Eigreija Adbentista De L Sétimo Die

Esta páigina ó cacho stá a ser melhorada neste momiento por un ó mais eiditores. L'anformaçon persente poderá mudar debrebe i poderá cunter erros que stan a ser corrigidos.

La Eigreija Adbentista de l Sétimo Die ye ua chamaçon religiosa protestante, classeficada cumo adbentista.

Foi fundada ouficialmente an 1863, 21 anhos após l Mobimento Millerita (eibento ocorrido ne l'anho de 1844). Hoije stá antre las percípais chamaçones ebangélicas de l mundo, stando presente an quaije todas las naciones de l globo.

L termo "adbentista" refre-se a la crença ne l'adbento, ó seia, na segunda binda de Jesus a la Tierra . L termo "sétimo die" ye ua refréncia a la crença de l sétimo die de la sumana cumo sendo l die de la sumana que Dius stabeleciu para l çcanso físico i spiritual de l'home.

La IASD ye ouriginária de l Mobimento Millerita, que fui parte de l Segundo Grande Çpertar ocorrido na década de 1840 na region l'oeste de ls Stados Ounidos, cujo território na época stendia-se até las árias próssimas als montes Apalaches.

Ambora l nome "Adbentista de l Sétimo Die" tenga sido scolhido an 1860, la chamaçon ouficialmente fui ourganizada an 21 de maio de 1863, quando l mobimento yá se cumpunha de cerca de 125 eigreijas i 3.500 nembros.

La IASD cuncentrou-se na América de l Norte até 1874, quando John N. Andrews fui enbiado para la Suíça cumo purmeiro missionário ouficial para alhá-mar. La África tubo sou purmeiro cuntato cul adbentismo an 1879, quando l Dr. H. P. Ribton, un recén-cumbertido na Eitália, mudou-se para l Eigito i abriu ua scuola, mas l porjeto fui encerrado quando houbo ua reboluçon nas redondezas de la scuola. L purmeiro paíç nun-protestante a ser atingido fui la Rússia an 1889 cula chegada dun menistro.

An 20 d'outubre de 1890 la scuna Pitcairn aportou an Son Francisco, Califórnia i logo se acupou an lebar missionários para las Eilhas de l Pacífico. Ls adbentistas de l sétimo die antrórun an países nun-cristianos pula purmeira beç an 1894 – Costa Dourada, (Gana), África Oucidental, i Matabeleland, África de l Sul. Neste mesmo anho missionários fúrun enbiados a la América de l Sul, i an 1896 habie tamien representantes ne l Japon.

La IASD ten apersentando un crecimento notable na América de l Sul i África cun atuaçon reconhecida na ária de salude. Ne ls Stados Ounidos la chamaçon apersentou crecimento líquido de 11% ne l período de 1990 la 2001, segundo studo de la City University of New York[1], ando de 668.000 la 724.000. Atualmente apersenta naqueilha localidade 908.450 nembros (crecimento de 25% an 5 anhos).

An un seclo i meio, la Eigreija Adbentista de l Sétimo Die creciu dun grupo de pessonas de bárias chamaçones que studában la Bíblia, para ua quemunidade mundial, totalizando an 2006 mais de 15 milhones de nembros i outros 6 milhones de simpatizantes spalhados an 208 países de l globo.

Ne l Brasil son 1.600.000 nembros de la IASD an 2008 sob la cordenaçon de seis Ouniones qu'administran las Associaçones i Missones. Las anstituiçones de la IASD de l Brasil i de siete países latino-americanos forman la Dibison Sul Americana, cun sede an Brasília, DF.

Hoije eisisten cerca de 9 mil nembros batizados. Porén, adicionando ls moços i crianças (la Eigreija Adbentista de l Sétimo Die defende l batismo solamente após tomada de cuncéncia i de maturidade subre la decison que ye andibidual), todos ambolbidos ne l ministério moço que ye debedido an clubes: 6 la 9 anhos chamados Abentureiros, de 10 la 15 Çbrabadores, de 16 la 35 de Moços. Ls crentes anscrito na Scuola Sabatina, chegórun als 15 mil crentes.

Strutura

La IASD ye administrada por ua forma d'administraçon democrática que mistura eilemientos hierárquicos (ó episcopais) i presbiterianos. Todos ls ouficiales de l'eigreija son eileitos a partir de ls nibles mais básicos de l'eigreija an nible sucessibo i nanhun cargo ye permanente, ambora puoda haber releiçon.

Parámetros i manuales administratibos

Na Cunferéncia Giral tamien ye botado i atualizado l Manual de la Eigreija, que cuntén diretrizes para cada nible d'administraçon de l'eigreija, bien cumo procedimentos specíficos para lidar cun situaçones zde l'admisson de l nuobo nembro, batismo, ritos i causos onde hai l çligamento de nembros de l'eigreija. Tamien stabelece parámetros de funcionamento de las ourganizaçones de l'eigreija drento de l cuntesto de la pregaçon de l'ebangelho. Las relaçones antre ls funcionários de l'eigreija (chamados d'oubreiros) son cuntempladas pulas praxes administratibas de l'ourganizaçon, an nible giral, porén cun adataçones por cada Dibison.

