Меѓународен Кривичен Суд За Поранешна Југославија

Воспоставен е со резолуцијата 827 на Советот за безбедност на ОН, по иницијатива на тогашниот германски министер за надворешни работи Клаус Кинкел. Составен е од комори, архива и обвинителство, и вкупно во него работат 1200 луѓе. За разлика од Меѓународниот кривичен суд и Меѓународниот суд на правдата, кои исто така се во Хаг, овој суд е поставен ад-хок, односно не е постојан. Планирано е да заврши со сите судења до 2009 година, а со сите жалбени постапки до 2010, и потоа да престане со работа.

Судот има јурисдикција над четири групи на криминал извршен во поранешна Југославија од 1991.:

- тешки прекршувања на Женевските конвенции од 1949.,
- прекршувања на законите и обичаите на војувањето,
- геноцид и
- злосторства против човештвото.

Судот може да суди само поединци, но не и држави или политички организации. Максималната казна што може да ја изрече е доживотен затвор. Разни земји имаат потпишано договори со ОН за спроведување на издржувањето на казните на осудените.

Познат е кај нас по тоа што голем број политички водачи од државите на поранешна Југославија завршија како негови осуденици, а од Македонија Љубе Бошкоски беше обвинет, суден и ослободен во 2008. за убиство на 10 цивили во с. Љуботен, Скопско. Неговиот соработник Јохан Тарчуловски е осуден во 2008. за истото дело на 12 години, но пресудата е во жалбена постапка.