Dąb Pontyjski

Występuje naturalnie w północno-wschodniej Turcji oraz na Kaukazie.

Dąb pontyjski

Liście
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	bukowce
Rodzina	bukowate
Rodzaj	dąb
Gatunek	dąb pontyjski
Nazwa systematyczna
Quercus pontica K.Koch Linnaea 22: 319 1849
Kategoria zagrożenia (CKGZ)
zagrożony
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wiki Commons

Pokrój
Drzewo dorastające do 8 m wysokości. Pień jest krótki. Korona jest zaokrąglona i luźna. Kora jest łuszcząca się, z czasem staje się szorstka i pobrużdżona, ma barwę od szarej do purpurowo-brązowej. Gałęzie są tęgie, kanciaste, o barwie od śniadej do szarobrązowej, z wąskimi przetchlinkami. Pąki osiągają 1-1,5 cm długości, z zielonymi, nakładającymi się na siebie łuskami, są orzęsione przy wierzchołku.
Liście
Blaszka liściowa jest gruba i ma odwrotnie jajowaty kształt, z 25–30 ząbkami na brzegu. Mierzy 10–20 cm długości oraz 5–10 cm szerokości, jest ząbkowana na brzegu (ząbki są ościste i zakręcone). Górna powierzchnia jest błyszcząca i ma zieloną barwę, natomiast od spodu jest jasnosina, z gwiaździstymi włoskami. Ma 15–17 par zagłębionych nerwów o żółtej barwie, co drugi sięga szczytu ząbka. Ogonek liściowy jest żółty i ma 15 mm długości.
Kwiaty
Kwiaty męskie to kotki zebrane po 2 lub 3. Kwiaty żeńskie mają słupkowie z 5 długimi znamionami.
Owoce
Orzechy zwane żołędziami o jajowatym kształcie z wąskim wierzchołkiem, dorastają do 3–4 cm długości. Szypułki są krótkie i grube. Orzechy otulone są w miseczkach do 35–50% ich długości.

Występuje na wysokości od 1200 do 2300 m n.p.m. Charakteryzuje się wolnym tempem wzrostu. Jest zimotrwały. Preferuje gleby ubogie w wapń.