Gustavo Adolfo Bécquer

17ê sibata 1836 li Sevilla li ser navê Gustavo Adolfo Domínguez Bastida; m. 22ê kanûna pêşîn a 1870 li Madrîd) yek ji navdartirîn nivîskarê Romantîzma spanî bû.

Gustavo Adolfo Bécquer
Jidayikbûn	Gustavo Adolfo Claudio Domínguez y Bastida  17 sibat 1836  Sevilla
Mirin	22 kanûna pêşîn 1870  Madrîd
Sedema mirinê	Tuberkuloz, agire (Sedemên sirûştî)
Cihê goristanê	Sacramental de San Lorenzo y San José cemetery, Iglesia de la Anunciación
Hevwelatî	Spanî
Pîşe	Helbestvan nivîskara kurteçîrokan şanonivîs nivîskar
Xebat	Rimas y leyendas
Hevjîn	Casta Esteban
Dê û bav	José Domínguez Bécquer  (bav)
biguhêre - Wîkîdaneyê biguhêre

Di pênc saliya xwe de, Bécquer diya xwe, Joaquina de la Bastida y Vargas, ku heşt zarokên xwe bêkeshişt, winda kir. Ji 5 sal kêmtir şûnda bavê wî José Domínguez Bécquer mir, ku wênesazek ​​pir xweş û navdar li Seville yê ku mîna kurê wî paşê, navê xwe hunerî Bécquer (goya bi jêdera flamî) bikaranî. Ew ji hêla kirîva xwe ya weftîzê ve hatiye pejirandin û heta sala 1854 li Sevîlayê dijiya. Ew biryar da ku wêjeyê bixwîne û ceribandina xwe li paytexta Madrid biceribîne. Di vê demê de, wî gotar di rojname û kovarên herêmî de weşand, lê bi ser neket.

Ew ji bo Dirección de Bienes Nacionales nivîsand ji ber ku pere qezenc bike, lê zû hat berdan dema ku serkarê wî ew bi nişkeve girt wexta ew hin sehneyên ji berhemên Shakespeare xêzkir.

Di sala 1858an de ew vegeriya Sevilla yê, li ku ew ji ber tûberkûloz an sifilîs nekarî kar bike. Di vê demê de, pêwendiya wî ya bi birayê wî Valeriano re, ku mîna bavê wî wênesaz bûbû, xurtbû. Bécquer di 1861an de zewicî; lêbelê, zewac, ku ji wan du zarok hat, bêhêvî bû û cûdabûn bû. Ji 1864 heta 1868 ew wekî sensûrvanê romanan dixebitî, lê ew xemsar bû û ji ber vê yekê ket bin rexneyê. Dema ku ew 34 salî bû ew li Madrîdê ji ber nexweşiyek nediyar mir.

• El caudillo de las manos rojas, 1858.
• La vuelta del combate, 1858. (Devamı: El caudillo de las manos rojas).
• La cruz del diablo, 1860.
• La ajorca de oro, 1861.
• El monte de las ánimas, 1861.
• Los ojos verdes, 1861.
• Maese Pérez, el organista, 1861.
• Creed en Dios, 1862.
• El rayo de luna, 1862.
• El Miserere, 1862.
• Tres fechas, 1862.
• El Cristo de la calavera, 1862.
• El gnomo, 1863.
• La cueva de la mora, 1863.
• La promesa, 1863.
• La corza blanca, 1863.
• El beso, 1863.
• La Rosa de Pasión, 1864.
• La creación, 1861.
• ¡Es raro!, 1861.
• El aderezo de las esmeraldas, 1862.
• La venta de los gatos, 1862.
• Apólogo, 1863.
• Un boceto del natural, 1863.
• Un lance pesado.
• Memorias de un pavo, 1865.
• Las hojas secas.
• Historia de una mariposa y una araña.
• La voz del silencio, 1923, Fernando Iglesias Figueroa tarafından yayımlandı.
• La fe salva, 1923, Fernando Iglesias Figueroa tarafından yayımlandı.
• La mujer de piedra, Netemam e
• Amores prohibidos.
• El rey Alberto.

• Braschi, Giannina: La poesía de Bécquer: El tiempo de los objetos o los espacios de la luz, Costa Amic, Mexiko-Stadt, 1982. Spanisch
• Breidenbach, Michael: Sevilla im Prosawerk von Gustavo Adolfo Bécquer. Köln; Wien: Böhlau, 1991 (Forum Ibero-Americanum; Bd. 5). ISBN 3-412-01391-9.
• Kreimendahl, Ilka: Analyse der Leyenda El Rayo de Luna von Gustavo Adolfo Bécquer. Grin Verlag 1999. ISBN 978-3-6382-1448-3.
• Behrendt, Birgit: Spanien-Bilder bei Gustavo Adolfo Bécquer und Washington Irving: vergleichende Untersuchungen zu Motiven der Romantik. Frankfurt am Main; Berlin; Bern; Bruxelles; New York; Oxford; Wien: Peter Lang, 2003 (Studien und Dokumente zur Geschichte der romanischen Literaturen; Bd. 52) ISBN 3-631-51818-8.
• Neumann, Sina: Aspekte des Unheimlichen, Fantastischen und Wunderbaren in Gustavo Adolfo Becquers "Leyenda Creed en Dios". Grin Verlag 2007. ISBN 978-3-6387-8748-2.
• Artz, Bettina: Kriegserfahrungen in der Literatur – Gustavo Adolfo Bécquer, La Promesa. Grin Verlag 2008. ISBN 978-3-6389-1711-7.
• Freyda, Simone: Subversive Romantik in Gustavo Adolfo Bécquers Dichtung über die Dichtung. Königshausen & Neumann, 2010. ISBN 978-3-8260-4384-0.