Padroádego De Protección Á Muller

Durante o franquismo, esta institución tiña centros de detención de carácter pechado xeralmente rexentados por ordes relixiosas que podían encerrar a mozas "caídas ou en risco de caer". As mozas podían ingresar nestes centros tras as redadas policiais en prostíbulos, por "conduta inmoral", denuncias de familiares e particulares, a petición das autoridades civís e relixiosas colaboradoras ou a petición da propia interesada ou dos seus pais.

O padroádego estruturábase nunha Xunta Nacional cuxa presidenta de honra era Carmen Polo, a muller de Franco, e cincuenta Xuntas Provinciais. O vicepresidente da Xunta de Pontevedra foi varios anos Cándido Conde Pumpido Ferreiro ata seu traslado a Madrid.

En 1902, un Real Decreto do 11 de xullo creou o Padroádego Real para a Represión da Trata de Brancas no Ministerio de Xustiza, que foi reformado posteriormente en 1904 e logo no1909. Coa chegada da II República, reorganizouse en 1931 co nome de "Patronato de Protección a la Mujer" e disolveuse en 1935, encomendándolle as súas competencias ao Consello Superior de Protección de Menores. Por Decreto do 6 de novembro de 1941 volveuse crear o Padroádego de Protección da Muller que desapareceu definitivamente en 1984, cando se traspasou ás comunidades autónomas as súas competencias en materia de protección da muller.

Foi a escritora Consuelo García del Cid Guerra a que sacou á luz a historia dos abusos, torturas, roubos de bebés e violacións dos dereitos humanos cometidos polo Padroádego de Protección da Muller co seu ensaio "Las desterradas hijas de Eva" (2012). A autora pasou por reformatorios franquistas dependentes do Padroádego. En maio de 2023, a escritora falou no Parlamento de Cataluña sobre o Padroádego, solicitando unha comisión específica de investigación ao respecto e o perdón público das congregacións relixiosas que operaban nos centros da institución.

A investigadora en historia contemporánea Carmen Guillén Lorente fixo a súa tese de doutoramento sobre o padroádego El Patronato de Protección a la Mujer: prostitución, moralidad e intervenciíon estatal durante el franquismo (2018), e segue dando a coñecer esta institución e a represión que sufriron as mulleres durante o franquismo.

Segundo o artigo 4 do Decreto do 6 de novembro de 1941, a finalidade do Padroádego era a dignidade moral da muller, especialmente das mozas, impedir a súa explotación, apartalas do vicio e educalas de acordo coas ensinanzas da relixión católica. Porén, esa educación era en realidade mínima ou inexistente.

Outros artigos

• Sección Femenina

Bibliografía

• Consuelo García del Cid Guerra (2012): Las desterradas hijas de Eva. Algon Ed. ISBN: 978-84-938407-9-2
• Consuelo García del Cid Guerra (2015): Ruega por nosotras. Algon Ed. ISBN: 978-84-944025-7-9
• Consuelo García del Cid Guerra (2021): Las insurrectas del Patronato de Protección a la Mujer. Anantes Ed. ISBN: 978-84-122441-7-5
• Marta García y María Palau (2023): Indignas hijas de su Patria - Crónicas del Patronato de Protección a la Mujer en el País Valencià. Institución Alfons el Magnànim - Centre Valencià d'Estudis i d'Investigació. ISBN: 978-84-1156-008-5.

Novelada

• Montse Alabarta Gomis (2023): Margaritas Blancas: Mujeres Invisibles. Letra Minúscula Ed. ISBN: 978-84-197051-1-2