viktoriją Golubic zwyciężyła 6:2, 3:6, 6:2. W III rundzie triumfowała nad Darją Kasatkiną 6:3, 6:0. W ćwierćfinale zmierzyła się z wiceliderką światowego rankingu, Aryną Sabalenką, odnosząc zwycięstwo 6:2, 6:3. W półfinale nastąpił pojedynek z Marią Sakari, z którą do tej pory Polka nie wygrała ani jednego z trzech rozegranych spotkań. Mecz zakończył się wynikiem 6:4, 6:3, dzięki czemu po raz drugi w karierze awansowała do finału turnieju WTA rangi 1000. Jej rywalką była Anett Kontaveit, którą Polka pokonała 6:2, 6:0, zdobywając drugi tytuł mistrzowski w turnieju tej rangi. Dzięki temu zwycięstwu Iga Świątek wróciła na 4. miejsce w światowym rankingu, wyrównując swój dotychczasowy rekord.

Następnie przystąpiła do zawodów w Indian Wells rozpoczynając zmagania od drugiej rundy, w której pokonała Anhelinę Kalininę 5:7, 6:0, 6:1. Kolejny mecz z Clarą Tauson zakończył się wynikiem 6:7(3), 6:2, 6:1. W czwartej rundzie pokonała Angelique Kerber 4:6, 6:2, 6:3. W ćwierćfinale wygrała z Madison Keys 6:1, 6:0, a w półfinale zwyciężyła Simonę Halep 7:6(6), 6:4. Finałową przeciwniczką była Maria Sakari, którą Polka pokonała 6:4, 6:1. Po turnieju awansowała na pozycję wiceliderki rankingu singlowego.

Na turnieju w Miami była rozstawiona z numerem 2. i zmagania rozpoczęła od drugiej rundy, w której pokonała Viktoriję Golubic 6:2, 6:0. Kolejno wygrywała następnie z: Madison Brengle 6:0, 6:3, Coco Gauff 6:3, 6:1, w ćwierćfinale z Petrą Kvitovą 6:3, 6:3, w półfinale zaś Jessicą Pegulą 6:2, 7:5. W finale zwyciężyła z Naomi Ōsaką 6:4, 6:0, jako czwarta zawodniczka w historii zdobywając tzw. Sunshine Double (zwycięstwo w obydwu amerykańskich wiosennych turniejach rangi 1000). Po turnieju jako pierwsza Polka w historii awansowała na pozycję liderki rankingu WTA.

W kwietniu wzięła udział w turnieju w Stuttgarcie, będąc rozstawiona z nr 1. Podczas zawodów pokonała kolejno: Evę Lys 6:1, 6:1, Emmę Raducanu 6:4, 6:4, w półfinale Ludmiłę Samsonową 6:7(4), 6:4, 7:5 i w finale Arynę Sabalenkę 6:2, 6:2. Iga Świątek wygrała tym samym czwarty turniej WTA z rzędu i umocniła się na pozycji liderki rankingu WTA.

W pierwszej połowie maja wzięła udział w zawodach w Rzymie, gdzie broniła tytułu zdobytego przed rokiem. Wystartowała najwyżej rozstawiona i pokonywała kolejno od drugiej rundy zaczynając: Elenę-Gabrielę Ruse 6:3, 6:0, Wiktoryję Azarankę 6:4, 6:1, Biancę Andreescu 7:6(2), 6:0. W półfinale wygrała z Aryną Sabalenką 6:2, 6:1 (zostając siódmą zawodniczką, która dotarła do dwóch finałów w Rzymie przed ukończeniem 21. roku życia), w finale zaś pokonała Uns Dżabir 6:2, 6:2. Zdobyła w ten sposób piąty z rzędu tytuł WTA, w tym czwarty w kategorii WTA 1000, jako druga zawodniczka w XXI w. (po Serenie Williams). Tym samym przedłużyła passę wygranych meczów z rzędu do 28. (czwarta najdłuższa seria w tym stuleciu).

Następnym turniejem rozgrywanym przez liderkę rankingu był wielkoszlemowy French Open. Rozstawiona z numerem 1. w pierwszych czterech rundach Świątek odniosła zwycięstwa w meczach z: Łesią Curenko 6:2, 6:0, Alison Riske 6:0, 6:2, Danką Kovinić 6:3, 7:5 oraz Zheng Qinwen 6:7(5), 6:0, 6:2. W ćwierćfinale zmierzyła się z Jessicą Pegulą, którą pokonała 6:3, 6:2. W półfinale mecz z Darją Kasatkiną zakończył się wynikiem 6:2, 6:1 na korzyść Polki. W finale zmierzyła się z osiemnastoletnią Coco Gauff, odnosząc po 68 minutach zwycięstwo 6:1, 6:3 i tym samym dołączając do grona dziesięciu zawodniczek, które wygrały więcej niż jeden raz turniej im. Rolanda Garrosa. Finał francuskiego turnieju był 35. spotkaniem z rzędu wygranym przez Świątek. Wyrównała nim osiągnięcie Venus Williams i wyprzedziła Serenę Williams.

Kolejnym turniejem, w którym wzięła udział, był Wimbledon. W pierwszej rundzie pokonała Janę Fett 6:0, 6:3, w drugiej rundzie Lesley Pattinamę Kerkhove 6:4, 4:6, 6:3, ustanawiając swój rekord 37 spotkań bez porażki i zrównała się z Martiną Hingis. W 3. rundzie przegrała z Alizé Cornet 4:6, 2:6.

Pod koniec lipca wystąpiła w turnieju WTA 250 w Warszawie, pokonując w pierwszym spotkaniu Magdalenę Fręch 6:1, 6:2. W kolejnym meczu pokonała Gabrielę Lee 6:3, 6:2, a w ćwierćfinale przegrała z Caroline Garcią 1:6, 6:1, 4:6.

