Таан

Се служи само (како макало) или како главна состојка во хумусот, баба ганушот и таан-алвата.

Таан

Таан покрај лимон и цел лук
Вид	намаз или макало, состојка или фил во други јадења
Регион или држава	Западна Азија, Источно Средоземје, Јужен Кавказ, делови од Северна Африка
Главни состојки	семе од сусам
Cookbook: Таан на Викикниги  Податотеки поврзани со Media: Таан на Ризницата

Таанот се користи во кујните на Левант и Источното Средоземје, Јужен Кавказ, како и делови од Северна Африка. Пастата од сусам (иако не се нарекува таан) се користи и во некои кујни од Источна Азија.

Таанот има арапско потекло и доаѓа од колоквијалниот левантски арапски изговор на ṭaḥīna ( طحينة ). Изведен е од коренот ط ح ن Ṭ-Ḥ-N, што како глагол طحن ṭaḥana значи „мелење“, и исто така го произведува зборот طحين ṭaḥīn, „брашно“ во некои дијалекти.

Најстарото спомнување на сусам е во документ во клинесто писмо напишан пред 4000 години, кој го опишува обичајот да им се служи на боговите вино од сусам. Историчарот Херодот пишува за одгледувањето на сусам пред 3500 години во регионот на Тигар и Еуфрат во Месопотамија. Главно се користел како извор на масло.

Таанот се спомнува како состојка на хумус каса, рецепт препишан во анонимна арапска книга за готвење од 13 век, Китаб Васф ал-Атима ал-Мутада.

Пастата од сусам е состојка во некои кинески и јапонски јадења; Сечуанската кујна го користи во некои рецепти за тестенини од дандан. Пастата од сусам се користи и во индиската кујна.

Во Северна Америка, таан од сусам, заедно со други видови суров путер од јаткасти плодови, бил достапен од 1940 година во продавниците за здрава храна.

Таанот се прави од семе од сусам кое се натопува во вода и потоа се дроби за да се одвојат триците од јадрата. Меленот семе се натопува во солена вода, поради што триците потонуваат. Пловечките јадра се собираат од површината, се печат и се мелат за да се добие мрсна паста. Може да се подготви и со непечено семе и да се нарече „суров таан“, кој понекогаш се продава како органски прехранбен производ.

Поради високата содржина на масло во таанот, некои производители препорачуваат ладење за да се спречи расипување. Други не препорачуваат ладење, бидејќи тоа го прави производот повискозен и потежок за послужување.

Во референтна количина од 100 грама, таанот содржи 592 калории, а неговиот состав е 53% масти, 22% јаглехидрати, 17% белковини и 3% вода (табела). Тој е богат извор на тиамин (138% од дневната вредност, ДВ), фосфор (113% ДВ), цинк (49% ДВ), ниацин (38% ДВ), железо (34% ДВ), магнезиум (27% ДВ) и фолати (25% ДВ) (табела). Таанот е умерен извор на калциум, други витамини од групата Б и калиум (табела).