La respeito de l'ourdenaçon d'ouficiales de la IASD, solamente ls pastores, anciones i diáconos receben l'amposiçon de manos. L(la) secretário(la) i l(la) tesoureiro(la)nun l receben.

Publicaçones

La publicaçon i çtribuiçon de literatura fúrun ls fatores mais amportantes ne l crecimento de l Mobimento Adbentista. L Adbentist Rebiew and Sabbath Herald (atual Adbentist Rebiew), l percipal periódico de l'eigreija, fui fundado an Paris, Maine, an 1850; la Youth Anstrutor an Rochestener, Nuoba York, an 1852; i la Signes of the Times an Oakland, Califórnia, an 1874. La purmeira casa publicadora chamacional an Battle Crek, Michigan, ampeçou a funcionar an 1855 i fui legalmente ancorporada an 1861 cul nome de Associaçon de Publicaçones de ls Adbentistas de l Sétimo Die.

Ne l Brasil, la Casa Publicadora Brasileira ye l'eiditora ouficial de l'eigreija adbentista.

Atualmente l percipal meio de dibulgaçon de las publicaçones adbentistas ye la colportaige.

Ourganismos sociales

L Anstituto de Reforma de Salude, mais tarde coincido cumo Sanatório de Battle Crek, abriu sues puortas an 1866, i la sociadade de trabalho missionário fui ourganizada la nible de stados an 1870. La purmeira scuola de la rede mundial d'ensino de la Eigreija fui stabelecida an 1872, i an 1877 deu-se ampeço a l'associaçon de Scuolas Sabatinas. An 1903 l scritório central de la chamaçon mudou-se de Battle Crek, Michigan, para Washington, DC, i an 1989 para Silber Spring, Maryland.

La Agéncia Adbentista de Zambolbimento i Recursos Assistenciales(ADRLa), ye ua ourganizaçon nun gobernamental de ámbito mundial presente an mais de 120 países antre ls quales l Brasil.

ADRLa ye ua agéncia anternacional de zambolbimento i ajuda houmanitária. Eilha focaliza primariamente la sustentaçon, cun porjetos de zambolbimento la médio-prazo.

Anstituiçones de salude

Eisiste ua énfase de la IASD na reforma de salude, abstinéncia de l álcol i fumo. La eigreija ourganiza periodicamente cursos "Cumo Deixar de Fumar an 5 dies", d'abordaige cumportamental al bício tabágico atrabeç de palhestras por profissionales de salude, sin carátener proselitista. Subre este aspeto, la fuorte énfase subre salude i hábitos alimentares fui oubjeto de studo pul Goberno de ls Stados Ounidos, atrabeç de l NIH, que custatou antre adbentistas de l stado de la Califórnia ua subrebida maior an 7 anhos an relaçon la populaçon an giral.

Atualmente eisisten ne l mundo 532 anstituiçones de salude adbentistas. Un de ls spitales brasileiros, l Spital Adbentista Silbestre ye referido ser l purmeiro spital a tener rializado transplante de páncreas ne l mundo.

Educaçon adbentista

La IASD mantén un sistema unificado d'educaçon protestante ne l mundo. Oupírun 5700 ounidades d'educaçon básica, ensino médio i ounibersitário, ancluindo faculdades, seminários i scuolas médicas an cerca de 145 países. Este sistema ambolbe 66.000 porsores i 1.257.000 studantes [5]. L sistema ten clara definiçon por ensino religioso agregado, defesa de l criacionismo, porén aceita studantes de todas las religiones.

Las 28 doutrinas de l'eigreija adbentista hoije [6], que puoden ser resumidas de la seguinte forma: crença na Bíblia; na Trindade; pecado; cunflito antre Cristo i Satanás; bida houmana, morte i ressurreiçon de Cristo; justificaçon pula fé; la Eigreija ye la quemunidade una i bisible de ls crentes; Dius scolheu un pobo remanescente para testificar l Ebangelho; reforma de salude; práticas de l batismo por eimerson i de la Santa Cena; cuntinidade de ls dones spirituales, subretudo l de la profecie; balidade de la Lei de Dius ( dieç Mandamentos, qu'anclui la guarda de l Sábado); binda eiminente de Cristo; la ressurreiçon de ls mortos ne l Juízo Final i ua nuoba Tierra .