Następnie wzięła udział w turnieju w Toronto. W pierwszej rundzie miała wolny los, w drugiej pokonała Ajlę Tomljanović 6:1, 6:2. W 3. rundzie przegrała z Beatriz Haddad Maią 4:6, 6:3, 5:7.

Tydzień później w Cincinnati zmagania również zaczęła od drugiej rundy, w której pokonała Sloane Stephens 6:4, 7:5. W 3. rundzie uległa Madison Keys 3:6, 4:6.

Podczas wielkoszlemowego US Open liderka rankingu w pierwszych czterech rundach odniosła zwycięstwa w meczach z: Jasmine Paolini 6:3, 6:0, Sloane Stephens 6:3, 6:2, Lauren Davis 6:3, 6:4 oraz Jule Niemeier 2:6, 6:4, 6:0. W ćwierćfinale trafiła na Jessicę Pegulę, którą pokonała 6:3, 7:6(4). W półfinale zmierzyła się z Aryną Sabalenką, którą pokonała w trzech setach: 3:6, 6:1, 6:4. W finale pokonała Uns Dżabir wynikiem 6:2, 7:6(5). Zdobyła w ten sposób swój dziesiąty tytuł w cyklu WTA Tour oraz trzeci tytuł wielkoszlemowy. Świątek została pierwszą polską triumfatorką US Open.

Po tym turnieju udała się do Ostrawy, gdzie zmagania zaczęła od drugiej rundy, w której pokonała Ajlę Tomljanović po kreczu 7:5, 2:2. W ćwierćfinale zmierzyła się z Catherine McNally, którą pokonała 6:4, 6:4. W półfinale trafiła na Jekatierinę Aleksandrową, którą pokonała w trzech setach 7:6(5), 2:6, 6:4. W finale przegrała z Barborą Krejčíkovą 7:5, 6:7(4), 3:6.

Następnym turniejem Świątek był turniej w San Diego, w którym również miała wolny los. W drugiej rundzie pokonała Zheng Qinwen 6:4, 4:6, 6:1. W ćwierćfinale zwyciężyła Coco Gauff 6:0, 6:3, a w półfinale rozprawiła się z Jessicą Pegulą 4:6, 6:2, 6:2. W finale mierzyła się z Donną Vekić, którą pokonała wynikiem 6:3, 3:6, 6:0. Zdobyła tym samym swój jedenasty tytuł w cyklu WTA w karierze oraz ósmy w sezonie.

Sezon zakończyła startem w Turnieju Mistrzyń rozgrywanym w Fort Worth, do którego przystąpiła jako najwyżej rozstawiona. Trafiła do grupy „Tracy Austin” wraz z: Coco Gauff, Caroline Garcia oraz Darją Kasatkiną. W zmaganiach grupowych pokonała wszystkie przeciwniczki: Darię Kasatkinę 6:2, 6:3, Caroline Garcię 6:3, 6:2 a Coco Gauff 6:3, 6:0. Zmagania w WTA Finals 2022 zakończyła na etapie półfinału, w którym przegrała z Aryną Sabalenką 2:6, 6:2, 1:6.

Sezon 2022 zakończyła na 1. miejscu w rankingu.

2023

Sezon rozpoczęła udziałem w rozgrywkach United Cup. Wygrała wszystkie swoje mecze w fazie grupowej oraz w finale miasta. W półfinale lepsza okazała się Jessica Pegula, natomiast Stany Zjednoczone zwyciężyły w konfrontacji z Polską i awansowały do finału.

Kolejnym turniejem był wielkoszlemowy Australian Open, w którym Świątek grała z nr 1. W pierwszych trzech rundach pokonała kolejno Jule Niemeier 6:4, 7:5, Camilę Osorio 6:2, 6:3 i Cristinę Bucșę 6:0, 6:1. Zmagania zakończyła na czwartej rundzie przegrywając z Jeleną Rybakiną 4:6, 4:6.

Kolejnym startem Polki był turniej rangi WTA 500 w Dosze, gdzie broniła wywalczonego rok wcześniej tytułu. W pierwszej rundzie miała wolny los. W meczu drugiej rundy pokonała Danielle Collins 6:0, 6:1. W ćwierćfinale jej rywalka, Belinda Bencic, poddała mecz walkowerem. W półfinale Polka zmierzyła się z Wieroniką Kudiermietową, odnosząc zwycięstwo 6:0, 6:1. W finale jej rywalką była Jessica Pegula, którą Polka pokonała 6:3, 6:0. Był to dwunasty tytuł Świątek w turniejach WTA, po raz drugi w karierze udało jej się przy tym obronić tytuł sprzed roku. W drodze po tytuł straciła tylko 5 gemów i tym samym pobiła rekord Chris Evert, która w 1981 roku w Lugano straciła siedem gemów w drodze po tytuł.

Następnie Polka udała się na turniej rangi WTA 1000 w Dubaju. W pierwszej rundzie miała wolny los. W drugiej rundzie pokonała Leylah Fernandez 6:1, 6:1, a w trzeciej Ludmiłę Samsonową 6:1, 6:0. W ćwierćfinale jej rywalka, Karolína Plíšková poddała mecz walkowerem. W półfinale Świątek pokonała Coco Gauff 6:4, 6:2, dochodząc do swojego 15 finału w karierze. W finale zmierzyła się z Barborą Krejčíkovą przegrywając 4:6, 2:6.

Następnym startem Polki był turniej rangi WTA 1000 w Indian Wells, gdzie broniła tytułu sprzed roku. W pierwszej rundzie miała wolny los. W rundzie drugiej pokonała Claire Liu 6:0, 6:1. W meczu trzeciej rundy pokonała Biancę Andreescu 6:3, 7:6(1), a w czwartej rundzie Emmę Raducanu 6:3, 6:1. W meczu ćwierćfinałowym wygrała z Soraną Cîrsteą 6:2, 6:3. Udział w turnieju zakończyła na półfinale, przegrywając 2:6, 2:6 z Jeleną Rybakiną.

