Ecuacións De Maxwell

Son unha formulación axiomática do electromagnetismo e abren o camiño á teoría do campo electromagnético e a teoría electromagnética da luz.

Na súa forma diferencial, son as seguintes:

${\displaystyle \nabla \cdot \mathbf {D} =\rho }$ 
${\displaystyle \nabla \cdot \mathbf {B} =0}$ 
${\displaystyle \nabla \times \mathbf {E} =-{\frac {\partial \mathbf {B} }{\partial t}}}$ 
${\displaystyle \nabla \times \mathbf {H} =\mathbf {J} +{\frac {\partial \mathbf {D} }{\partial t}}}$ 

Con:

${\displaystyle \mathbf {D} =\varepsilon \mathbf {E} }$ 
${\displaystyle \mathbf {B} =\mu \mathbf {H} }$ 

E onde:

• D = desprazamento do campo eléctrico
• ${\displaystyle \rho }$  = densidade de carga eléctrica
• B = fluxo magnético
• ${\displaystyle \nabla }$  = gradente
• E = campo eléctrico
• t = tempo
• H = intensidade do campo eléctrico
• J = intensidade de corrente

A primeira ecuación ${\displaystyle \nabla \cdot \mathbf {D} =\rho }$  expresa que a variación do campo equivale á densidade de carga, é unha extensión da Lei de Coulomb. unha liña de campo sae dunha carga e acaba noutra.

A segunda ${\displaystyle \nabla \cdot \mathbf {B} =0}$  di que non existen cargas magnéticas, polo tanto as liñas de campo non teñen comezo nin fin.

A terceira ${\displaystyle \nabla \times \mathbf {E} =-{\frac {\partial \mathbf {B} }{\partial t}}}$  expresa a lei de indución, e di que o campo eléctrico é igual á variación da densidade de fluxo con sentido contrario (Lei de Lenz) Esta ecuación é a base de todas as máquinas eléctricas.

A última ${\displaystyle \nabla \times \mathbf {H} =\mathbf {J} +{\frac {\partial \mathbf {D} }{\partial t}}}$  di que o que orixina o campo magnético é por unha parte as correntes circulantes e por outro a variación do campo eléctrico.