Fricatief

Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.

Fricatieve of wriefklenk zeen mitklinkers die waere gemaak door lóch door e smaal kenaal te paerse; dit kenaal wuuertj gemaak door twieë articulatore kórt biejein te haje. Dit kan de óngerlup taenge de baovetenj zeen, wie bieje [f], de baktóng taenge 't zaach verhieëmeldje, wie bieje [x] (de ch van lach); de ziekantj vanne tóng taenge de sniejtenj, wie bieje [ɬ] en zo wiejer. Deze turbulentje lóchstroum neump me fricatie. 'n Apaarte categorie óngere fricatieve zeen de sibilante; wen me 'ne sibilant maak, maak me ouch e smaal kenaal wodoor me de lóch lèdj, meh daobie wuuertj de tóng ónna inne lingdje gekróldj zodet de lóch euvere randj vanne tenj geit.

  Dit artikel is e sjtumpke. De kans Wikipedia helpe door 't aan te völle