Następnym turniejem Polki miał być turniej rangi WTA 1000 w Miami, gdzie była rozstawiona z nr 1. i broniła tytułu sprzed roku. W drugiej rundzie miała rozegrać mecz z Claire Liu, jednak z powodu urazu żebra Polka wycofała się z turnieju przed rozpoczęciem rywalizacji.

Następnym, po ponad miesięcznej przerwie, turniejem Polki były zawody rangi WTA 500 w Stuttgarcie, gdzie broniła tytułu sprzed roku. W pierwszej rundzie miała wolny los. W drugiej pokonała Zheng Qinwen 6:1, 6:4. W ćwierćfinale zwyciężyła Karolínę Plíškovą 4:6, 6:1, 6:2. W półfinale zmierzyła się z Uns Dżabir, która poddała mecz przy stanie 3:0 z powodu kontuzji. W finale zmierzyła się z wiceliderką rankingu WTA Aryną Sabalenką, którą pokonała 6:3, 6:4. Był to trzynasty w karierze i drugi w sezonie wygrany turniej przez Świątek. Po raz trzeci w karierze udało jej się obronić tytuł zdobyty rok wcześniej.

Kolejnym startem Polki był turniej rangi WTA 1000 w Madrycie. W pierwszej rundzie Polka miała wolny los. W następnych trzech rundach pokonała kolejno Julię Grabher 6:3, 6:2, Bernardę Perę 6:3, 6:2 i Jekatierinę Aleksandrową 6:4, 6:7(3), 6:3. W ćwierćfinale pokonała Petrę Martić 6:0, 6:3, a w półfinale Wieronikę Kudiermietową 6:1, 6:1. W finale, w drugim turnieju z rzędu, zmierzyła się z Aryną Sabalenką, tym razem przegrywając 3:6, 6:3, 3:6.

Natępnym startem był turniej rangi WTA 1000 w Rzymie gdzie Świątek broniła tytułu. W pierwszej rundzie Polka miała wolny los. W drugiej rundzie zmierzyła się z Anastasiją Pawluczenkową którą pokonała 6:0, 6:0. W trzeciej rundzie pokonała Łesię Curenko 6:2, 6:0, a w czwartej rundzie Donnę Vekić 6:3, 6:4. Zmagania zakończyła na ćwierćfinale w którym przegrała z Jeleną Rybakiną 6:2, 6:7(3), 2:2 krecz, poddając mecz w trzecim secie z powodu kontuzji prawego uda.

Kolejnym startem Polki był wielkoszlemowy French Open, w którym Świątek broniła tytułu sprzed roku. W pierwszych czterech rundach pokonała kolejno Cristinę Bucșę 6:4, 6:0, Claire Liu 6:4, 6:0, Wang Xinyu 6:0, 6:0 i Łesię Curenko 5:1 krecz. W ćwierćfinale pokonała zeszłoroczną finalistkę turnieju Coco Gauff 6:4, 6:2. W półfinale pokonała Beatriz Haddad Maię 6:2, 7:6(7). W finale zmierzyła się z Karolíną Muchovą, którą pokonała 6:2, 5:7, 6:4. Był to czwarty wielkoszlemowy tytuł Świątek i trzeci zdobyty na kortach im. Rolanda Garrosa. Polka jest pierwszą zawodniczką od 2007 roku, której udało się obronić tytuł na French Open. Był to czternasty tytuł Polki w karierze i trzeci w sezonie.

Następnie Polka debiutowała w turnieju rangi WTA 250 w Bad Homburg vor der Höhe, który był jej pierwszym turniejem na kortach trawiastych w tym sezonie. W pierwszym meczu pokonała Tatjanę Marię 5:7, 6:2, 6:0, a w kolejnej rundzie wygrała z Jil Teichmann 6:3, 6:1. W ćwierćfinale Polka wygrała z Anną Blinkową 6:3, 6:2. Ze względu na zatrucie pokarmowe Świątek nie była w stanie zagrać w półfinale i wycofała się z turnieju.

Następnie jako najwyżej rozstawiona rozpoczęła zmagania na Wimbledonie. Pokonała w nich Zhu Lin 6:1, 6:3, Sarę Sorribes Tormo 6:2, 6:0, Petrę Martić 6:2, 7:5 oraz w czwartej rundzie Belindę Bencic 6:7(4), 7:6(2), 6:3, obroniwszy piłki meczowe. Po raz pierwszy w karierze awansowała do ćwierćfinału tego turnieju, jednak przegrała w nim z Eliną Switoliną 5:7, 7:6(5), 2:6.

 

Do gry na kortach twardych powróciła podczas turnieju WTA 250 w Warszawie. W pierwszym meczu pokonała Niginę Abduraimovą 6:4, 6:3, a następnie Claire Liu 6:2, 6:2 i Lindę Noskovą 6:1, 6:4. W półfinale zwyciężyła z Yaniną Wickmayer 6:1, 7:6(6). W finale wygrała z Laurą Siegemund 6:0, 6:1, tym samym zdobywając pierwszy w karierze tytuł zawodów tej rangi.

W kolejnych tygodniach uczestniczyła w rozgrywkach rangi WTA 1000 w Ameryce Północnej. W turnieju w Montrealu Polka zaczęła zmagania od drugiej rundy, zwyciężając kolejno z Karolíną Plíškovą 7:6(6), 6:2, Karolíną Muchovą 6:1, 4:6, 6:4 oraz Danielle Collins 6:3, 4:6, 6:2. W półfinale liderka rankingu uległa rozstawionej z numerem 4. Jessice Peguli 2:6, 7:6(4), 4:6.

W rywalizacji w Cincinnati w spotkaniu drugiej rundy pokonała Danielle Collins z wynikiem 6:1, 6:0. Następnie wygrała z Zheng Qinwen 3:6, 6:1, 6:1 oraz z Markétą Vondroušovą 7:6(3), 6:1. W półfinale przegrała z rozstawioną z numerem 7. Coco Gauff 6:7(2), 6:3, 4:6, jednocześnie osiągając swój najlepszy rezultat w tym turnieju.

