Richard Lydekker (ur.
25 lipca 1849, zm. 16 kwietnia 1915) – angielski przyrodnik, geolog i autor wielu książek z dziedziny historii naturalnej. Członek Royal Society, Geological Society of London i Zoological Society of London.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie | przyrodnik, geolog, zoolog |
Alma Mater | |
Pracodawca | |
Odznaczenia | |
Lyell Medal (1902) |
Richard Lydekker urodził się w Tavistock Square w Londynie. Jego ojciec, Gerard Wolfe Lydekker, był prawnikiem, miał holenderskie korzenie. Rodzina przeniosła się do Harpenden Lodge wkrótce po narodzinach Richarda. Lyddeker od 1867 roku kształcił się w Trinity College w Cambridge, gdzie w 1872 roku uzyskał bakalaureat z historii naturalnej. W 1874 roku dołączył do Geological Survey of India i prowadził badania z zakresu paleontologii kręgowców w północnych Indiach (szczególnie w Kaszmirze). Pozostał na tym stanowisku aż do 1882 roku. W Indiach skupił się na badaniach nad palaeofauną Siwaliku, które zostały opublikowane na łamach „Palaeontologia Indica”. W latach 1882–1896 był kustoszem zbiorów paleontologicznych w Muzeum Historii Naturalnej w Londynie, gdzie odpowiadał za katalogowanie kopalnych ssaków, gadów i ptaków, które opisał w Catalogue (10 tomów, 1891).
Lydekker opisał i nazwał różne taksony, w tym mangabę złotobrzuchą (Cercocebus chrysogaster), nialę górską (Tragelaphus buxtoni), czy rodzinę nietoperzy – płatkonosowate (Hipposideridae). Nazwy systematyczne taksonów, które Lydekker jako pierwszy opisał naukowo są oznaczane skrótem „Lydekker”. Na jego cześć nazwano m.in.: lori szarego (Loris lydekkerianus).
W 1882 roku poślubił Lucy Marianne Davys, córkę pastora z Wheathampstead.
Członek Royal Society (od 1894), Geological Society od London (od 1883) i Zoological Society of London (od 1880).
Lydekker wywarł wpływ na światową biogeografię. W 1895 roku wyznaczył biogeograficzną granicę przez Indonezję, znaną jako linia Lydekkera, która oddziela region zwany Wallacea na zachodzie od Australii-Nowej Gwinei na wschodzie. Za nią wyłania się krawędź Sahulu, obszaru płytkiej wody od Nowej Gwinei po Australię, z Wyspami Aru na jego zachodniej krawędzi. Wraz z linią Wallace’a i linią Huxleya wskazuje na wyraźny wpływ geologii na biogeografię regionu, czego nie widać tak wyraźnie w innych częściach świata.
Lydekker rozbawił opinię publiczną dwoma listami napisanymi do „The Timesa” w 1913 roku, w których pisał, że 6 lutego słyszał kukułki, co było sprzeczne z informacjami zawartymi w książce Williama Yarrella A History of British Birds (1843), w której autor pisał jakoby było wątpliwe, by ptaki te mogły wrócić przed kwietniem. W drugim liście, napisanym sześć dni później, 12 lutego 1913 roku, przyznał, że „głos ten wydał pomocnik murarza”. Listy z doniesieniami o pierwszej kukułce stały się tradycją w gazecie.
Lydekker otrzymał w 1902 roku od Geological Society of London Medal Lyella.
This article uses material from the Wikipedia Polski article Richard Lydekker, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Polski (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.