Leszek Długosz: Polski literat, kompozytor, piosenkarz, aktor, pianista

18 czerwca 1941 w Zaklikowie, zm. 23 marca 2024 w Krakowie) – literat, kompozytor, pianista, aktor, jeden z najbardziej znanych polskich śpiewających poetów. Kawaler Orderu Orła Białego.

Leszek Długosz

Leszek Długosz podczas występu (2010)
Data i miejsce urodzenia	18 czerwca 1941 Zaklików
Data i miejsce śmierci	23 marca 2024 Kraków
Instrumenty	wokal, fortepian
Gatunki	poezja śpiewana
Zawód	piosenkarz, kompozytor, aktor, pianista, poeta
Aktywność	1964–2024
Powiązania	Piwnica pod Baranami
Odznaczenia
Multimedia w Wiki Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

W 1964 ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w latach 1964–1966 studiował na Wydziale Aktorskim w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Zadebiutował w 1964 w teatrzyku piosenki Uniwersytetu Jagiellońskiego Hefajstos. W 1965 związał się z kabaretem literackim „Piwnica pod Baranami”, gdzie uchodził za jednego z najwybitniejszych artystów w zespole.

Pierwszy tomik poezji – Lekcje rytmiki wydał w 1973. Z Piwnicą rozstał się w 1978 i od tego czasu występował przeważnie samodzielnie. Rok później przebywał na stypendium artystycznym we Francji, ufundowanym przez rząd Francji. Zaowocowało ono wydaniem płyty w całości w języku francuskim. Wydał kilkanaście tomików poezji, m.in. Piwnica idzie do góry.

W 1981 skomponował muzykę do spektaklu Kurhanek Maryli w reżyserii Ewy Lassek (wyst. Teatr Bagatela im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego w Krakowie).

Z własnymi recitalami występował w Polsce i za granicą (m.in. w Austrii, Belgii, Czechosłowacji, Francji, Kanadzie, Niemczech Zachodnich, Szwajcarii, Szwecji, Stanach Zjednoczonych, Włoszech).

Oprócz działalności estradowej i literackiej publikował felietony w „Czasie Krakowskim” i „Rzeczpospolitej”. Wraz z Krzysztofem Magowskim zrealizował w Telewizji Polskiej cykl poświęcony poezji – Literatura według Długosza. W 2007 w Radiu Kraków prowadził autorski program „Przyjemności niedzieli”. Od 2009 był członkiem Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (SKOZK). Wykładał w Studium Literacko-Artystycznym na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Był stałym współpracownikiem wydawanego w Krakowie miesięcznika „Wpis”, którego każde wydanie zaczynało się jego autorskim wierszem.

W wyborach parlamentarnych przeprowadzonych w 2007 z ramienia Prawa i Sprawiedliwości kandydował do Senatu, lecz nie uzyskał mandatu. W 2010 został członkiem Krakowskiego Społecznego Komitetu Poparcia Jarosława Kaczyńskiego w przyspieszonych wyborach prezydenckich.

Od 1965 żonaty z Barbarą Hrynkiewicz, siostrą pierwszej żony Wiesława Dymnego. Miał dwóch synów.

Śmierć i pogrzeb

Leszek Długosz zmarł 23 marca 2024 roku, po długiej chorobie nowotworowej. Został pochowany 27 marca przy nowej Alei Zasłużonych na cmentarzu Rakowickim, przy ul. Prandoty. Uroczystości pogrzebowe rozpoczęły się mszą w kościele św. Krzyża, którą odprawił abp Marek Jędraszewski. W ostatnim pożegnaniu uczestniczył prezydent Andrzej Duda, rodzina, przyjaciele oraz politycy, m.in. Ryszard Terlecki i Andrzej Adamczyk, a także prezydent Krakowa Jacek Majchrowski. Poetę żegnali też artyści, m.in. Olgierd Łukaszewicz i Andrzej Zieliński.

Odznaczony Krzyżem Oficerskim (2008) i Komandorskim (2016) Orderu Odrodzenia Polski (2016). Był członkiem Kapituły Medalu „Niezłomnym w słowie”.

