ಗ್ರಂಥ ಲಿಪಿ

ಪಲ್ಲವ ಲಿಪಿಯಿಂದ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡ ಗ್ರಂಥ ಲಿಪಿಯು ತಮಿಳು ಮತ್ತು ವಟ್ಟೆಲುಟ್ಟು ಲಿಪಿಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದೆ. ಕೇರಳದ ಆಧುನಿಕ ಮಲಯಾಳಂ ಲಿಪಿಯು ಗ್ರಂಥ ಲಿಪಿಯ ನೇರ ವಂಶಸ್ಥರು. ಆಗ್ನೇಯ ಏಷ್ಯನ್ ಮತ್ತು ಇಂಡೋನೇಷಿಯನ್ ಲಿಪಿಗಳಾದ ಥಾಯ್ ಮತ್ತು ಜಾವಾನೀಸ್, ಹಾಗೆಯೇ ದಕ್ಷಿಣ ಏಷ್ಯಾದ ತಿಗಳಾರಿ ಮತ್ತು ಸಿಂಹಳ ಲಿಪಿಗಳು ಆರಂಭಿಕ ಪಲ್ಲವ ಲಿಪಿಯ ಮೂಲಕ ಗ್ರಂಥಕ್ಕೆ ನಿಕಟ ಸಂಬಂಧ ಹೊಂದಿವೆ. ಪಲ್ಲವ ಲಿಪಿ ಅಥವಾ ಪಲ್ಲವ ಗ್ರಂಥವು 4ನೇ ಶತಮಾನ ಸಿಇಯಲ್ಲಿ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿತು ಮತ್ತು ಭಾರತದಲ್ಲಿ 7ನೇ ಶತಮಾನದ ಸಿಇ ವರೆಗೆ ಬಳಸಲ್ಪಟ್ಟಿತು. ಈ ಆರಂಭಿಕ ಗ್ರಂಥ ಲಿಪಿಯನ್ನು ಸಂಸ್ಕೃತ ಪಠ್ಯಗಳು, ತಾಮ್ರ ಫಲಕಗಳ ಮೇಲಿನ ಶಾಸನಗಳು ಮತ್ತು ಹಿಂದೂ ದೇವಾಲಯಗಳು ಮತ್ತು ಮಠಗಳ ಕಲ್ಲುಗಳನ್ನು ಬರೆಯಲು ಬಳಸಲಾಯಿತು. ಇದನ್ನು ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಮಣಿಪ್ರವಾಳಕ್ಕೂ ಬಳಸಲಾಯಿತು - ಇದು ಸಂಸ್ಕೃತ ಮತ್ತು ತಮಿಳಿನ ಮಿಶ್ರಣವಾಗಿದೆ. ಅದ್ದರಿಂದ 7ನೇ ಶತಮಾನದ ವೇಳೆಗೆ ಮಧ್ಯಗ್ರಂಥ ಮತ್ತು 8ನೇ ಶತಮಾನದ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಪರಿವರ್ತನಾ ಗ್ರಂಥ ವಿಕಸನಗೊಂಡಿತು, ಇದು ಸುಮಾರು 14ನೇ ಶತಮಾನದವರೆಗೂ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿತ್ತು. ಆಧುನಿಕ ಗ್ರಂಥವು 14ನೇ ಶತಮಾನದಿಂದ ಮತ್ತು ಆಧುನಿಕ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಸಂಸ್ಕೃತ ಮತ್ತು ದ್ರಾವಿಡ ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಪಠ್ಯಗಳನ್ನು ಬರೆಯಲು ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿದೆ. ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ವೈದಿಕ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ತೋತ್ರಗಳನ್ನು ಪಠಿಸಲು ಸಹ ಇದನ್ನು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಗ್ರಂಥ ಲಿಪಿ
7ನೇ ಶತಮಾನದ ಗ್ರಂಥ ಲಿಪಿಯಲ್ಲಿ ಶಾಸನ ಮಂಡಗಪಟ್ಟು ಹಿಂದೂ ದೇವಾಲಯ
ವರ್ಗ	:en:Abugida
ಭಾಷೆಗಳು	ತಮಿಳು ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕೃತ
ಸಮಯಾವದಿ	ಪ್ರಸ್ತುತ 7ನೇ ಶತಮಾನ CE (excluding ಪಲ್ಲವ ಲಿಪಿ)
Parent systems	Egyptian Proto-Sinaitic Phoenician Aramaic ಬ್ರಾಹ್ಮಿಲಿಪಿ ತಮಿಳು ಬ್ರಾಹ್ಮಿ ಪಲ್ಲವ ಲಿಪಿ ಗ್ರಂಥ ಲಿಪಿ
Child systems	ಮಲೆಯಾಳಂ ಲಿಪಿ Saurashtra ತಿಗಳಾರಿ ಲಿಪಿ Dhives Akuru
Sister systems	ತಮಿಳು ಲಿಪಿ, Old Mon, Khmer, Cham, Kawi
ISO 15924	Gran, 343
Unicode range	U+11300–U+1137F
ಬ್ರಾಹ್ಮಿ ಲಿಪಿಯ ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ಸೆಮಿಟಿಕ್ ಮೂಲಗಳನ್ನು ಸಾರ್ವತ್ರಿಕವಾಗಿ ಒಪ್ಪುವುದಿಲ್ಲ.

