ਵਿਜੈਨਗਰ ਸਾਮਰਾਜ

ਇਸ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਉਤਪੱਤੀ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਵੱਖਰਾਦੰਤਕਥਾਵਾਂਵੀ ਪ੍ਰਚੱਲਤ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ ਵਿਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਭਰੋਸੇਯੋਗ ਇਹੀ ਹੈ ਕਿ ਸੰਗਮ ਦੇ ਪੁੱਤ ਹਰਿਹਰ ਅਤੇ ਬੁੱਕਾ ਨੇ ਹੰਪੀ ਹਸਤੀਨਾਵਤੀ ਰਾਜ ਦੀ ਨੀਂਹ ਪਾਈ। ਅਤੇ ਵਿਜੈਨਗਰ ਨੂੰ ਰਾਜਧਾਨੀ ਬਣਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਰਾਜ ਦਾ ਨਾਮ ਆਪਣੇ ਗੁਰੂ ਦੇ ਨਾਮ ਉੱਤੇ ਵਿਜੈਨਗਰ ਰੱਖਿਆ। ਦੱਖਣ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਦਾ ਪਰਵੇਸ਼ ਅਲਾਉਦੀਨ ਖਿਲਜੀ ਦੇ ਸਮੇਂ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਲੇਕਿਨ ਅਲਾਉਦੀਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਰਾਜਾਂ ਦਾ ਹਰਾਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵਾਰਸ਼ਿਕ ਕਰ ਲੈਣ ਤੱਕ ਹੀ ਸੀਮਿਤ ਰਿਹਾ। ਮੁਹੰਮਦ ਬਿਨਾਂ ਤੁਗਲਕ ਨੇ ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿਸਥਾਰ ਦੇ ਉਦਿਏਸ਼ਿਅ ਵਲੋਂ ਕੰਪਿਲੀ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਕੰਪਿਲੀ ਦੇ ਦੋ ਰਾਜ ਮੰਤਰੀਆਂ ਹਰਿਹਰ ਅਤੇ ਬੁੱਕਾ ਨੂੰ ਬੰਦੀ ਬਣਾ ਕੇ ਦਿੱਲੀ ਲੈ ਆਇਆ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੋਨਾਂ ਭਰਾਵਾਂ ਦੁਆਰਾ ਇਸਲਾਮ ਧਰਮ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੱਖਣ ਫਤਹਿ ਲਈ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ। ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਆਪਣੇ ਇਸ ਉਦਿਏਸ਼ਿਅ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲਤਾ ਦੇ ਕਾਰਨ ਉਹ ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ ਹੀ ਰਹਿ ਗਏ ਅਤੇ ਵਿਜਯਾਰੰਣਿਏ ਨਾਮਕ ਸੰਤ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਵਿੱਚ ਆਕੇ ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਨੂੰ ਫੇਰ ਅਪਣਾ ਲਿਆ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੁਹੰਮਦ ਬਿਨਾਂ ਤੁਗਲਕ ਦੇ ਸ਼ਾਸਣਕਾਲ ਵਿੱਚ ਹੀ ਭਾਰਤ ਦੇ ਦੱਖਣ ਪੱਛਮ ਤਟ ਉੱਤੇ ਵਿਜੈਨਗਰ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ ਗਈ।