Następnym turniejem Polki było wielkoszlemowe US Open w którym rozstawiona z numerem 1. broniła punktów za zeszłoroczne zwycięstwo. W pierwszych trzech rundach pokonała kolejno Rebeccę Peterson 6:0, 6:1, Darię Saville 6:3, 6:4 i Kaję Juvan 6:0, 6:1. W czwartej rundzie przegrała z Jeļeną Ostapenko 6:3, 3:6, 1:6. Nieobronione punkty sprzed roku sprawiły, że po 75. tygodniach przestała być liderką rankingu WTA.

Trzy tygodnie później została najwyżej rozstawiona w turnieju rangi WTA 500 w Tokio. Zmagania zaczęła od drugiej rundy, w której pokonała Mai Hontamę 6:4, 7:5. W ćwierćfinale przegrała z rozstawioną z numerem 8. Wieroniką Kudiermietową 2:6, 6:2, 4:6.

Następnie zaczęła rywalizację w turnieju rangi WTA 1000 w Pekinie, rozstawiona z numerem 2. Kolejno pokonała Sarę Sorribes Tormo 6:4, 6:3, Warwarę Graczową 6:4, 6:1 i Magdę Linette 6:1, 6:1. W ćwierćfinale pokonała Caroline Garcię 6:7(8), 7:6(5), 6:1. W półfinale trafiła na rozstawioną z numerem 3. Coco Gauff, pokonując ją 6:2, 6:3. W finale zmierzyła się z Ludmiłą Samsonową, którą pokonała 6:2, 6:2, tym samym zdobywając 16. singlowy tytuł WTA.

Świątek sezon kończyła udziałem w zawodach WTA Finals w Cancún. W fazie grupowej pokonała Markétę Vondroušovą 7:6(3), 6:0; Coco Gauff 6:0, 7:5 oraz Uns Dżabir 6:1, 6:2, a w półfinale wygrała z najwyżej rozstawioną Aryną Sabalenką 6:3, 6:2. W finale pokonała rozstawioną z numerem 5. Jessicę Pegulę 6:1, 6:0, tym samym zdobyła pierwszy w karierze tytuł w rozgrywkach WTA Finals. Zdobyte punkty pozwoliły Polce, po 8 tygodniach liderowania Aryny Sabalenki, powrócić na 1. miejsce w rankingu WTA i drugi rok z rzędu zakończyć sezon jako liderka rankingu.

2024

Na początku roku wystąpiła w drużynowych rozgrywkach United Cup. W obu konfrontacjach fazy grupowej wygrywała w spotkaniach singla i miksta. W ćwierćfinale i półfinale, w których rywalizowała jedynie w grze pojedynczej, pokonała swoje przeciwniczki. W meczu singlowym w finale zawodów pokonała Angelique Kerber 6:3, 6:0, ale w parze z Hubertem Hurkaczem ulegli w spotkaniu miksta 4:6, 7:5, 4–10 z parą Laura Siegemund–Alexander Zverev.

Kolejnym turniejem był wielkoszlemowy Australian Open, w którym grała z pierwszym numerem. W pierwszych dwóch rundach pokonała kolejno Sofię Kenin 7:6(2), 6:2 i Danielle Collins 6:4, 3:6, 6:4, a w trzeciej rundzie przegrała z Lindą Noskovą 6:3, 3:6, 4:6. Następnie uległa w półfinale turnieju WTA 1000 Annie Kalinskiej, z którą przegrała 4:6, 4:6, jednak porażka nie ma wpływu na pozycję Świątek w rankingu WTA, którego pozostaje liderką.

Następnie wystąpiła w turnieju w Indian Wells gdzie pokonała kolejno Danielle Collins 6:3, 6:0, zrewanżowała się Lindzie Noskovej, z którą wygrała 6:4, 6:0. Następnie pokonała Julię Putincewą 6:1, 6:2. W ćwierćfinale Caroline Wozniacki nie mogła dokończyć gry i poddała mecz przy stanie 6:4, 1:0, w półfinale pokonała Martę Kostiuk 6:2, 6:1, a w finale pokonała Marię Sakkari 6:4, 6:0 i sięgnęła po 19. tytuł WTA.

