قانون اساسی هند
قانون اساسی هند (به هندی: भारतीय़ संविधान) عالی‌ترین متن قانونی در کشور هند است.
این قانون در ۲۶ نوامبر ۱۹۴۹ به تصویب مجلس مؤسسان هند رسیده و از ۲۶ ژانویه ۱۹۵۰ لازم‌الاجرا شده است. به همین جهت ۲۶ ژانویه هر سال به عنوان روز جمهوری تعطیل رسمی است و در سراسر هند گرامی داشته می‌شود. در این قانون هند یک جمهوری دمکراتیک معرفی شده که برقراری عدالت، برابری و آزادی را برای شهروندانش تضمین می‌کند.
| قانون اساسی هند | |
|---|---|
 The original text of the Preamble | |
| تاریخ تصویب | ۲۶ نوامبر ۱۹۴۹ |
| تاریخ اثرگذاری | ۲۶ ژانویه ۱۹۵۰ |
| نویسنده(گان) | بهیمراو رامجی آمبدکار و Drafting committee of the Constituent Assembly of India |
| امضاء‌کننده(گان) | 284 members of the Constituent Assembly |
| آرمان | جایگزینی با Indian Independence Act |
این قانون اساسی طولانی‌ترین قانون اساسی نوشته در بین تمام کشورهای مستقل دنیاست و از ۳۹۵ اصل، ۱۲ پیوست و ۸۳ الحاقیه تشکیل می‌شود.
پانویس
پیوند به بیرون
This article uses material from the Wikipedia فارسی article قانون اساسی هند, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). محتوا تحت CC BY-SA 4.0 در دسترس است مگر خلافش ذکر شده باشد. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki فارسی (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.