Навртка

Наврткатa во повеќе случаи се користи во комбинација со соодветна завртка како би се споиле различни машински елементи. Овие два елемента се споени заедно благодарение на силата на триење помеѓу завртката и навртката и површинскиот притисок помеѓу навртката и елементот кој се спојува со оваа врска. Доколку завртката и навртката се изложени на вибрации често се користат додатни машински елементи како би се спречило несакано отпуштање на овие навојни елементи (еластична подлошка, расцепка и сл.). Доколку е потребно осигурување на навојот спојот без додатни елементи, се користат се самоосигурувачки навртки, кои со помош на различни конструктивни решенија го зголемуваат триењето во навојот или на некој друг начин не допуштаат попуштање на навојниот спој.

Како и кај завртката и навртката може да има лев или десен (најчесто) навој.

 

Според обликот, навртката може да биде:

• Шестаголна (најчеста)
• Квадратна
• Пеперужна навртка
• Т навртка
• Слепа навртка („капа“)
• „Унит“ навртка
• Навртка со жлебови
• Навртка за заварување

Според начинот за осигурување од одвртување, може да биде:

• Со пластичен прстен
• Со жлебови и искривена игла
• Со назабен прстен

 

• Завртка
• Подлошка или Шајбна

• http://www.jus.org.yu Архивирано на 11 јануари 2010 г.
• Каталог Вурт
• Бојан Краут (1982), Стројарски приручник, Техничка књига Загреб
• Lionel S. Marks (1951), Mechanical Engineers' Handbook, McGraw-Hill Publishing Company Ltd., London