ವಸಾಹತುಶಾಹಿ ಯುಗದ ತಮಿಳು ಶುದ್ಧವಾದಿ ಚಳುವಳಿಯು ಗ್ರಂಥ ಲಿಪಿಯನ್ನು ಬಳಕೆಯಿಂದ ಶುದ್ಧೀಕರಿಸಲು ಮತ್ತು ತಮಿಳು ಲಿಪಿಯನ್ನು ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ಬಳಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿತು. ಕೈಲಾಸಪತಿಯವರ ಪ್ರಕಾರ, 'ಇದು ತಮಿಳು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯತೆಯ ಒಂದು ಭಾಗವಾಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಜನಾಂಗೀಯ ಕೋಮುವಾದಕ್ಕೆ ಸಮನಾಗಿತ್ತು.'

ಸಂಸ್ಕೃತದಲ್ಲಿ, ಗ್ರಂಥವು ಅಕ್ಷರಶಃ 'ಒಂದು ಗಂಟು'. ಇದು ಪುಸ್ತಕಗಳಿಗೆ ಬಳಸುವ ಪದ, ಮತ್ತು ಅವುಗಳನ್ನು ಬರೆಯಲು ಬಳಸುವ ಲಿಪಿ. ಇದು ಗಂಟುಗಳಿಂದ ಹಿಡಿದಿರುವ ದಾರದ ಉದ್ದವನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಕೆತ್ತಲಾದ ತಾಳೆ ಎಲೆಗಳನ್ನು ಬಂಧಿಸುವ ಅಭ್ಯಾಸದಿಂದ ಬಂದಿದೆ. ಸುಮಾರು 5ನೇ ಶತಮಾನದ CE ಯಿಂದ ಆಧುನಿಕ ಕಾಲದವರೆಗೆ ದಕ್ಷಿಣ ಏಷ್ಯಾದ ತಮಿಳು ಮಾತನಾಡುವ ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಸಂಸ್ಕೃತವನ್ನು ಬರೆಯಲು ಗ್ರಂಥವನ್ನು ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. 7ನೇ ಶತಮಾನದ ಸಿಇ ವರೆಗಿನ ಕೆಲವು ಶಾಸನಗಳಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ಪಲ್ಲವರು ಬಳಸಿದ್ದಾರೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಮಾಮಲ್ಲಪುರಂ ತಿರುಚಿರಾಪಳ್ಳಿ ರಾಕ್ ಕಟ್ ಗುಹೆ ಶಾಸನಗಳು ಮತ್ತು ಕೈಲಾಸಂತ ಶಾಸನ.

 

