വൈശ്യൻ

ഹിന്ദുമതത്തിലെ മതഗ്രന്ഥങ്ങൾ പ്രത്യേകിച്ച് മനുസ്മൃതി, മനുഷ്യരെ 4 വർണ്ണങ്ങളായി തിരിച്ചിരിക്കുന്നു. ബ്രാഹ്മണൻ, ക്ഷത്രിയൻ, വൈശ്യൻ, ശൂദ്രൻ എന്നിവയാണവ.  അതിൽ ഓരോ വർണ്ണത്തിനും ഓരോ ധർമ്മം (ജോലി) കല്പിച്ചിരിക്കുന്നു.  ഇതിൽ വൈശ്യനു പരമ്പരാഗതമായി കൃഷി,  കാലിവളർത്തൽ  എന്നിവയാണു സങ്കല്പിച്ചിരിക്കുന്നത്. എന്നാൽ കാലം  കഴിഞ്ഞപ്പോൾ,  അവർ ഭൂപ്രഭുക്കളും വണിക്കുകളും പണമിടപാടുകാരുമായി മാറി. തങ്ങളെക്കാൾ ഉയർന്ന വർണ്ണങ്ങളെന്നു കല്പിക്കപ്പെട്ടവർക്കുവേണ്ടിയാണവർ പ്രവർത്തിക്കാൻ നിയോഗിക്കപ്പെട്ടത്. വൈശ്യന്മാർ ക്ഷത്രിയന്മാരോടും ബ്രാഹ്മണന്മാരോടുമൊപ്പം ദ്വിജപദവിക്കായി അവകാശം ഉന്നയിക്കുന്നു. അതിനായി അവർ കർമ്മങ്ങൾ അനുഷ്ടിക്കുന്നു. ഇന്ത്യയിലേയും നേപ്പാളിലേയും വൈശ്യന്മാർ വാണിജ്യത്തിനായി തെക്കുകിഴക്കൻ ഏഷ്യയിലേയ്ക്കും ടിബറ്റിലെയ്ക്കും പൊയപ്പോൾ അവിടെ ഇന്ത്യൻ സംസ്കാരവും മതവും പ്രചരിപ്പിച്ചു.

ചരിത്രപരമായി, വൈശ്യന്മാർ തങ്ങളുടെ പരമ്പരാഗതമായ പ്രവർത്തനങ്ങൾ മാറ്റി വച്ച് മറ്റു ചിലകാര്യങ്ങളിൽ മുഴുകിയിരുന്നു. റാം ശരൺ ശർമ്മ യുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ ഗുപ്തസാമ്രാജ്യം ഒരു വൈശ്യസാമ്രാജ്യമായിരുന്നത്രെ.

വൈശ്യവർണ്ണം അഗ്രഹാരി ഉൾപ്പെടെയുള്ള അനേകം ജാതികളും ഉപജാതികളും ചേർന്നതാണ്. അഗ്രവാൾ, ബർണ്വാൾ, ഗാഹൊയി, കാസ്വാധൻ, ഖണ്ഡേവാൾ, ലോഹനാസ്, മഹേശ്വരി,ഓസ്‌വാൾ,ആര്യവൈശ്യാസ്,വാണിയർ, തെലുഗ് ചെട്ടിയർ, വൈശ്യവാണീ, മോധ് എന്നീ ജാതികൾ ഈ വിഭാഗത്തിൽപ്പെടുന്നു.