Химни За Благодарност

Името на свитокот доаѓа поради тоа што изразот „Ти благодарам“ се користи често во поемите, па затоа е наречен ‘„Свиток за благодарноста“ или Ходајот (хебрејски збор за „благодарам“ или „благодарност“). Се нарекува Свиток за благодарноста, Псалми за благодарноста, и Свиток на химни.

Главниот свиток бил најден во 1947 година и назначен како 1QH^a. Другите фрагменти на овој текст биле најдени во пештерите 1 и 4 (1Q35, 4Q427-432). Но сепак недостасува голем дел од текстот. Научниците можат само да претпоставуваат колкав број на хиимни, поеми односно псалми биле вклучени првобитно, но речиси се сигурни дека повеќе од половината се спасени, иако не се целосни.^{[се бара извор]}

Стилот на химните е сличен на оние од Стариот завет, заради што научниците ги опишуваат како „мозаик на текстови од Стариот завет“. Налик на библиските „псалми на жалење“, и овие користат интимен и личен јазик. Ова ги навело научниците да веруваат дека оној што ги кажува химните е конкретен човек, можеби Учител на Правдата кој е споменат во Документот од Дамаск и Хабакук коментар.^{[се бара извор]}

Содржината се разликува од поема до поема, но постојат и главни теми: прво и основно свитокот зборува за и на Господ кој е во контраст со слабоста, зависноста, недостојноста и очајноста на човечката состојба (со што се слави божјата моќ и совршенство). Другите теми се: спасение на праведникот и уништување на злите, благодарност за божествениот увид, личен егзил / прогон. Како пример, следи извадок од текстот во кој се гледа дека стилот на изразување е личен и дека благодарноста е упатена кон Бога заради неговата милост:

„Злите брзаат против мене со нивните маки, и по цел ден ми ја кршат душата. Но Ти, О Боже мој, ја претвораш бурата во шепот, и животот на потресените го изнесуваш на сигурно, како птица спасена од стапица и пленот оспасен од лавовите.“ (1QH, Col. 13 линии 17-19).

Постојат неколку теории за тоа како биле користени химните. некои веруваат дека ова се секојдневни молитви, или брошура со морални инструкции дури и воени песни што се пееле после победа. Менаем Мансур смета дека „Химните за благодарност“ биле приватни псалтири за одбрана група кои го славеле Бога заради избавувањето. Свед Холм-Нилсен смета дека овие текстови служеле за литургиски цели како песни што се пејат при одредени церемонии, како на пример церемониите за иницијација опишани во Правило на заедницата (1QS) и Воениот свиток (1QM).

Научниците дебатираат околу одредени делови на химните, бидејќи не е јасно што значи текстот. Пронајдени биле послични текстови за благодарност во пештерите 1 и 4 кај Кумран. Во пештерата 4 биле пронајдени шест документи кои се поврзани со овие химни: (4Q427-32, 4Q433, 433a, 4Q44o, и 44oa). Според ова излегува дека Химните за благодарност биле важни за заедницата во Кумран.