Guerra De Indochina

O conflito enfrontou unha serie de forzas, incluído o Corpo Expedicionario do Extremo Oriente Francés da Unión Francesa, dirixido polo goberno de Francia e apoiado polo exército nacional vietnamita do ex emperador Bảo Đại contra o exército popular de Vietnam e o Việt Minh (parte do Partido Comunista), liderada por Võ Nguyên Giáp e Hồ Chí Minh. A maior parte dos combates tiveron lugar en Tonkín, ao norte de Vietnam, aínda que o conflito involucrou todo o país e tamén se estendeu aos protectorados veciños de Laos e Camboxa.

Guerra de Indochina
Data: 1946-1954 Lugar: Indochina francesa, especialmente Tonkín Conflito: Guerras de Indochina, guerra fría e descolonización de Asia Resultado: Vitoria comunista do Việt Minh División de Vietnam Conferencia de Xenebra Francia abandona Indochina Independencia de Vietnam do Norte, Vietnam do Sur, Laos e Camboxa

Aproveitando o baleiro de poder que as tropas británicas apenas conseguiron encher, os guerrilleiros comunistas Việt Minh fixéronse co poder e proclamaron a independencia do que hoxe é Vietnam (setembro de 1945). Non obstante, as autoridades coloniais francesas rexeitaron rotundamente chegar a un acordo co líder comunista Hồ Chí Minh. Os franceses restableceron o poder colonial e instalaron o emperador Bảo Đại como un xefe de goberno monicreque.

Inicialmente os franceses pensaron que a guerrilla vietnamita non era un adversario que cumpría tomar en serio. Durante a segunda guerra mundial, a guerrilla demostrara ser un elemento táctico nada desprezable, mais aínda non se tiña en conta a posibilidade de que un exército irregular gañase unha campaña por si mesmo. Tardaron varios anos en apreciar a capacidade estratéxica dun exército guerrilleiro. A gran lección chegou coa guerra civil chinesa, que rematou en 1949 coa abafadora vitoria comunista despois dunha campaña de dous anos.

O Việt Minh recibiu axuda da China comunista e comezou a poñer en perigo o exército colonial francés. En París, os gobernos da Cuarta República Francesa rexeitaron enviar recrutas a Indochina e como resultado a sangría de tropas de unidades profesionais de elite (a Lexión Estranxeira, paracaidistas ou rexementos coloniais) provocou queixas entre os militares.

O declive final produciuse en 1954, cando o alto mando francés, lanzando paracaidistas, intentou establecer un potente posto avanzado nun lugar chamado Dien Bien Phu, no corazón do territorio dominado polo Việt Minh. Porén, foron os comunistas os que esmagaron as unidades de elite do exército francés e enfrontáronse á magnitude da derrota na batalla de Dien Bien Phu, e despois de que os estadounidenses desbotasen o uso de armas atómicas para axudalos, os franceses decidiron inmediatamente acceder a unha conferencia de paz (Xenebra, 1954) que puxo fin á primeira guerra de Indochina.

Desta conferencia xurdiron dous estados vietnamitas: un no norte, comunista e outro no sur, formalmente liberal, que continuou a ser gobernado polo emperador Bảo Đại .

 

Aínda que é unha especie de tabú en Francia, "a guerra sucia" apareceu en varios filmes, libros e cancións. Desde a desclasificación na década de 2000, estreáronse documentais que empregaban novas perspectivas sobre a implicación encuberta dos Estados Unidos e críticas abertas sobre a propaganda francesa que se usou durante a guerra.

O célebre propagandista comunista Roman Karmen estaba a cargo da explotación dos medios durante a batalla de Dien Bien Phu. No seu documental Vietnam (Вьетнам, 1955) escenificou a famosa escena do levantamento da bandeira do Việt Minh flag sobre o búnker de de Castries de xeito similar a como o fixo no tellado do Reichstag durante a segunda guerra mundial (Берлин, 1945) e para a columna de prisioneiros de guerra en forma de "S" marchando despois da batalla empregou a mesma técnica óptica coa que experimentara antes cando puxo en escena os prisioneiros alemáns despois do sitio de Leningrado (Ленинград в борьбе, 1942) e da batalla de Moscova (Разгром немецких войск под Москвой, 1942).

Hollywood realizou un filme sobre Dien Bien Phu en 1955, Jump into Hell, dirixido por David Butler e escrito por Irving Wallace antes de acadar a fama como novelista. Hollywood realizou outros filmes sobre a guerra, como Rogues' Regiment (Robert Florey, 1948), China Gate (Samuel Fuller, 1957) e Five Gates to Hell (James Clavell, 1959).

O primeiro filme francés sobre a guerra, Patrouille de Choc, de Claude Bernard-Aubert, chegou en 1956. A censura francesa cortou algunhas escenas violentas e fixo que o director cambiase o final do filme, que foi considerado "demasiado pesimista". O filme de Léo Joannon Fort du Fou estreouse en 1963. Outro filme foi La 317ème Section (1964), dirixido polo veterano da guerra Pierre Schoendoerffer.

A novela de Graham Greene The Quiet American ten lugar durante esta guerra.

Wiki Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Guerra de Indochina

Ligazóns externas

• Pentagon Papers, Chapter 2 Arquivado 06 de agosto de 2011 en Wayback Machine.
• Vietnam: The Impossible War
• Fall, Bernard B. Street Without Joy: The French Debacle In Indochina
• ANAPI's official website (National Association of Former POWs in Indochina)
• Hanoi upon the army's return in victory (bicycles demystified) Viet Nam Portal
• Photos about the First War of Indochina (French Defense Archives) (ECPAD) (en francés)

Outros artigos

• Guerras de Indochina