ಗ್ರಂಥ ಲಿಪಿಯನ್ನು ಐತಿಹಾಸಿಕವಾಗಿ ಮಣಿಪ್ರವಾಳಂ ಬರೆಯಲು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು, ಇದು ತಮಿಳು ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕೃತದ ಮಿಶ್ರಣವಾಗಿದೆ, ಇದನ್ನು ಮಣಿಪ್ರವಾಳಂ ಪಠ್ಯಗಳ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನದಲ್ಲಿ ಬಳಸಲಾಯಿತು. ಇದು ಸಾಕಷ್ಟು ಸಂಕೀರ್ಣವಾದ ಬರವಣಿಗೆಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಾಗಿ ತಮಿಳು ಪದಗಳನ್ನು ತಮಿಳು ಲಿಪಿಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕೃತ ಪದಗಳನ್ನು ಗ್ರಂಥ ಲಿಪಿಯಲ್ಲಿ ಬರೆಯಲು ವಿಕಸನಗೊಂಡಿತು. 15ನೇ ಶತಮಾನದ ವೇಳೆಗೆ, ಎರಡೂ ಲಿಪಿಗಳನ್ನು ಒಂದೇ ಪದದಲ್ಲಿ ಬಳಸಲಾಗುವುದು ಎಂಬ ಅಂಶಕ್ಕೆ ಇದು ವಿಕಸನಗೊಂಡಿತು - ಮೂಲವು ಸಂಸ್ಕೃತದಿಂದ ಪಡೆದಿದ್ದರೆ ಅದನ್ನು ಗ್ರಂಥ ಲಿಪಿಯಲ್ಲಿ ಅದಕ್ಕೆ ಸೇರಿಸಲಾದ ಯಾವುದೇ ತಮಿಳು ಲಿಪಿಯನ್ನು ಬಳಸಿ ತಮಿಳು ಪ್ರತ್ಯಯಗಳನ್ನು ಬರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಮಣಿಪ್ರವಾಳಂ ಜನಪ್ರಿಯತೆ ಕಡಿಮೆಯಾದಾಗ ಈ ಬರವಣಿಗೆಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ 20ನೇ ಶತಮಾನದ ಮಧ್ಯಭಾಗದವರೆಗೆ ಮೂಲತಃ ಮಣಿಪ್ರವಾಳಂನಲ್ಲಿ ಬರೆಯಲಾದ ಪಠ್ಯಗಳ ಮುದ್ರಿತ ಆವೃತ್ತಿಗಳಲ್ಲಿ ಅದೇ ಸಂಪ್ರದಾಯವನ್ನು ಬಳಸುವುದು ವಾಡಿಕೆಯಾಗಿತ್ತು.

ಆಧುನಿಕ ಕಾಲದಲ್ಲಿ, ತಮಿಳು-ಗ್ರಂಥ ಲಿಪಿಯನ್ನು ತಮಿಳು ಮಾತನಾಡುವ ಹಿಂದೂಗಳು ಧಾರ್ಮಿಕ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಬಳಸುತ್ತಾರೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಅವರು ನಾಮಕರಣ ಸಮಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಮಗುವಿನ ಹೆಸರನ್ನು ಬರೆಯಲು, ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ವಿವಾಹ ಪತ್ರಿಕೆಗಳ ಸಂಸ್ಕೃತ ಭಾಗಕ್ಕಾಗಿ ಮತ್ತು ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಅಂತಿಮ ವಿಧಿಗಳ ಪ್ರಕಟಣೆಗಳಿಗಾಗಿಲಿಪಿಯನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಾರೆ. ಮುಂಬರುವ ವರ್ಷದ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಸೂತ್ರದ ಸಾರಾಂಶಗಳನ್ನು ಮುದ್ರಿಸಲು ಅನೇಕ ಧಾರ್ಮಿಕ ಪಂಚಾಂಗಗಳಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

 

 

ಗ್ರಂಥ ಲಿಪಿಯನ್ನು ಈ ಕೆಳಗಿನಂತೆ ವರ್ಗೀಕರಿಸಬಹುದು:

ಪಲ್ಲವ ಗ್ರಂಥ

ಪುರಾತನ ಮತ್ತು ಅಲಂಕಾರಿಕ ಗ್ರಂಥವನ್ನು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಪಲ್ಲವ ಗ್ರಂಥ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಭಾರತದಲ್ಲಿ 4ನೇ ಶತಮಾನದ ಸಿಇ ನಿಂದ 7ನೇ ಶತಮಾನದ ಸಿಇ ವರೆಗಿನ ಕೆಲವು ಶಾಸನಗಳಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ಪಲ್ಲವರು ಬಳಸಿದ್ದಾರೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಮಾಮಲ್ಲಪುರಂ ತಿರುಚಿರಾಪಳ್ಳಿ ರಾಕ್ ಕಟ್ ಗುಹೆ ಶಾಸನಗಳು ಮತ್ತು ಕೈಲಾಸಂತ ಶಾಸನ.

