Ioannes Iacobus Russavius, vulgo Jean-Jacques Rousseau (natus Genavae die 28 Iunii 1712, mortuus Ermenonville die 2 Iulii 1778), fuit philosophus, scriptor, musicus Genavensis.
Sectator eius fuit e.g. scriptor Iacobus Henricus Bernardinus de Saint-Pierre.
Humili familia Calvinistica originis Francicae natus, pueritiam difficilem vagamque habuit in qua se ad fidem Catholicam Romanam adduxit (postea in Calvinismum reversus, tandem ad deismum devenit). Augustae Taurinorum vixit et litteris studuit, deinde diversas professiones secutus est; fuit scriba libellorum musicorum et ludi magister. Nonnullos annos tranquillos apud feminam nobilem Franciscam Ludovicam de Warens habitavit; deinde per Franciam et Helvetiam vagatus Lutetiam migravit, ubi scriptores Encyclopédie cognovit et adiuvit. Eodem tempore amores cum Maria Theresa Levasseur coepit, ex qua quinque filios habuit. Primus tractatus philosophicus magni momenti, Discours sur les sciences et les arts (Disputatio de scientiis artibusque), praemium Academiae Divionensis anno 1750 vicit et initium prosperitatis eius nuntiavit.
In primo Discours iam exstiterunt praecipuae philosophiae Russavianae proprietates: severum iudicium humani cultus, causae omnium malorum et infelicitatis vitae humanae, et laudatio naturae, quae omnes qualitates bonas possideat. Haec argumenta deinde in Discours sur l'origine et les fondements de l'inégalité parmi les hommes (Disputatione de origine et fundamentis inaequalitatis inter homines) anni 1754 elaborata sunt; ex hac secunda disputatione emerserunt notiones Russavii de homine et statu naturae, de origine linguae, proprietatis, societatis, et civitatis. Alius liber Du contrat social ou Principes du droit politique (De contractu sociali, sive de principiis iuris politici) propositiones Russavii continuit propositiones Russavii pro societate restituenda in fundamento pacti aequi, constituti a populo, corpore sui iuris, solo possessore potestatis legiferae, sibi ipso subiecto. Haec et alia scripta (praesertim Émile ou De l'éducation) a potestatibus damnata Russavium a mundo culturali eius temporis seiunxerunt. Necessitudines cum aliis philosophis Illuministis et cum institutis rei publicae Genavensis propter varias offensas, suspiciones, ac lites denique dilapsae sunt, et Russavius in solitudine mortuus est.
Russavius, quodammodo illuminista habitus, praevalentes autem opiniones sui temporis obsistens, magnam auctoritatem habuit in motu pro iuribus aequis qui deinde fundamentum fuit rerum novarum Francicarum anni 1789; etiam pluribus notionibus Romanticismum praecucurrit; denique politicam, sociologicam, ethicam, psychologiam, ac paedagogiam sequentem valde afficit. Praesertim notiones eius de ethica ab Immanuele Kantio sumptae sunt.
In fontibus Latinis saepius Russavius vel Rusavius, rarius Russeus, appellatur. Verbum adiectivum "Rousseauianus" etiam reperitur.
Vicimedia Communia plura habent quae ad Ioannem Iacobum Russavium spectant. |
This article uses material from the Wikipedia Latina article Ioannes Iacobus Russavius, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Textus sub CC BY-SA 4.0 praebetur nisi aliter indicatus. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Latina (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.