Koziołek Skalny: Gatunek ssaków

Jest jedynym przedstawicielem rodzaju koziołek (Oreotragus).

Koziołek skalny

Oreotragus oreotragus
(Zimmermann, 1783)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	parzystokopytne
Podrząd	przeżuwacze
Infrarząd	Pecora
Rodzina	wołowate
Podrodzina	antylopy
Plemię	Oreotragini Pocock, 1910
Rodzaj	Oreotragus A. Smith, 1834
Gatunek	koziołek skalny
Synonimy
Plemienia: Oreotraginae Pocock, 1910 Oreotragina Pilgrim, 1939 Oreotragini Haltenorth, 1963 Rodzaju: Oritragus Gloger, 1841 Palaeotragiscus Broom, 1930 Gatunku: Antilope oreotragus A.E.W. Zimmermann, 1783
Podgatunki O. o. oreotragus (A.E.W. Zimmermann, 1783) O. o. transvaalensis Roberts, 1917 O. o. stevensoni Roberts, 1946 O. o. tyleri Hinton, 1921 O. o. centralis Hinton, 1921 O. o. aceratos Noack, 1899 O. o. schillingsi O. Neumann, 1902 O. o. aureus E. Heller, 1913 O. o. saltatrixoides (Temminck, 1853) O. o. somalicus O. Neumann, 1902 O. o. porteousi Lydekker, 1911
Kategoria zagrożenia (CKGZ)
najmniejszej troski
Zasięg występowania
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wiki Commons

Niektóre ujęcia systematyczne traktują podgatunki O. oreotragus jako odrębne gatunki.

Zarośla górskie w środkowej, zachodniej i południowej Afryce zamieszkując w zależności od podgatunku:

• O. oreotragus oreotragus – południowy Prowincja Przylądkowa Północna, Prowincja Przylądkowa Zachodnia i Prowincja Przylądkowa Wschodnia, Południowa Afryka.
• O. oreotragus transvaalensis – KwaZulu-Natal i dawny Transwal, Południowa Afryka, Eswatini, południowo-wschodnie Zimbabwe i prawdopodobnie sąsiadujące okręgi w Botswanie i Mozambiku.
• O. oreotragus stevensoni – suche obszary w zachodnim Zimbabwe oraz w północnej i wschodniej Botswanie.
• O. oreotragus tyleri – południowo-zachodnia Angola i Namibia na południe do północnej Południowej Afryki.
• O. oreotragus centralis – południowo-zachodnia Tanzania, południowo-wschodnia Demokratyczna Republika Konga (Katanga), Zambia (w tym obszary rzeki Luangwa), północne Malawi i północne Zimbabwe.
• O. oreotragus aceratos – południowa Tanzania (na południe od rzeki Rufidżi) i Mozambik (na północ od rzeki Zambezi)
• O. oreotragus schillingsi – Kenia, na południe od góry Kenia, na zachód do Dodoth Hills (Uganda) i na południe do jeziora Rukwa w Tanzanii.
• O. oreotragus aureus – Wyżyna Kenijska i północna część rzeki Ewaso Ng’iro, od zachodu przez północną Kenię i region Ankole w południowo-zachodniej Ugandzie.
• O. oreotragus saltatrixoides – Etiopia, na południe do jeziora Rudolfa i na wschód do Harer.
• O. oreotragus somalicus – północny Sudan przez Erytreę i północną Somalię do północnej Etiopii.
• O. oreotragus porteousi – koziołek zachodni – płaskowyż Dżos w środkowej Nigerii; populacja w Republice Środkowoafrykańskiej może, ale nie musi należeć do O. porteousi.

Ciało szare, brązowe lub żółtawooliwkowe z licznymi cętkami na grzbiecie. Mają duże oczy i uszy. Dorastające do 16 cm długości rogi, typowe dla samców, spotykane są również u samic podgatunku ze wschodniej Tanzanii. Koziołki skalne charakteryzują się pionowym ustawieniem racic, co znacznie ułatwia im poruszanie się po skalistym terenie. Wykazują aktywność wczesnym rankiem i późnym popołudniem. Są gatunkiem monogamicznym. Pary zajmują stałe terytorium, którego zdecydowanie bronią. W walkach uczestniczą zarówno samce, jak i samice. Przy niedoborze pokarmu tworzą małe stada złożone z kilku osobników. Mogą obyć się bez dostępu do wody. Zapotrzebowanie na wodę zaspokajają ze spożywanego pokarmu. Ciekawym zachowaniem jakie reprezentuje koziołek skalny jest skubanie ziemi z termitier i podgryzanie kości w celu wzbogacenia diety o sole mineralne.