ಮಧ್ಯ ಗ್ರಂಥ

ಮಧ್ಯ ಗ್ರಂಥವು ಕುರಮ್ ತಾಮ್ರದ ಫಲಕಗಳಲ್ಲಿ ಮೊದಲು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿತು, ಇದು ಸುಮಾರು 675 ಸಿಇ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಆಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ಇದನ್ನು 8ನೇ ಶತಮಾನದ ಸಿಇ ಅಂತ್ಯದವರೆಗೆ ಬಳಸಲಾಯಿತು.

ಪರಿವರ್ತನಾ ಗ್ರಂಥ

ಪರಿವರ್ತನಾ ಗ್ರಂಥವನ್ನು 8ನೇ ಅಥವಾ 9ನೇ ಶತಮಾನದ ಸಿಇ ಯಿಂದ ಸುಮಾರು 14ನೇ ಶತಮಾನದ ಸಿಇವರೆಗೆ ಪತ್ತೆಹಚ್ಚಬಹುದಾಗಿದೆ. ತುಳು-ಮಲಯಾಳಂ ಲಿಪಿಯು 8ನೇ ಅಥವಾ 9ನೇ ಶತಮಾನದ ಸಿಇ ಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಪರಿವರ್ತನಾ ಗ್ರಂಥದ ವ್ಯುತ್ಪನ್ನವಾಗಿದೆ, ಅದು ನಂತರ ಎರಡು ವಿಭಿನ್ನ ಲಿಪಿಗಳಾಗಿ ವಿಭಜನೆಯಾಯಿತು. – ತಿಗಳಾರಿ ಮತ್ತು ಮಲಯಾಳಂ .

ಆಧುನಿಕ ಗ್ರಂಥ

ಪ್ರಸ್ತುತದಲ್ಲಿ ಗ್ರಂಥವು 14ನೇ ಶತಮಾನದ ಸಿಇ ಯಿಂದ ಬಂದಿದೆ. ಅತ್ಯಂತ ಹಳೆಯ ಆಧುನಿಕ ಹಸ್ತಪ್ರತಿಯು 1 ನೇ ಶತಮಾನದ ಸಿಇಯ ಅಂತ್ಯದಲ್ಲಿದೆ. ಆಧುನಿಕ ಯುಗದ ಗ್ರಂಥ ಲಿಪಿಯ ಗ್ರಂಥಗಳಲ್ಲಿ ಎರಡು ವಿಧಗಳು ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ: ಹಿಂದೂಗಳು ಬಳಸುವ 'ಬ್ರಾಹ್ಮಣ' ಅಥವಾ ಚೌಕಾಕಾರ, ಮತ್ತು ಜೈನರು ಬಳಸುವ 'ಜೈನ' ಅಥವಾ ದುಂಡಗಿನ ರೂಪ.

ಗ್ರಂಥ ಲಿಪಿಯು ಕಾಲಾನಂತರದಲ್ಲಿ ವಿಕಸನಗೊಂಡಿತು. ಆಧುನಿಕ ಗ್ರಂಥವನ್ನು ಕೆಳಗೆ ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಆಧುನಿಕ ತಮಿಳು ಲಿಪಿಯೊಂದಿಗೆ ಹೋಲಿಕೆಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.

 

ಸ್ವರಗಳು

ವ್ಯಂಜನಗಳು

ಇತರ ಅಬುಗಿಡಾ ಲಿಪಿಗಳಂತೆ ಗ್ರಂಥ ವ್ಯಂಜನ ಚಿಹ್ನೆಗಳು ಅಂತರ್ಗತ /a/ ಸ್ವರವನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ . ಇದರ ಗೈರುಹಾಜರಿಯನ್ನು ವಿರಾಮದಿಂದ ಗುರುತಿಸಲಾಗಿದೆ:

ಕೆಳಗಿನ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಅಕ್ಷರವು ಅಂತರ್ಗತ ಸ್ವರವನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ:

ಇತರ ಸ್ವರಗಳಿಗೆ ಉಚ್ಚಾರಣೆಗಳನ್ನು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ:

ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಸ್ವರ ಉಚ್ಛಾರಣೆಯೊಂದಿಗೆ ವ್ಯಂಜನಗಳ ದ್ವಿತ್ವ ರಚನೆ ಕಂಡುಬರಬಹುದು, ಉದಾ:

ವಿರಾಮದೊಂದಿಗೆ ಕೆಲವು ವಿಶೇಷ ವ್ಯಂಜನ ರೂಪಗಳೂ ಇವೆ:

ವ್ಯಂಜನ ಸಮೂಹಗಳು

ಗ್ರಂಥವು ವ್ಯಂಜನ ಸಮೂಹಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುವ ಎರಡು ಮಾರ್ಗಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ, ಗುಂಪಿನಲ್ಲಿರುವ ವ್ಯಂಜನಗಳು ದ್ವಿತ್ವವಾಗಿ ರಚನೆಯಾಗಬಹುದು.