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Występy w grze podwójnej

Występy w grze mieszanej

Występy juniorskie w grze pojedynczej

Występy juniorskie w grze podwójnej

Gra pojedyncza 23 (19–4)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	14 kwietnia 2019	Lugano	Ceglana	Polona Hercog	3:6, 6:3, 3:6
Zwyciężczyni	1.	10 października 2020	French Open	Ceglana	Sofia Kenin	6:4, 6:1
Zwyciężczyni	2.	27 lutego 2021	Adelaide	Twarda	Belinda Bencic	6:2, 6:2
Zwyciężczyni	3.	16 maja 2021	Rzym	Ceglana	Karolína Plíšková	6:0, 6:0
Zwyciężczyni	4.	26 lutego 2022	Doha	Twarda	Anett Kontaveit	6:2, 6:0
Zwyciężczyni	5.	20 marca 2022	Indian Wells	Twarda	Maria Sakari	6:4, 6:1
Zwyciężczyni	6.	2 kwietnia 2022	Miami	Twarda	Naomi Ōsaka	6:4, 6:0
Zwyciężczyni	7.	24 kwietnia 2022	Stuttgart	Ceglana (hala)	Aryna Sabalenka	6:2, 6:2
Zwyciężczyni	8.	15 maja 2022	Rzym	Ceglana	Uns Dżabir	6:2, 6:2
Zwyciężczyni	9.	4 czerwca 2022	French Open	Ceglana	Coco Gauff	6:1, 6:3
Zwyciężczyni	10.	10 września 2022	US Open	Twarda	Uns Dżabir	6:2, 7:6(5)
Finalistka	2.	9 października 2022	Ostrawa	Twarda (hala)	Barbora Krejčíková	7:5, 6:7(4), 3:6
Zwyciężczyni	11.	16 października 2022	San Diego	Twarda	Donna Vekić	6:3, 3:6, 6:0
Zwyciężczyni	12.	18 lutego 2023	Doha	Twarda	Jessica Pegula	6:3, 6:0
Finalistka	3.	25 lutego 2023	Dubaj	Twarda	Barbora Krejčíková	4:6, 2:6
Zwyciężczyni	13.	23 kwietnia 2023	Stuttgart	Ceglana (hala)	Aryna Sabalenka	6:3, 6:4
Finalistka	4.	6 maja 2023	Madryt	Ceglana	Aryna Sabalenka	3:6, 6:3, 3:6
Zwyciężczyni	14.	10 czerwca 2023	French Open	Ceglana	Karolína Muchová	6:2, 5:7, 6:4
Zwyciężczyni	15.	30 lipca 2023	Warszawa	Twarda	Laura Siegemund	6:0, 6:1
Zwyciężczyni	16.	8 października 2023	Pekin	Twarda	Ludmiła Samsonowa	6:2, 6:2
Zwyciężczyni	17.	6 listopada 2023	Cancún	Twarda	Jessica Pegula	6:1, 6:0
Zwyciężczyni	18.	17 lutego 2024	Doha	Twarda	Jelena Rybakina	7:6(8), 6:2
Zwyciężczyni	19.	17 marca 2024	Indian Wells	Twarda	Maria Sakari	6:4, 6:0

Gra podwójna 1 (0–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	13 czerwca 2021	French Open	Ceglana	Bethanie Mattek-Sands	Barbora Krejčíková   Kateřina Siniaková	4:6, 2:6

Gra pojedyncza 7 (7–0)

Rezultat		Data	Turniej	($)	Naw.	Przeciwniczka	Wynik
Zwyciężczyni	1.	30/10/2016	Sztokholm	10 000	Twarda (hala)	Laura-Ioana Andrei	6:4, 6:3
Zwyciężczyni	2.	18/02/2017	Bergamo	15 000	Ceglana (hala)	Martina Di Giuseppe	6:4, 3:6, 6:3
Zwyciężczyni	3.	07/05/2017	Győr	15 000	Ceglana	Gabriela Horáčková	6:2, 6:2
Zwyciężczyni	4.	25/02/2018	Szarm el-Szejk	15 000	Twarda	Britt Geukens	6:3, 6:1
Zwyciężczyni	5.	15/04/2018	Pelham	25 000	Ceglana	Allie Kiick	6:2, 6:0
Zwyciężczyni	6.	01/09/2018	Budapeszt	60 000	Ceglana	Katarina Zawacka	6:2, 6:2
Zwyciężczyni	7.	09/09/2018	Montreux	60 000	Ceglana	Kimberley Zimmermann	6:2, 6:2

Gra podwójna 1 (0–1)

Rezultat		Data	Turniej	($)	Naw.	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
Finalistka	1.	12/02/2018	Szarm el-Szejk	15 000	Twarda	Constanze Stepan	Anna Morgina   Walerija Sołowjowa	4:6, 2:6

Gra pojedyncza

Runda	Przeciwniczka	Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo   Polska [6]
I runda	Niemcy: Mona Barthel	6:2, 6:2
II runda	Hiszpania: Paula Badosa	3:6, 6:7(4)

Gra mieszana

Runda	Partner	Przeciwnicy	Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo   Polska
I runda	Łukasz Kubot	Francja: Fiona Ferro / Pierre-Hugues Herbert	6:3, 7:6(3)
Ćwierćfinał		Rosyjski Komitet Olimpijski: Jelena Wiesnina / Asłan Karacew	4:6, 4:6

Gra pojedyncza (1)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	2018	Wimbledon	Trawiasta	Leonie Küng	6:4, 6:2

Gra podwójna (2)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	2017	Australian Open	Twarda	Maja Chwalińska	Bianca Andreescu   Carson Branstine	1:6, 6:7(4)
Zwyciężczyni	2018	French Open	Ceglana	Catherine McNally	Yūki Naitō   Nato Saho	6:2, 7:5

Gra pojedyncza

Rok	Runda	Data i miejsce	Przeciwnik	Nawierzchnia	Rywal	Zwycięstwo/Porażka	Rezultat
2018	Europa/Afryka Grupa I	7–10 lutego 2018 Tallinn, Estonia	Bułgaria (2:0)	Twarda (hala)	Petia Arshinkova	Zwycięstwo	6:0, 6:4
2019		6–9 lutego 2019 Zielona Góra, Polska	Rosja (1:2)		Natalja Wichlancewa	Porażka	0:6, 2:6
			Dania (3:0)		Clara Tauson	Zwycięstwo	6:3, 7:6(7)
			Ukraina (2:1)		Dajana Jastremśka	Porażka	6:7(2), 4:6
2020		5–8 lutego 2020 Esch-sur-Alzette, Luksemburg	Słowenia (2:1)		Nika Radišić	Zwycięstwo	6:2, 6:1
			Turcja (3:0)		Berfu Cengiz	Zwycięstwo	6:3, 6:0
			Szwecja (2:0)		Mirjam Björklund	Zwycięstwo	7:5, 4:6, 6:3

Gra podwójna

Rok	Runda	Data i miejsce	Przeciwnik	Nawierzchnia	Partnerka	Rywalki	Zwycięstwo/Porażka	Rezultat
2018	Europa/Afryka Grupa I	7–10 lutego 2018 Tallinn, Estonia	Turcja (2:1)	Twarda (hala)	Alicja Rosolska	Ayla Aksu Başak Eraydın	Porażka	3:6, 6:2, 1:6
2019		6–9 lutego 2019 Zielona Góra, Polska	Rosja (1:2)			Margarita Gasparian Darja Kasatkina	Zwycięstwo	6:0, 3:6, 6:3
			Ukraina (2:1)			Marta Kostiuk Kateryna Kozłowa	Zwycięstwo	6:1, 1:6, 7:6(5)

Bilans spotkań w turniejach WTA przeciwko zawodniczkom klasyfikowanym w pierwszej dziesiątce rankingu (aktualne na dzień 17 marca 2024).