ਵਿਜੈਨਗਰ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਹਰਿਹਰ ਅਤੇ ਬੁੱਕੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਕਈ ਕਠਿਨਾਈਆਂ ਸਨ। ਵਾਰੰਗਲ ਦਾ ਸ਼ਾਸਕ ਕਾਪਾਇਆ ਨਾਇਕ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਮਿੱਤਰ ਪ੍ਰੋਲਏ ਵੇਮ ਅਤੇ ਵੀਰ ਬੱਲਾਲ ਤੀਸਰੀ ਉਸ ਦੇ ਵਿਰੋਧੀ ਸਨ। ਦੇਵਗਿਰਿ ਦਾ ਸੂਬੇਦਾਰ ਕੁਤਲੁਗ ਖਾਂ ਵੀ ਵਿਜੈਨਗਰ ਦੇ ਆਜਾਦ ਅਸਤੀਤਵ ਨੂੰ ਨਸ਼ਟ ਕਰਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਹਰਿਹਰ ਨੇ ਸਰਵਪ੍ਰਥਮ ਬਦਾਮ ਰੰਗਾ, ਉਦਇਗਿਰਿ ਅਤੇ ਗੁਟੀ ਦੇ ਦੁਰਗੋਂ ਨੂੰ ਸੁਦ੍ਰੜ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਦੀ ਉੱਨਤੀ ਉੱਤੇ ਵੀ ਧਿਆਨ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸਦੇ ਨਾਲ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ ਬਖ਼ਤਾਵਰੀ ਆਈ। ਹੋਇਸਲ ਸਾੰਮ੍ਰਿਾਟ ਵੀਰ ਬੱਲਾਲ ਮਦੁਰੈ ਦੇ ਫਤਹਿ ਅਭਿਆਨ ਵਿੱਚ ਲਗਾ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਇਸ ਮੌਕੇ ਦਾ ਮੁਨਾਫ਼ਾ ਚੁੱਕਕੇ ਹਰਿਹਰ ਨੇ ਹੋਇਸਲ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਪੂਰਵੀ ਬਾਗ ਉੱਤੇ ਅਧਿਕਾਰ ਕਰ ਲਿਆ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਵੀਰ ਬੱਲਾਲ ਤੀਸਰੀ ਮਦੁਰਾ ਦੇ ਸੁਲਤਾਨ ਦੁਆਰਾ 1342 ਵਿੱਚ ਮਾਰ ਪਾਇਆ ਗਿਆ। ਬੱਲਾਲ ਦੇ ਪੁੱਤ ਅਤੇ ਵਾਰਿਸ ਨਾਲਾਇਕ ਸਨ। ਇਸ ਮੌਕੇ ਨੂੰ ਭੁਨਾਤੇ ਹੋਏ ਹਰਿਹਰ ਨੇ ਹੋਇਸਲ ਸਾਮਰਾਜ ਉੱਤੇ ਅਧਿਕਾਰ ਕਰ ਲਿਆ। ਅੱਗੇ ਚਲਕੇ ਹਰਿਹਰ ਨੇ ਕਦੰਬ ਦੇ ਸ਼ਾਸਕ ਅਤੇ ਮਦੁਰਾ ਦੇ ਸੁਲਤਾਨ ਨੂੰ ਹਾਰ ਕਰ ਕੇ ਆਪਣੀ ਹਾਲਤ ਸੁਦ੍ਰੜ ਕਰ ਲਈ। ਹਰਿਹਰ ਦੇ ਬਾਅਦ ਬੁੱਕਾ ਸਮਰਾਟ ਬਣਾ ਹੰਲਾਂਕਿ ਉਸਨੇ ਅਜਿਹੀ ਕੋਈ ਉਪਾਧਿ ਧਾਰਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ। ਉਸਨੇ ਤਮਿਲਨਾਡੁ ਦਾ ਰਾਜ ਵਿਜੈਨਗਰ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ ਮਿਲਿਆ ਲਿਆ। ਕ੍ਰਿਸ਼ਣਾ ਨਦੀ ਨੂੰ ਵਿਜੈਨਗਰ ਅਤੇ ਬਹਮਨੀ ਦੀ ਸੀਮਾ ਮਾਨ ਲਈ ਗਈ। ਬੁੱਕੇ ਦੇ ਬਾਅਦ ਉਸ ਦਾ ਪੁੱਤ ਹਰਿਹਰ ਦੂਸਰਾ ਸੱਤਾਸੀਨ ਹੋਇਆ। ਹਰਿਹਰ ਦੂਸਰਾ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਜੋਧਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਭਰੇ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗ ਵਲੋਂ ਕਨਾਰਾ, ਮੈਸੂਰ, ਤਰਿਚਨਾਪੱਲੀ, ਕਾਞਚੀ, ਚਿੰਗਲਪੁਟ ਆਦਿ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ੋਂ ਉੱਤੇ ਅਧਿਕਾਰ ਕਰ ਲਿਆ।

ਸੰਗਮ ਖ਼ਾਨਦਾਨ

• ਹਰਿਹਰ ਰਾਏ 1 1336 - 1356
• ਬੁੱਕ ਰਾਏ 1 1356 - 1377
• ਹਰਿਹਰ ਰਾਏ 2 1377 - 1404
• ਵਿਰੁਪਕਸ਼ ਰਾਏ 1404 - 1405
• ਬੁੱਕ ਰਾਏ 2 1405 - 1406
• ਦੇਵ ਰਾਏ 1 1406 - 1422
• ਰਾਮਚੰਦਰ ਰਾਏ 1422
• ਵੀਰ ਫਤਹਿ ਬੁੱਕ ਰਾਏ 1422 - 1424
• ਦੇਵ ਰਾਏ 2 1424 - 1446
• ਮੱਲਿਕਾਰਜੁਨ ਰਾਏ 1446 - 1465
• ਵਿਰੁਪਕਸ਼ ਰਾਏ 2 1465 - 1485
• ਪ੍ਰੌਢ ਰਾਏ 1485

ਸਲੁਵ ਖ਼ਾਨਦਾਨ

• ਸਲੁਵ ਨਰਸਿੰਹ ਦੇਵ ਰਾਏ 1485 - 1491
• ਥਿੰਮ ਰਾਜਾ 1491
• ਨਰਸਿੰਹ ਰਾਏ 2 1491 - 1505

ਤੁਲੁਵ ਖ਼ਾਨਦਾਨ

• ਤੁਲੁਵ ਨਰਸ ਨਾਇਕ 1491 - 1503
• ਵੀਰਨਰਸਿੰਹ ਰਾਏ 1503 - 1509
• ਕ੍ਰਿਸ਼ਣ ਦੇਵ ਰਾਏ 1509 - 1529
• ਅਚਿਉਤ ਦੇਵ ਰਾਏ 1529 - 1542
• ਸਦਾਸ਼ਿਵ ਰਾਏ 1542 - 1570

ਅਰਵਿਦੁ ਖ਼ਾਨਦਾਨ

• ਅਲਿਅ ਰਾਮ ਰਾਏ 1542 - 1565
• ਤੀਰੁਮਲ ਦੇਵ ਰਾਏ 1565 - 1572
• ਸ਼ਰੀਰੰਗ 1 1572 - 1586
• ਵੇਂਕਟ 2 1586 - 1614
• ਸ਼ਰੀਰੰਗ 2 1614 - 1614
• ਰਾਮਦੇਵ ਅਰਵਿਦੁ 1617 - 1632
• ਵੇਂਕਟ 3 1632 - 1642
• ਸ਼ਰੀਰੰਗ 3 1642 - 1646