W 1982 Leszek Długosz otrzymał Nagrodę Miasta Krakowa za osiągnięcia w dziedzinie piosenki poetyckiej. W marcu 1996 za wybór wierszy Z tego, co jest otrzymał Nagrodę Krakowska Książka Miesiąca. W 2007 w Warszawie uhonorowano go Tytułem Mistrza Mowy Polskiej VOX POPULI (nagroda publiczności).

W 2006 został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

W 2021 został odznaczony przez prezydenta Andrzeja Dudę Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości. W tym samym roku otrzymał Order Orła Białego.

W 2022 został uhonorowany Doroczną Nagrodą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za całokształt twórczości.

W 2024 został uhonorowany (pośmiertnie) Nagrodą Feniks Specjalny – Księga Życia XXIX Targów Wydawców Katolickich

• Berlin 1913 – sł. Julian Tuwim, muz. L. Długosz
• Dzień w kolorze śliwkowym – sł. i muz. L. Długosz
• Ja chciałbym być poetą – sł. Andrzej Bursa, muz. L. Długosz
• Jaka szkoda – sł. S. Baliński, muz. L. Długosz
• Nasze ognisko – sł. Andrzej Bursa, muz. L. Długosz
• Nie ma nas – sł. i muz. L. Długosz
• Pod Baranami też już dzisiaj inny czas – sł. i muz. L. Długosz
• Nocne rozmowy z Piotrem S. – sł. L. Długosz, muz. Zygmunt Konieczny, wyk. Anna Szałapak

• LP 1980 – „Leszek Długosz” – wyd. Muza
• LP 1985 – „Leszek Długosz” – wyd. Muza
• LP 1986 – „La poussiére de l'été” – wyd. Muza
• LP 1988 – „Leszek Długosz” – wyd. Muza
• CD 1993 – „The Best of…” – wyd. Polskie Nagrania
• CD 1995 – „Leszek Długosz” – wyd. Quazar
• CD 1998 – „W Czarnolesie” – wyd. Quazar
• CD 2001 – „Także i ty – Złota kolekcja"
• CD 2003 – „Dusza na ramieniu” – wyd. WL (wraz z tomikiem poezji)
• CD 2011 – „Leszek Długosz 2011” – wyd. MEDIA ART (http://www.artmuza.eu/)

• 1971: Trzecia część nocy jako Ślepy, dowódca organizacji
• 1972: Skarb trzech łotrów jako student pomagający Maddockowi
• 1975: Trzecia granica jako partyzant
• 1978: Znaki zodiaku jako Adam
• 1987: Na srebrnym globie jako Tomasz
• 1994: Voyage en Pologne jako Vincent
• 2016: Smoleńsk jako mężczyzna dyskutujący na ul. Franciszkańskiej w Krakowie

Poezje

• Lekcje rytmiki, 1973
• Na własną rękę, 1976
• Wywoływanie wilka z lasu, 1980
• Śpiewnik ilustrowany, 1984
• Pewnego dnia, pewnego dnia..., 1988
• Lekkie popołudnie, 1989
• Gościnne pokoje muzyki, 1992
• Album krakowski, 1993
• Z tego co jest, 1995
• Po głosach, po śladach..., 1996
• Piwnica idzie do góry, 2000
• Leszek Długosz, 2001
• Dusza na ramieniu : wiersze i piosenki, 2003
• Na rynku usiąść w Kazimierzu..., 2004
• Podróżne, 2008
• Ono śliczne świętowanie, 2014
• Pamiętać, 2015
• Ta chwila, ten blask lata cały... : wiersze dawne i nowe, 2016
• Podwawelska kolęda [współautor: Adam Bujak], 2017
• Do szkiełka z Muzeum Czartoryskich, 2020

Opowiadania

• Korzenie nie znają granic, 2004

Wspomnienia

• Pod Baranami : ten szczęsny czas... : sceny i obrazy z "życia piwnicznego" w Krakowie w latach 60. i 70. XX wieku, 2013

• Wolański R., Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej, Warszawa 1995, Agencja Wydawnicza MOREX, ISBN 83-86848-05-7, tu hasło Długosz Leszek, s. 41.

• Oficjalna strona internetowa Leszka Długosza
• Leszek Długosz w bazie IMDb (ang.)
• Leszek Długosz w bazie filmpolski.pl
• Leszek Długosz – publikacje w bibliotece Polona