Tenisistka	Liczba spotkań	Bilans	Lista spotkań
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 1. miejscu w rankingu WTA
Simona Halep	4	2:2	Lista spotkań z Simoną Halep: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2019   French Open Ceglana 1:6, 0:6 1. 2020   French Open Ceglana 6:1, 6:2 2. 2021   Australian Open Twarda 6:3, 1:6, 4:6 2. 2022   Indian Wells Twarda 7:6(6), 6:4
Karolína Plíšková	3	3:0	Lista spotkań z Karolíną Plíškovą: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2021   Rzym Ceglana 6:0, 6:0 – 2023   Dubaj Twarda walkower (niewliczany) 2. 2023   Stuttgart Ceglana (hala) 4:6, 6:1, 6:2 3. 2023   Montreal Twarda 7:6(6), 6:2 – 2024   Doha Twarda walkower (niewliczany)
Caroline Wozniacki	2	2:0	Lista spotkań z Caroline Wozniacki: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2019   Toronto Twarda 1:6, 6:3, 6:4 2. 2024   Indian Wells Twarda 6:4, 1:0 krecz
Wiktoryja Azaranka	4	3:1	Lista spotkań z Wiktoryją Azaranką: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2020   US Open Twarda 4:6, 2:6 1. 2022   Adelaide Twarda 6:3, 2:6, 6:1 2. 2022   Rzym Ceglana 6:4, 6:1 3. 2024   Doha Twarda 6:4, 6:0
Ashleigh Barty	2	0:2	Lista spotkań z Ashleigh Barty: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2021   Madryt Ceglana 5:7, 4:6 2. 2022   Adelaide Twarda 2:6, 4:6
Garbiñe Muguruza	1	0:1	Lista spotkań z Garbiñe Muguruzą: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2021   Dubaj Twarda 0:6, 4:6
Naomi Ōsaka	2	1:1	Lista spotkań z Naomi Ōsaką: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2019   Toronto Twarda 6:7(4), 4:6 1. 2022   Miami Twarda 6:4, 6:0
Angelique Kerber	2	2:0	Lista spotkań z Angelique Kerber: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2022   Indian Wells Twarda 4:6, 6:2, 6:3 2. 2024   United Cup Twarda 6:3, 6:0
Aryna Sabalenka	9	6:3	Lista spotkań z Aryną Sabalenką: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2021   WTA Finals Twarda 6:2, 2:6, 5:7 1. 2022   Doha Twarda 6:2, 6:3 2. 2022   Stuttgart Ceglana (hala) 6:2, 6:2 3. 2022   Rzym Ceglana 6:2, 6:1 4. 2022   US Open Twarda 3:6, 6:1, 6:4 2. 2022   WTA Finals Twarda 2:6, 6:2, 1:6 5. 2023   Stuttgart Ceglana (hala) 6:3, 6:4 3. 2023   Madryt Ceglana 3:6, 6:3, 3:6 6. 2023   WTA Finals Twarda 6:3, 6:2
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 2. miejscu w rankingu WTA
Wiera Zwonariowa	1	1:0	Lista spotkań z Wierą Zwonariową: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2021   Wimbledon Trawiasta 6:1, 6:3
Swietłana Kuzniecowa	1	0:1	Lista spotkań ze Swietłaną Kuzniecową: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2020   Doha Twarda 2:6, 2:6
Barbora Krejčíková	4	2:2	Lista spotkań z Barborą Krejčíkovą: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2021   Miami Twarda 6:4, 6:2 2. 2021   Rzym Ceglana 3:6, 7:6(5), 7:5 1. 2022   Ostrawa Twarda (hala) 7:5, 6:7(4), 3:6 2. 2023   Dubaj Twarda 4:6, 2:6
Petra Kvitová	1	1:0	Lista spotkań z Petrą Kvitovą: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2022   Miami Twarda 6:3, 6:3
Paula Badosa	2	1:1	Lista spotkań z Paulą Badosą: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2021   Igrzyska olimpijskie Twarda 3:6, 6:7(4) 1. 2021   WTA Finals Twarda 7:5, 6:4
Anett Kontaveit	5	3:2	Lista spotkań z Anett Kontaveit: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2019   Cincinnati Twarda 4:6, 6:7(2) 2. 2020   Australian Open Twarda 7:6(4), 5:7, 5:7 1. 2021   French Open Ceglana 7:6(4), 6:0 2. 2021   US Open Twarda 6:3, 4:6, 6:3 3. 2022   Doha Twarda 6:2, 6:0
Uns Dżabir	7	5:2	Lista spotkań z Uns Dżabir: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2019   Waszyngton Twarda 4:6, 6:4, 6:4 1. 2021   Wimbledon Trawiasta 7:5, 1:6, 1:6 2. 2021   Cincinnati Twarda 3:6, 3:6 2. 2022   Rzym Ceglana 6:2, 6:2 3. 2022   US Open Twarda 6:2, 7:6(5) 4. 2023   Stuttgart Ceglana (hala) 3:0 krecz 5. 2023   WTA Finals Twarda 6:1, 6:2
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 3. miejscu w rankingu WTA
Sloane Stephens	3	3:0	Lista spotkań ze Sloane Stephens: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2022   Cincinnati Twarda 6:4, 7:5 2. 2022   US Open Twarda 6:3, 6:2 3. 2024   Dubaj Twarda 6:4, 6:4
Elina Switolina	3	2:1	Lista spotkań z Eliną Switoliną: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2021   Rzym Ceglana 6:2, 7:5 1. 2023   Wimbledon Trawiasta 5:7, 7:6(5), 2:6 2. 2024   Dubaj Twarda 6:1, 6:4
Maria Sakari	6	3:3	Lista spotkań z Marią Sakari: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2021   French Open Ceglana 4:6, 4:6 2. 2021   Ostrawa Twarda (hala) 4:6, 5:7 3. 2021   WTA Finals Twarda 2:6, 4:6 1. 2022   Doha Twarda 6:4, 6:3 2. 2022   Indian Wells Twarda 6:4, 6:1 3. 2024   Indian Wells Twarda 6:4, 6:0
Jessica Pegula	9	6:3	Lista spotkań z Jessiką Pegulą: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2019   Waszyngton Twarda 7:5, 4:6, 1:6 1. 2022   Miami Twarda 6:2, 7:5 2. 2022   French Open Ceglana 6:3, 6:2 3. 2022   US Open Twarda 6:3, 7:6(4) 4. 2022   San Diego Twarda 4:6, 6:2, 6:2 2. 2023   United Cup Twarda 2:6, 2:6 5. 2023   Doha Twarda 6:3, 6:0 3. 2023   Montreal Twarda 2:6, 7:6(4), 4:6 6. 2023   WTA Finals Twarda 6:1, 6:0
