Şerîet

Ew ji fermanên olî yên Îslamê hatiye wergirtin û li ser bingeha pirtûkên pîroz ên Îslamê, bi taybetî Quran û Hedîsê ye. Di vê pergala qanûnî de, Xwedayek yekta (Allah) wekî qanûndanerê herî bilind tê hesibandin (شارع tê wateya "destpêk"). Qanûna wî di Quranê de bingeha wehya xwedayî ye. Lêbelê, Şerîet ne pergalek dadrêsî ya kodkirî, neguhêrbar e, bêtir "komek rêzik e ku her gav diguhezîne".

Şerîet gelek aliyên jiyanê ji siyaset, aborî, bazirganî, zewac, jiyana kesane û bi kurtî hemî aliyên jiyana mirovan vedigire. Di Îslamê de rêbazên dînî anko mezheb li goreyê şerîetî hatine dabêşkirin. Di mezhebê sunnî da çar şerîetên cida hene: Henefî, Malikî, Şafiî û Henbelî. Di Şîatiyê da jî şerîetê ji hemiyan belavtir Ceferî ye.

Hin kiryarên şerîeta klasîk binpêkirinên giran ên mafên mirovan hene. Bo nimûne; Li ser bingeha şerîatê, mirov dikare bi heretik, murted (an bi gunehkar re, bi sivikayî gotinê) û etîketên bi vî rengî werin tawanbar kirin, û ew dikarin heta mirinê werin cezakirin.