ಪರಸ್ಪರ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಆದ್ಯತೆ ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಯಾವುದೇ ಜೋಡಿಗಳು ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ, ವ್ಯಂಜನಗಳ "ದ್ವಿತ್ವ" ರೂಪಗಳನ್ನು ಬರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ, ಕನ್ನಡ ಮತ್ತು ತೆಲುಗಿನಲ್ಲಿರುವಂತೆ, ದ್ವಿತ್ವ ಕಡಿಮೆ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ "ಜೀವಂತ" ವ್ಯಂಜನವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಇತರ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಸ್ವರ - ಕಡಿಮೆಯಾಗಿರುತ್ತಾರೆ. ಜತೆಜತೆಯ ದ್ವಿತ್ವಗಳನ್ನು ಬಳಸಿದ ಸಂದರ್ಭಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸಿ;

ವಿಶೇಷ ರೂಪಗಳು:

  ಗುಂಪಿನಲ್ಲಿ ಅಂತಿಮವಾದಾಗ ⟨ ಯಾ ⟩, ಮತ್ತು   ⟨ ra ⟩ ನಾನ್ ಇನ್ಶಿಯಲ್ ಆದಾಗ   ಮತ್ತು   ಕ್ರಮವಾಗಿ. ಇವುಗಳನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಇತರ ಇಂಡಿಕ್ ಲಿಪಿಗಳಲ್ಲಿ "ಯಾ-ಫಲಾ" ಮತ್ತು "ರ-ವಟ್ಟು" ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.

  ಗುಂಪಿನನ ಆರಂಭಿಕ ಘಟಕವಾಗಿ ⟨ ra ⟩ ಆಗುತ್ತದೆ   (ಇತರ ಇಂಡಿಕ್ ಲಿಪಿಗಳಂತೆ ರೆಫ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ) ಮತ್ತು ಗುಂಪಿನ ಅಂತ್ಯಕ್ಕೆ ವರ್ಗಾಯಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಆದರೆ ಯಾವುದೇ "ಯಾ-ಫಲಾ" ಗಿಂತ ಮೊದಲು ಇರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಸಂಖ್ಯೆಗಳು

ಗ್ರಂಥ ಲಿಪಿಯಲ್ಲಿ ಬರೆಯಲಾದ ಸಂಸ್ಕೃತದೊಂದಿಗೆ ತಾಳೆ ಎಲೆಯ ಹಸ್ತಪ್ರತಿಯ ಚಿತ್ರ ಕೆಳಗಿದೆ:

 

 

ಪಠ್ಯ ಮಾದರಿಗಳು

ಕಾಳಿದಾಸನ ಕುಮಾರಸಂಭವ:

ಲ್ಯಾಟಿನ್ ( ISO 15919 ) ಗೆ ಲಿಪ್ಯಂತರಿಸಲಾಗಿದೆ,

astyuttarasyāṁ diśi devatātmā himālayo nāma nagādhirājaḥ.
ಅಸ್ತ್ಯುತ್ತರಸ್ಯಾಂ ದಿಶಿ ದೇವತಾತ್ಮಾ ಹಿಮಾಲಯೋ ನಾಮ ನಾಗಾಧೀರಾಜಃ.
pūrvāparau toyanidhī vigāhya sthitaḥ pr̥thivyā iva mānadaṇḍaḥ.
ಪೂರ್ವಾಪರೌ ತೋಯನಿಧಿ ವಿಗಾಹ್ಯ ಸ್ಥಿತಃ ಪೃಥಿವ್ಯಾ ಇವ ಮನದಂಢಃ ।

ದೇವನಾಗರಿ ಲಿಪಿಗೆ ಲಿಪ್ಯಂತರ,

अस्त्युत्तरस्यां दिशि देवतात्मा हिमालयो नाम नगाधिराजः।ಅಸ್ತ್ಯುತ್ತರಸ್ಯಾಂ ದಿಶಿ ದೇವತಾತ್ಮಾ ಹಿಮಾಲಯೋ ನಾಮ ನಾಗಾಧಿರಾಜಃ ।
पूर्वापरौ तोयनिधी विगाह्य स्थितः पृथिव्या इव मानदण्डः॥
 ಪೂರ್ವಾಪರೌ ತೋಯನಿಧಿ ವಿಗಾಹ್ಯ ಸ್ಥಿತಃ ಪೃಥಿವ್ಯಾ ಇವ ಮಾನದಂಡಃ॥