Jelena Rybakina	5	2:3	Lista spotkań z Jeleną Rybakiną: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2021   Ostrawa Twarda (hala) 7:6(5), 6:2 1. 2023   Australian Open Twarda 4:6, 4:6 2. 2023   Indian Wells Twarda 2:6, 2:6 3. 2023   Rzym Ceglana 6:2, 6:7(3), 2:2 krecz 2. 2024   Doha Twarda 7:6(8), 6:2
Coco Gauff	10	9:1	Lista spotkań z Coco Gauff: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2021   Rzym Ceglana 7:6(3), 6:3 2. 2022   Miami Twarda 6:3, 6:1 3. 2022   French Open Ceglana 6:1, 6:3 4. 2022   San Diego Twarda 6:0, 6:3 5. 2022   WTA Finals Twarda (hala) 6:3, 6:0 6. 2023   Dubaj Twarda 6:4, 6:2 7. 2023   French Open Ceglana 6:4, 6:2 1. 2023   Cincinnati Twarda 6:7(2), 6:3, 4:6 8. 2023   Pekin Twarda 6:2, 6:3 9. 2023   WTA Finals Twarda 6:0, 7:5
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 4. miejscu w rankingu WTA
Belinda Bencic	4	3:1	Lista spotkań z Belindą Bencic: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2021   Adelaide Twarda 6:2, 6:2 1. 2021   US Open Twarda 6:7(12), 3:6 2. 2023   United Cup Twarda 6:3, 7:6(3) – 2023   Doha Twarda walkower (niewliczany) 3. 2023   Wimbledon Trawiasta 6:7(4), 7:6(2), 6:3
Caroline Garcia	5	4:1	Lista spotkań z Caroline Garcią: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2019   Cincinnati Twarda 7:6(1), 6:1 1. 2022   Warszawa Ceglana 1:6, 6:1, 4:6 2. 2022   WTA Finals Twarda (hala) 6:3, 6:2 3. 2023   Pekin Twarda 6:7(8), 7:6(5), 6:1 4. 2024   United Cup Twarda 4:6, 6:1, 6:1
Sofia Kenin	2	2:0	Lista spotkań z Sofią Kenin: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2020   French Open Ceglana 6:4, 6:1 2. 2024   Australian Open Twarda 7:6(2), 6:2
Samantha Stosur	1	0:1	Lista spotkań z Samanthą Stosur: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2019   Eastbourne Trawiasta 0:6, 3:6
Bianca Andreescu	2	2:0	Lista spotkań z Biancą Andreescu: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2022   Rzym Ceglana 7:6(2), 6:0 2. 2023   Indian Wells Twarda 6:3, 7:6(1)
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 5. miejscu w rankingu WTA
Jeļena Ostapenko	4	0:4	Lista spotkań z Jeļeną Ostapenko: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2019   Birmingham Trawiasta 0:6, 2:6 2. 2021   Indian Wells Twarda 4:6, 3:6 3. 2022   Dubaj Twarda 6:4, 1:6, 6:7(4) 4. 2023   US Open Twarda 6:3, 3:6, 1:6
Eugenie Bouchard	1	1:0	Lista spotkań z Eugenie Bouchard: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2020   French Open Ceglana 6:3, 6:2
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 6. miejscu w rankingu WTA
Carla Suárez Navarro	1	1:0	Lista spotkań z Carlą Suárez Navarro: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2020   Australian Open Twarda 6:3, 7:5
Markéta Vondroušová	3	3:0	Lista spotkań z Markétą Vondroušovą: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2020   French Open Ceglana 6:1, 6:2 2. 2023   Cincinatti Twarda 7:6(3), 6:1 3. 2023   WTA Finals Twarda 7:6(3), 6:0
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 7. miejscu w rankingu WTA
Madison Keys	3	2:1	Lista spotkań z Madison Keys: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2021   Rzym Ceglana 7:5, 6:1 2. 2022   Indian Wells Twarda 6:1, 6:0 1. 2022   Cincinnati Twarda 3:6, 4:6
Danielle Collins	7	6:1	Lista spotkań z Danielle Collins: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2021   Adelaide Twarda 6:2, 3:0 krecz 1. 2022   Australian Open Twarda 4:6, 1:6 2. 2023   Doha Twarda 6:0, 6:1 3. 2023   Montreal Twarda 6:3, 4:6, 6:2 4. 2023   Cincinatti Twarda 6:1, 6:0 5. 2024   Australian Open Twarda 6:4, 3:6, 6:4 6. 2024   Indian Wells Twarda 6:3, 6:0
Zheng Qinwen	6	6:0	Lista spotkań z Zheng Qinwen: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2022   French Open Ceglana 6:7(5), 6:0, 6:2 2. 2022   San Diego Twarda 6:4, 4:6, 6:1 3. 2023   Stuttgart Ceglana (hala) 6:1, 6:4 4. 2023   Cincinnati Twarda 3:6, 6:1, 6:1 5. 2024   United Cup Twarda 6:2, 6:3 6. 2024   Dubaj Twarda 6:3, 6:2
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 8. miejscu w rankingu WTA
Darja Kasatkina	6	5:1	Lista spotkań z Darją Kasatkiną: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2021   Eastbourne Trawiasta 6:4, 0:6, 1:6 1. 2022   Australian Open Twarda 6:2, 6:3 2. 2022   Dubaj Twarda 6:1, 6:2 3. 2022   Doha Twarda 6:3, 6:0 4. 2022   French Open Ceglana 6:2, 6:1 5. 2022   WTA Finals Twarda (hala) 6:2, 6:3
Karolína Muchová	3	2:1	Lista spotkań z Karolíną Muchovą: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2019   Praga Ceglana 6:4, 1:6, 4:6 1. 2023   French Open Ceglana 6:2, 5:7, 6:4 2. 2023   Montreal Twarda 6:1, 4:6, 6:4
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 9. miejscu w rankingu WTA
Wieronika Kudiermietowa	5	4:1	Lista spotkań z Wieroniką Kudiermietową: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2020   US Open Twarda 6:3, 6:3 2. 2021   Indian Wells Twarda 6:1, 6:0 3. 2023   Doha Twarda 6:0, 6:1 4. 2023   Madryt Ceglana 6:1, 6:1 1. 2023   Tokio Twarda 2:6, 6:2, 4:6
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 10. miejscu w rankingu WTA
Beatriz Haddad Maia	3	2:1	Lista spotkań z Beatriz Haddad Maią: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2022   Toronto Twarda 4:6, 6:3, 5:7 1. 2023   French Open Ceglana 6:2, 7:6(7) 2. 2024   United Cup Twarda 6:2, 6:2
Emma Raducanu	2	2:0	Lista spotkań z Emmą Raducanu: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2022   Stuttgart Ceglana (hala) 6:4, 6:4 2. 2023   Indian Wells Twarda 6:3, 6:1