Un grupo de bárias chamaçones ne l'ampeço de l seclo XIX acraditaba que Jasus Cristo retornarie a la Tierra ne l die 22 d'outubre de 1844 (que posteriormente quedou coincido cumo l L Die de l Grande Zapontamento), i qu'após aqueilha data la puorta de la salbaçon starie fechada. Mas após rebisáren ls libros proféticos (specialmente Daniel i Apocalipse), alguns de ls que posteriormente formarian la Eigreija Adbentista de l Sétimo Die custatórun que Jasus starie zde aqueilha data purificando l Santuário Celestial, i qu'aqueles qu'aceitáren la mensaige de la salbaçon, nun sofriran la segunda morte (la morte eterna de l ser houmano, un cumpleto stado d'ineisisténcia), i que Jasus bai boltar nuobamente a la Tierra an brebe de forma bisible i gloriosa, aniquilando ls ímpios i resgatando ls justos.

Relaçon Eigreija bersus Stado

Ls adbentistas de l sétimo die apóian enfaticamente la separaçon antre l'eigreija i l Stado. Promoben an to l mundo simpósios neste assunto. Ne ls Stados Ounidos publican ua rebista specializada an liberdade religiosa, chamada Liberty.

Situaçon de nun-cumbatentes

Por definiçon, ls adbentistas reijeitan l porte d'armas i atibidades onde téngan que portar armas. Ne l'antanto, aceitan i se boluntarian para atibidades assistenciales an causo de guerra i de salude (enfermaige, motoristas d'ambuláncia, etc). Durante la segunda guerra mundial, bários adbentistas alemanes fúrun eisecutados an campos de cuncentraçon ó mandados para manicómios por se recusáren a portar armas.

Papel de la mulhier na ourganizaçon eclesiástica

An quemun cun bárias eigreijas cristianas cunserbadoras, la queston de l'ourdenaçon de mulhieres ye atibamente debatida drento de la IASD. L papel special de Eillen G. White drento de la chamaçon ye proba de l'amportáncia i cuntribuiçon de las mesmas para l zambolbimento de l'eigreija, segundo bison giral. Ne l'antanto, ambora eilhas téngan sido aprobadas para séren ourdenadas al ancionato (ber arriba) por muitos anhos, nanhue ye ouficialmente eilegible cun pastora. Esta decison ye grandemente baseada ne l testo de 1 Coríntios 14:34-37 quando Paulo tenerie apersentado cumo ourdenança de Dius que las mulhieres deberian permanecer quetas na eigreija, i séren submissas, bien cumo l testo de 1 Timóteo 2:12 ne l qual ye dezido que nanhue mulhier deberie ensinar ó tener outoridade subre home, debendo permanecer calada. Cumo an outras chamaçones, l debate se cuncentra nas seguintes questones:

• Se estas anstruçones se referian a l'eigreija de l I seclo ó a todas las eras;
• Se éran anstruçones para la region Mediterránea, ó todas las culturas.
• Se estas passaiges bíblicas tenerien sido rialmente scritas por Paulo ó outros, i atribuídas la Paulo.

La Dibison Norte-Americana de la IASD propuso na Assembléia de la Cunferéncia Giral de 1995 an Utrecht, Holanda, que cada dibison deberie decidir andependientemente se las mulhieres poderian ó nun séren ourdenadas al pastorado. La proposta fui reijeitada por un placar de 1481 la 673. Apesar desso, alguas cungregaçones i mesmo Associaçones ourdenan pastoras an sous quadros.

Localmente la participaçon de la mulhier na IASD ye antensa an bários segmentos i aprobada pula Associaçon Giral. Ua de las bice-pursidentes scolhidas na redadeira Cunferéncia Giral (2005) ye ua mulhier. Ne l'antanto, l cargo de pursidente de la Associaçon Giral ye sclusibo a un pastor ourdenado, l que, ne l momento sclui las mulhieres adbentistas de la possibilidade deste cargo.

Música sacra

Assi cumo la musicoterapia define terapias atrabeç de la música, antende-se qu'hai música para cada situaçon. Na adoraçon, ne l templo, la música debe ser solene i anspiradora, eilebando nuossos sentidos a la presença sublime de l Criador. Un de ls puntos spressibos de ls Adbentistas ye l trabalho zambolbido cula música sacra, reconhecidos pulas bárias chamaçones cristianas. An sous coleijos anternos son zambolbidos bários porjetos musicales.

Eisisten bários coros, cunjuntos i cantores cumpostos por nembros ls quales rializan trabalhos nun solo ebangelísticos, fuortemente dibulgada pula Rede de Rádios FM i AM Nuobo Tiempo.

Eisisten an giral bárias declaraçones isoladas de nembros ó periódicos que son tomadas para probar l punto de bista que ls Adbentistas de l Sétimo Die serien ua seita ó culto. Houbo ua eiboluçon de la IASD de culto para eigreija cristiana protestante. Alguns de ls críticos ancluen declaraçones dibergentes alegando que la Eigreija Adbentista de l Sétimo Die, ambora afirme crer solo na Bíblia cumo fuonte outorizada an questones de fé, ampone l'oposto de l'ancontrado ne ls scritos bíblicos an sou cunjunto de crenças ouficiales.