შარურის რაიონი: აზერბაიჯანის რაიონი

შარურის რაიონი (აზერ.

ჩრდილოეთით და ჩრდილო-აღმოსავლეთით ესაზღვრება სომხეთი, ხოლო სამხრეთით და სამხრეთ-დასავლეთით ირანი. მისი ტერიტორია 872,26 კვადრატულ კილომეტრს შეადგენს. რაიონში არის 1 ქალაქი და 65 სოფელი. მისი ადმინისტრაციული ცენტრი არის ქალაქი შარური. ქალაქის მოსახლეობა 96 000 ადამიანს შეადგენს.

ადმინისტრაციული ერთეული
შარურის რაიონი
აზერ. Şərur rayonu
შარურის რაიონი: დემოგრაფია, ისტორია, ისტორიული და არქეოლოგიური ძეგლები
ქვეყანა აზერბაიჯანის დროშა აზერბაიჯანი
ადმ. ცენტრი შარური
კოორდინატები 39°33′09″ ჩ. გ. 45°03′47″ ა. გ. / 39.55250° ჩ. გ. 45.06306° ა. გ. / 39.55250; 45.06306
დაარსდა 8 აგვისტო, 1930
ფართობი 87226 კმ²
მოსახლეობა 95 086 (2005)
სატელეფონო კოდი 994 36
საფოსტო ინდექსი 6800
შარურის რაიონი — აზერბაიჯანი
შარურის რაიონი

დემოგრაფია

სახელმწიფო სტატისტიკის კომიტეტის მონაცემებით, 2018 წლის მდგომარეობით, მოსახლეობა 115 600 ადამიანს შეადგენდა, რაც 2000 წელთან შედარებით 3 500 ადამიანით ზრდაა (დაახლოებით 3 პროცენტით). 2000 წელს მოსახლეობის რაოდენობა 112 100-ს შეადგენდა. მთლიანი მოსახლეობიდან 57 400 მამაკაცია, ხოლო 58 200 კი ქალი. მოსახლეობის 27 პროცენტზე მეტს (დაახლოებით 31 500 ადამიანს) შეადგენენ 14–29 წლების ფარგლებში მყოფი მოზარდები და ახალგაზრდები.

ისტორია

ეს ტერიტორია ეკუთვნოდა მიდიას, მოგვიანებით კი აქემენიანთა იმპერიას (სომხეთის სატრაპია) ძვ. წ. 550 წლიდან 330 წლამდე. შემდეგ კი ეს ტერიტორია ალექსანდრე მაკედონელმა დაიპყრო (ძვ. წ. 336–323 წლები).

უძველესი დროიდან, შარურის რაიონი იყო სომხეთის სამეფოს აირარატის პროვინციის შემადგენლობაში. მეხუთე საუკუნემდე რაიონის მიწები ეკუთვნოდათ სომეხ მეფეებს. VI საუკუნეში ამ ტერიტორიების ანექსია მოახდინა კავკასიის ალბანეთმა. როდესაც მეფე სმბატ I ბაგრატუნმა აიღო რაიონი რომელიც არაბებს ეკავათ, ამის შემდეგ მან ეს მიწები სომეხთა მთავრებს გადასცა. რაიონი ასევე დაიპყრეს თურქულმა ტომებმა, შემდგომ საუკუნეებში კი მონღოლებმა.

შარურის შეადგენდა ნახიჩევანის სახანოს ტერიტორიის ნაწილს. თურქმენჩაის ზავის დადების შემდგომ ირანმა 1828 წელს ეს ტერიტორია რუსეთს დაუთმო. რუსეთის იმპერიაში იგი სომხეთის ოლქის ნაწილს შეადგენდა.

ისტორიული და არქეოლოგიური ძეგლები

შარური ნახიჩევანის ავტონომიური რესპუბლიკის ერთ-ერთი ყველაზე ძველი და უდიდესი დასახლებაა. შარური ხელსაყრელმა გეოგრაფიულმა მდებარეობამ, შექმნა პირობები, რამაც გამოიწვია ამ ტერიტორიაზე ადამიანთა დასახლება ჯერ კიდევ უძველესი დროიდან. ჩატარებულმა გამოკვლევებმა აჩვენა, რომ ადამიანები აქ დასახლდნენ გვიანი გამყინვარების პერიოდში. შარური ტერიტორია თავისი ნაყოფიერი ნიადაგებით ხელსაყრელი იყო მცენარეებით მოსაყვანად. 1980-1990 წლების გამოკვლევების შედეგად, აღმოჩენილი იქნა ქვის ხანის გამოქვაბულის ნაშთები, მათ შორის აღმოაჩინეს ქვისგან, ხისა და ბრინჯაოსგან დამზადებული მრავალი ინსტრუმენტი. შუა ბრინჯაოს ხანის ძეგლები ნაპოვნია მდინარე არაქსის მიდაოებში.

რესურსები ინტერნეტში

სქოლიო

Tags:

შარურის რაიონი დემოგრაფიაშარურის რაიონი ისტორიაშარურის რაიონი ისტორიული და არქეოლოგიური ძეგლებიშარურის რაიონი რესურსები ინტერნეტშიშარურის რაიონი სქოლიოშარურის რაიონიაზერბაიჯანის ადმინისტრაციული დაყოფააზერბაიჯანული ენაირანისომხეთი

🔥 Trending searches on Wiki ქართული:

ავსტრიანაციონალიზმიაკროპოლისისაქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკარიკოთის უღელტეხილიევოლუციაახალი ათონიცოფიცოტნე დადიანიხახვიცილებიცივი ომიმორალიეგრისის დიდი ომიბენიტო მუსოლინიისლანდიაკუპიდონიკაცხის სვეტიწმინდა ნინოპერსონალური კომპიუტერისაქართველოს საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკაფინეთიალუჩასიტყვაMercedes-Benz W211ვინსენტ ვან გოგიმერაბ კოსტავაინდულგენციაკვადრატიდისლექსიავენავასილ ბარნოვიკოლხეთის სამეფოელვაიმერეთიირანისაბჭოთა ცენტრალური აზიაედუარდ შევარდნაძესაჩხერებაში-აჩუკითირკმელიგიორგი III (საქართველოს მეფე)აბას I (ირანი)ბიჭვინთის ტაძარიბარსელონა (საფეხბურთო კლუბი)კაბო-ვერდე-საქართველოს ურთიერთობებიბათუმის ბოტანიკური ბაღიქართული გვარიჰიმალაი2 მაისიგოგონა გარეუბნიდანთეიმურაზ Iყაყაჩორუსეთ-საქართველოს ომი (2008)მსოფლიოს ქვეყნები და ტერიტორიები მოსახლეობის მიხედვითლიტრივეგანობადავით გურამიშვილიიგავ-არაკივიეტნამიწითელავეფხვიიაკობ გოგებაშვილიფელაციალელობურთინეიმარინათურანაწლავებიფოცხვერიგიორგი ანწუხელიძერუსეთიკახა კალაძეაკაკი წერეთელინეაპოლიფერების სიმბოლიზმი და ფსიქოლოგიაისლამიიაკობ გოგებაშვილის სახლ-მუზეუმიფეხბურთი🡆 More