• Fan Favorite Shot of the Year (Nagroda od fanów dla najlepszego zagrania) za zagranie w półfinale w Lugano w WTA Awards 2019
• Złoty Krzyż Zasługi – 2020
• Wielka Honorowa Nagroda Sportowa – 2020.
• 2. miejsce w Plebiscycie Przeglądu Sportowego 2020
• Most Improved Player (Największe postępy) i Fan Favorite Singles Player of the Year (Nagroda od fanów dla ulubionej tenisistki) w WTA Awards 2020
• Zwycięstwo w Plebiscycie Przeglądu Sportowego 2022
• Player of the Year (Tenisistka roku) w WTA Awards 2022
• TIME100: The Most Influential People of 2023 (100 najbardziej wpływowych osób na świecie w 2023 roku) w kategorii Innovators (Innowatorzy)
• Player of the Year (Tenisistka roku) w WTA Awards 2023
• Zwycięstwo w Plebiscycie Przeglądu Sportowego 2023

Zawodniczka używa odzieży i obuwia On oraz rakiety tenisowej Tecnifibre. Na okazję zwycięstwa Roland Garros 2023 z rakietą Tecnifibre i uznania dla zawodniczki, przedsiębiorstwo na 7 dni zmieniło marketingowo firmę na Swiateknifibre i znak towarowy na kolory biały i czerwony. To pierwszy kobiecy tytuł wielkoszlemowy dla tego producenta. Iga Świątek współpracuje ze sponsorem głównym grupą PZU, a także ze sponsorami: On, Tecnifibre, Rolex, Oshee, Porsche, Lego. Do 31 marca 2023 roku była również ambasadorką Xiaomi Polska.

W 2021 roku przekazała 200 tysięcy złotych na rzecz fundacji działających w obszarze zdrowia psychicznego dzieci, zaangażowała się w pomoc rodzinom potrzebującym w Szlachetnej Paczce, a także poprzez aukcje charytatywne w działania WOŚP – dzięki aukcjom Igi udało się zebrać dla fundacji przeszło 300 tysięcy złotych. Wydarzenie “Iga Świątek i Przyjaciele dla Ukrainy” było pierwszym dużym autorskim projektem pomocowym Igi i jej zespołu. W wyniku wydarzenia w Krakowie z udziałem m.in. Agnieszki Radwańskiej, Eliny Svitoliny i Andrija Szewczenki, zebrano 2,5 miliona złotych, które za pośrednictwem trzech organizacji (United 24, Elina Svitolina Foundation, UNICEF Polska) wsparły dzieci dotknięte wojną w Ukrainie. We wrześniu Iga Świątek została zaproszona do inicjatywy pomocowej dla Ukrainy Tennis Plays For Peace organizowanej przez amerykańską federację tenisa USTA. Na stadionie US Open zagrała miksta w parze z Rafaelem Nadalem przeciwko Coco Gauff i Johnowi McEnroe. Z okazji Światowego Dnia Zdrowia Psychicznego w 2022 roku zawodniczka po raz drugi zdecydowała się wesprzeć finansowo organizację związaną z obszarem zdrowia psychicznego dzieci. Po finale turnieju WTA 500 w Ostrawie (Agel Open) ogłosiła, że przekaże nagrodę z turnieju na ten cel. Kwotą 280 tysięcy złotych zdecydowała się wesprzeć SOS Wioski Dziecięce. Szlachetną Paczkę w 2022 roku wsparła po raz trzeci, pomagając jednej z potrzebujących rodzin, a także zachęcając innych do zaangażowania się.

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2021-02-14]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2021-02-14]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2021-02-14]  (ang.).

Zobacz kategorię wiadomości w serwisie Wikinews na temat Igi Świątek

• Iga Świątek [online], Facebook [dostęp 2020-10-14] .