ಸ್ವರ ಚಿಹ್ನೆಗಳು

ಗ್ರಂಥ ಲಿಪಿ ಸ್ವರ ಹೋಲಿಕೆ ಮಲಯಾಳಂ, ತಮಿಳು, ಸಿಂಹಳ:
 

ಗಮನಿಸಿ: ಗ್ರಂಥದಲ್ಲಿ ದೇವನಗರಿ ⟨ e ⟩ ಮತ್ತು ⟨ o ⟩ ನಲ್ಲಿರುವಂತೆ [eː] ಮತ್ತು [oː]. ಮೂಲತಃ ಮಲಯಾಳಂ ಮತ್ತು ತಮಿಳ್ ಲಿಪಿಗಳು ದೀರ್ಘ ಮತ್ತು ಚಿಕ್ಕದಾದ ⟨ e ⟩ ಮತ್ತು ⟨ o ⟩ ಗಳನ್ನು ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸಲಿಲ್ಲ, ಆದರೂ ಎರಡೂ ಭಾಷೆಗಳು /e/ /eː/ ಮತ್ತು /o/ /oː/ ಧ್ವನಿಮಾಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. /eː/ ಮತ್ತು /oː/ ಗಾಗಿ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಚಿಹ್ನೆಗಳ ಸೇರ್ಪಡೆಯು ಇಟಾಲಿಯನ್ ಮಿಷನರಿ ಕಾನ್ಸ್ಟಾನ್ಜೊ ಬೆಸ್ಚಿ (1680-1774) ಗೆ ಕಾರಣವಾಗಿದೆ, ಅವರನ್ನು ವಿರಾಮಮುನಿವರ್ ಎಂದೂ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ.

ವ್ಯಂಜನ ಚಿಹ್ನೆಗಳು

ழ ற ன ಅಕ್ಷರಗಳು ಮತ್ತು ಅನುಗುಣವಾದ ಶಬ್ದಗಳು ದ್ರಾವಿಡ ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಸಂಭವಿಸುತ್ತವೆ.

ಕ, ಖ, ಗ, ಘ, ಙ ವ್ಯಂಜನಗಳನ್ನು ಇತರ ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತೀಯ ಲಿಪಿಗಳಾದ ಗ್ರಂಥ, ತಿಗಳಾರಿ, ಮಲಯಾಳಂ, ಕನ್ನಡ ಮತ್ತು ಸಿಂಹಳದೊಂದಿಗೆ ಹೋಲಿಸುವ ಮತ್ತೊಂದು ಕೋಷ್ಟಕ.

7.0 ಆವೃತ್ತಿಯ ಬಿಡುಗಡೆಯೊಂದಿಗೆ ಜೂನ್ 2014 ರಲ್ಲಿ ಗ್ರಂಥ ಲಿಪಿಯನ್ನು ಯುನಿಕೋಡ್ ಸ್ಥಾನಮಾನಕ್ಕೆ ಸೇರಿಸಲಾಯಿತು. ಗ್ರಂಥಕ್ಕಾಗಿ ಯುನಿಕೋಡ್ ಬ್ಲಾಕ್ U+11300–U+1137F ಆಗಿದೆ:

ತಮಿಳಿನೊಂದಿಗೆ ಏಕೀಕರಣ

ಕೆಲವರು ಗ್ರಂಥ ಮತ್ತು ತಮಿಳನ್ನು ಮತ್ತೆ ಒಂದುಗೂಡಿಸಲು ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಿದರು; ಆದಾಗ್ಯೂ, ಪ್ರಸ್ತಾವನೆಯು ಕೆಲವರಿಂದ ಅಸಮಾಧಾನವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಿತು. ಒಳಗೊಂಡಿರುವ ಸೂಕ್ಷ್ಮತೆಯನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸಿ, ಅಂಕಿಗಳನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಎರಡು ಲಿಪಿಗಳನ್ನು ಏಕೀಕರಿಸಬಾರದು ಎಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಲಾಯಿತು.