Сеизмичност

Како такво, таа ја сумира сеизмичката активност на регионот. Терминот бил измислен од Бено Гутенберг и Чарлс Франсис Рихтер во 1941 година. Сеизмичноста ја изучуваат геофизичари.

Сеизмичноста се пресметува квантитативно. Општо, регионот што се изучува е поделен на подеднакво големи области дефинирани со географска ширина и должина, а внатрешноста на Земјата е поделена на различни интервали на длабочина заради слоевитоста на Земјата: До 50 км длабочина, 50-300 км, и повеќе од 300 км.

Вообичаената формула за пресметување на сеизмичноста е:

${\displaystyle S={\frac {\sum _{i}{E_{s0}}_{i}}{{\delta \phi }_{0}{\delta \lambda }_{0}{\delta h}_{0}{\delta t}_{0}}}}$ 

каде

${\displaystyle {E_{s0}}_{i}}$  : е енергијата на еден сеизмички настан (т.е. земјотрес);
${\displaystyle {\delta \phi }_{0}}$ : интервал на географска ширина;
${\displaystyle {\delta \lambda }_{0}}$ : интервал на должина
${\displaystyle {\delta h}_{0}}$ : интервал на хипоцентарот ;
${\displaystyle {\delta t}_{0}}$ : интервал од времето на сеизмичкиот настан.
Резултатот е сеизмичност како енергија по кубна единица.

• Скала на моментна магнутуда
• Тектоника на плочи
• Сеизмологија
• Вадатиово-Бениофова зона